Δυο φίλοι συζητούν:
– Ρε Θανάση, εσύ πιστεύεις στη μετενσάρκωση;
– Τι είναι μετενσάρκωση;
– Ε αυτό που λένε ότι άμα πεθάνεις, ξαναγυρίζεις στη γη με άλλη μορφή, σαν ζώο ας πούμε ή σαν φυτό και κάτι τέτοια …
– Δεν το ξέρω το θέμα …
– Τότε, θα κάνουμε μια συμφωνία. Όποιος πεθάνει πρώτος, θα προσπαθήσει να επικοινωνήσει με τον άλλο και να του πει τι γίνεται εκεί πάνω,αν όλα αυτά είναι αλήθεια και αν ξαναγυρίζει κανείς εδώ κάτω με άλλη μορφή.
– Εντάξει φίλε, έτσι θα γίνει!
Μετά από χρόνια, πεθαίνει ο Θανάσης πρώτος και ο φίλος του περιμένει να δει αν θα είναι συνεπής στη συμφωνία τους κι αν θα επιδιώξει να επικοινωνήσει μαζί του.
Μήνες μετά από τη κηδεία, όπως κοιμότανε στο κρεβάτι του ακούει κάποιον να τον φωνάζει με τρομερή φωνή…
– Ναι;
– Έλα φιλάρα, ο Θανάσης είμαι. Δεν επικοινώνησα μαζί σου τόσο καιρό γιατί είχα πάθει υπερκόπωση….
Ο άλλος ενθουσιάζεται που ακούει το φίλο του μετά από τόσο καιρό και αρχίζει να τον ρωτάει:
– Πώς περνάς ρε Θανασάρα, τι γίνεται εκεί πάνω;
– Ζωή και κότα φίλε μου… Ξυπνάω το πρωί, τρώω, μετά κάνω έρωτα, μετά ξανά τρώω, ξανακάνω έρωτα… Αυτό γίνεται από το πρωί μέχρι το βράδυ! Όλο φαγητό και έρωτα είναι η ζωή μου…
– Βρε Θανάση μου πολύ ωραία είναι η ζωή στον παράδεισο…
– Ποιόν Παράδεισο ρε φίλε; Κόκορας σε ορνιθοτροφείο στα Μέγαρα είμαι!
