Ο ιδρυτής της Polaroid, Έντουιν Λαντ, το 1977, παρουσίασε στην εταιρεία του το νέο του δημιούργημα: τη στιγμιαία κάμερα «Polavision».
Οι εικόνες της συγκεκριμένης κάμερας ήταν χωρίς ήχο, ασπρόμαυρες και σχετικά σκοτεινές, ενώ η κάθε κασέτα, που μπορούσε να γραφτεί μόνο μία φορά είχε διάρκεια μόλις 2,5 λεπτά και κόστιζε 9,95 δολάρια. Η δε κάμερα είχε τιμολογηθεί στα 675 δολάρια. Για να δει βέβαια κάποιος την κασέτα, έπρεπε να την τοποθετήσει σε ειδική εσοχή μιας συσκευής που διέθετε οθόνη.
Όταν το νέο προϊόν βγήκε στην αγορά δεν ενθουσίασε ιδιαίτερα τους καταναλωτές. Τα στελέχη της εταιρείας ωστόσο πίστεψαν ότι χρειάζεται το χρόνο του μέχρι να βρει το δρόμο του. Θεώρησαν ότι χάρη στην εντατική διαφήμιση θα προσέλκυαν ομάδες που θα μπουρούσαν να ανταπεξέλθουν στην υψηλή τιμή του, όπως για παράδειγμα παίκτες του γκολφ και του τένις.
Παρά το γεγονός ότι η κάμερα υιοθετήθηκε από την Ολυμπιακή ομάδα σκι της Αμερικής, δεν κατάφερε να επιβιώσει στην αγορά. Δύο χρόνια αργότερα, το 1979, ο Έντουιν Λαντ, αποφασίζει να εγκαταλείψει την προσπάθεια. Το όλο εγχείρημα είχε αρνητικά αποτελέσματα αφού ζημίωσε την εταιρεία περίπου 70 εκατ. δολάρια.
