Πρόκειται για ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα κάστρα, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και της νότιας Ευρώπης και από τα πιο σημαντικά, με τις πρώτες αναφορές σε αυτό να γίνονται από τα χρόνια του Ομήρου! Ο λόγος για το κάστρο της Μεθώνης, το οποίο μαζί με αυτό της Κορώνης αποτελούσαν τα «μάτια της Μεσογείου».
Μάλιστα, λέγεται πως το ήθελαν όλοι οι δυνατοί της γης λόγω της γεωστρατηγικής του θέσης. Μέχρι και σήμερα το κάστρο της Μεθώνης στη Μεσσηνία, στέκει αγέρωχο στο πέρασμα του χρόνου, προκαλώντας δέος τόσο με τη μεγαλοπρέπεια που το χαρακτηρίζει, όσο και με την ξεχωριστή ιστορία του.
Κατασκευασμένο το 1209 από τους Ενετούς, στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Πελοποννήσου, το Κάστρο της Μεθώνης καταλαμβάνει μια έκταση περίπου 93 στρεμμάτων. Χτισμένο στη χερσόνησο του Αγίου Νικολάου βρέχεται από τη θάλασσα, ενώ η βόρεια πλευρά του είναι εκείνη που το συνδέει με την ξηρά, η οποία μάλιστα είναι ισχυρά οχυρωμένη από μία ακρόπολη.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό φυσικό λιμάνι, το οποίο κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα αποτελούσε σταθμό για το ταξίδι των προσκυνητών προς τους Αγίους Τόπους.
Για να προσεγγίσει κανείς το κάστρο θα πρέπει να διαβεί την άκρως εντυπωσιακή πέτρινη γέφυρα με τα 14 τόξα, ενώ η εντυπωσιακή πύλη του κάστρου είναι διακοσμημένη με ανάγλυφα, με χαρακτηριστικότερο όλων το εντοιχισμένο λιοντάρι του Αγίου Μάρκου, συμβόλου της Βενετίας.
Στα σημαντικότερα αξιοθέατα του κάστρου συγκαταλέγονται, επίσης, οι προμαχώνες Loredan και Bembo, τμήματα της βυζαντινής εκκλησίας της Αγίας Σοφίας, το εκκλησάκι της Αγίας Σωτήρας -χτισμένο το 1830 από το γαλλικό απελευθερωτικό σώμα, λειτουργεί μέχρι και σήμερα-, η στήλη Μοροζίνι, οικόσημα, επιγραφές, θυρεοί καθώς και λείψανα δύο οθωμανικών λουτρών.
Στη νότια άκρη του κάστρου εντοπίζεται το οχυρωμένο νησάκι Μπούρτζι, το οποίο προσεγγίζεται από έναν πλακόστρωτο δρόμο που ξεκινάει από την αναστυλωμένη Πύλη της Θάλασσας. Το κτίσμα που βρίσκεται στο νησάκι είναι οκταγωνικό, διώροφο και δημιουργήθηκε από τους Ενετούς το 1500 προκειμένου να λειτουργήσει ως προπύργιο για την προστασία του λιμανιού. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας ο πύργος λειτούργησε ως φυλακή και τόπος εκτελέσεων.
