Ο Άλμπερτ Πρατ υπήρξε ένας κατά συρροήν εφευρέτης που επινόησε μία τουλάχιστον ντουζίνα από μηχανισμούς προκειμένου να βοηθήσει τους Αμερικάνους να κατατροπώσουν τους Γερμανούς στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η πιο ξεχωριστή εφεύρεσή του ήταν το κράνος που είχε ενσωματωμένο όπλο. Για την ακρίβεια πάνω στο κράνος υπήρχε μια κάνη που προεξείχε στην άκρη της οποίας και μέχρι το ύψος των ματιών κρεμόταν ένα μεταλλικό έλασμα με κενό στη μέση, προκειμένου ο σκοπευτής να σημαδέψει σωστά.
Αρκετά πρωτοποριακό ήταν και το λουρί του το οποίο είχε ενσωματωμένο έναν αεροσωλήνα που έφθανε μέχρι το όπλο, το οποίο περνούσε μέσα από το στόμα του στρατιώτη.
Όταν λοιπόν ο στρατιώτης επιθυμούσε να πυροβολήσει, απλώς φυσούσε μέσα στο λουρί, ο αέρας μέσω ενός σωλήνα πήγαινε προς τα πάνω και φούσκωνε μια ελαστική αμπούλα. Μάλιστα τα διαφυγόντα αέρια από την πυρίτιδα χρησιμοποιούνταν για να ετοιμάσουν το όπλο για τον επόμενο πυροβολισμό.
Η συγκεκριμένη εφεύρεση όμως είχε πολλά μειονεκτήματα. Ο θόρυβος από την εκπυρσοκρότηση του όπλου, καθώς και το τράνταγμα προς τα πίσω, δημιουργούσαν αφόρητους πονοκεφάλους και ζαλάδες στους στρατιώτες που δοκίμασαν το νέο κράνος.
Βέβαια το πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο στρατιώτης μπορεί να φτερνιζόταν απότομα και να πυροβολούσε κατά λάθος.
