«Η ροδοκόκκινη πόλη που είναι αρχαία σαν το μισό του χρόνου». Αυτόν το χαρακτηρισμό έδωσε στην Πέτρα ο Τζον Μπέργκον. Μια πόλη λαξευμένη μέσα στην πέτρα που αποτελεί από μόνη της ένα ολόκληρο αξιοθέατο. Απέχει από το Αμμάν περίπου τρεις ώρες και από το Ουάντι Ραμ μιάμιση. Ο επισκέπτης φτάνοντας εκεί, σε μια πόλη 60 τετραγωνικών χιλιομέτρων κάνει ένα πραγματικό ταξίδι στο χρόνο.
Η βραχοπολιτεία της Πέτρας, έμενε κρυμμένη στην άμμο της ερήμου για ολόκληρους αιώνες και όταν το 1812 ανακαλύφτηκαν τα ερείπιά της, απέδειξαν την άμεση επίδραση της ελληνιστικής αρχιτεκτονικής. Ο πρώτος δυτικός εξερευνητής που είδε την πόλη Πέτρα, μετά την εγκατάλειψη της από τους κατοίκους της, ήταν ο Ελβετός Γιόχαν Λούντβιχ Μπούρκχαρντ ο οποίος έφυγε από τη Δαμασκό και ταξίδεψε προς το νότο.
Ακολούθησαν κι άλλες επισκέψεις από περιηγητές και ανασκαφές για να λυθεί το μυστήριο της δημιουργίας αυτής της πόλης, ποιοι την έχτισαν και πώς εγκαταλείφθηκε και μέχρι σήμερα θεωρείται ότι δεν έχει ανασκαφεί ένα πολύ μεγάλο μέρος της. Η πόλη αποτελούσε σταυροδρόμι των καραβανιών ενώ θεωρείται ότι η πρώτη μόνιμη εγκατάσταση έγινε την 9η χιλιετία π.Χ.
Κατά την εποχή του Χακού υπολογίζεται ότι έγιναν και οι πρώτοι γεωργικοί οικισμοί. Οι Ναβαταίοι που προέρχονταν από την Αραβία εγκαταστάθηκαν αργότερα στην περιοχή και ήταν στενά συνδεδεμένοι με τη λατρεία των βράχων και των πνευμάτων που κατοικούσαν σε αυτούς. Έτσι εξηγούνται και οι πολυάριθμες κόγχες στους βράχους της Πέτρας. Οι Ναβαταίοι επηρεάστηκαν από διάφορους πολιτισμούς και από Έλληνες, γεγονός που φαίνεται και στην αρχιτεκτονική της που έχει έντονη επίδραση Ελλήνων και Ρωμαίων.
Ολόκληρη η βραχοπολιτεία της Πέτρας είναι ένας μοναδικός ιστορικός θησαυρός και γι’ αυτό χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και λίγο αργότερα ψηφίστηκε από εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο ως ένα από τα Νέα Θαύματα του Κόσμου.
Φτάνοντας κανείς στην Πέτρα δεν θα ξέρει ποιο αξιοθέατο από τα περίπου 800 να δει αλλά σίγουρα πρέπει να γνωρίσει κάποια από τα πιο καλοδιατηρημένα όπως το θησαυροφυλάκιο με μια πρόσοψη ύψους 40 μέτρων. Τη λίστα συμπληρώνουν το Μοναστήρι, το ρωμαϊκό θέατρο χωρητικότητας 15.000 ατόμων, τα λουτρά, τον τάφο του Ρωμαίου στρατιώτη και την πέτρα Ουμ-αλ-Μπιγιάρα που τοποθετούσαν τις προσφορές τους οι Ναβαταίοι για να λατρέψουν την άνοιξη.
Για να μπει κάποιος στην Πέτρα, περνάει από ένα πέρασμα ανάμεσα στα βράχια που ονομάζεται Σικ. Κάποιοι το παρομοιάζουν με φαράγγι αλλά ουσιαστικά είναι ένας ενιαίος βράχος. Ακόμη και κατά μήκος αυτού του περάσματος θα δει κανείς λαξευτούς τάφους με περίτεχνα σκαλίσματα όπου και βρίσκεται ο τάφος της Υδρίας.
Η ανάβαση σε πολλά από τα αξιοθέατα είναι δύσκολη υπόθεση αλλά αξίζει τον κόπο και αν βρεθείτε εκεί σίγουρα η διαφορετική αυτή εμπειρία θα σας μείνει αξέχαστη. Δείτε εικόνες από την βραχοπολιτεία της Πέτρας…
