Όλοι ξέρουν για τη θεωρία της σχετικότητας και τη σύνδεσή της με τον Αϊνστάιν. Αυτό που πολλοί δεν ξέρουν είναι τι σχέση μπορεί να είχε ο ίδιος με τα ψυγεία πέρα από τη φυσική.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, λοιπον, ασχολήθηκε και με τον σχεδιασμό ψυγείων! Το 1926 σχεδίασε ένα με σκοπό, μάλιστα, να είναι φιλικό προς το περιβάλλον και η διάρκεια ζωής του να αγγίζει τα 100 χρόνια! Για να το σχεδιάσει ζήτησε τη βοήθεια του φίλου του και ειδικού της θερμοδυναμικής, που ήταν τότε φοιτητής, Léo Szilàrd. Οι δυο τους συμπέραναν ότι το πρόβλημα με την τεχνητή ψύξη δεν περιοριζόταν στο δηλητηριώδες ψυκτικό αλλά στη μηχανική φύση των ψυγείων, καθώς τα κινητά μέρη προκαλούν φθορές και ρήγματα σε οποιοδήποτε σύστημα.
Συνεπώς, γι’ αυτό και χρησιμοποίησαν ενιαίες κατασκευές και όχι κατασκευές από ξεχωριστά μέρη, ενώ επινόησαν και ένα σύστημα με μία πηγή θερμότητας, που θα πραγματοποιούσε με φυσικό τρόπο την πίεση των αερίων, η οποία χρειαζόταν για να ενεργοποιηθεί το σύστημα ψύξης.
Στις αρχές του 1926 οι Einstein-Szilard κατέθεσαν την πρώτη τους ευρεσιτεχνία και κάποιους μήνες αργότερα οι δυο φυσικοί υπέγραψαν συμβόλαια με μια σουηδική εταιρεία και με τη γερμανική AEG. Η πρώτη πλήρωσε 750 δολάρια (1926) για τις ευρεσιτεχνίες και τις άφησε ανεκμετάλλευτες στα συρτάρια της. Αντίθετα, η AEG αποφάσισε να κατασκευάσει το ψυγείο με το πρωτότυπο εξάρτημα, που αργότερα ονομάστηκε ηλεκτρομαγνητική αντλία Einstein – Szilard. Στις 31 Ιουλίου 1931 το ψυγείο Einstein – Szilard τέθηκε σε λειτουργία και ενώ δούλευε μια χαρά, έκανε πολύ θόρυβο. Η οικονομική ύφεση της εποχής δε βοήθησε και το όλο σχέδιο απορρίφθηκε για πολλούς λόγους, όμως αυτό που κυριολεκτικά σκότωσε το ψυγείο του Einstein – Szilard ήταν η ανακάλυψη του φρέον.
