Πέρα από την ιδιαίτερη και πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα τεχνολογική ανάπτυξη της η πόλη των Τρικάλων διατηρεί ζωντανές τις μνήμες του παρελθόντος και την ιστορία της μέσα από μια γραφική γειτονιά- έκπληξη για τους επισκέπτες της.
Ο λόγος για το Βαρούσι, την άλλοτε αριστοκρατική συνοικία της πόλης μέχρι το 1930, η οποία επί Τουρκοκρατίας αποτελούσε την πιο εύπορη και αυτοδιοικούμενη περιοχή των Τρικάλων. Μαζί με τη συνοικία Παλιά Μανάβικα, σήμερα αποτελούν την παλιά πόλη της όμορφης πόλης της Θεσσαλίας.
Η ονομασία της περιοχής προέρχεται από την τούρκικη λέξη varos δηλαδή συνοικία εκτός οχυρού. Αυτό που διακρίνει το Βαρούσι είναι η παραδοσιακή αρχιτεκτονική των παλιών διώροφων αρχοντικών, που χρονολογούνται μεταξύ 17ου και 19ου αιώνα, με τα χαρακτηριστικά χαγιάτια και τα χρωματιστά μπαλκόνια. Στην πλειοψηφία τους ανακηρυγμένα ως διατηρητέα μνημεία, αντικατοπτρίζουν την ιδιαίτερη άνθηση, οικονομική και πολιτιστική, εκείνης της περιόδου, αποτέλεσμα της έντονης ανάπτυξης της βιοτεχνίας και του εμπορίου.
Μια βόλτα στα στενά γραφικά σοκάκια, τα οποία έγιναν ιδιαιτέρως γνωστά από το τραγούδι του Τσιτσάνη ως «τα στενά του Σακαφλιά» είναι αρκετή για να ταξιδέψει κανείς πίσω στο χρόνο. Το μάτι χάνεται στη γραφικότητα του όλου σκηνικού, ενώ το βλέμμα ανάμεσα στα διατηρητέα αρχοντικά «πιάνει» τον περίφημο πύργο του ρολογιού, ο οποίος είναι ορατός σχεδόν από κάθε σημείο του Βαρουσίου.
