«Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι» τραγουδούσε η Ρένα Βλαχοπούλου – το τραγούδι είναι σε μουσική Γιώργου Κατσαρού και στίχους Αλέκου Σακελλάριου- στην ταινία, «Η κόμισσα της Κέρκυρας».
Και πράγματι, το Ποντικονήσι είναι από τα πιο δημοφιλή και πολυφωτογραφημένα μέρη του νησιού, αποτελώντας -χωρίς υπερβολή- το σήμα κατατεθέν του. Και αν όλοι γνωρίζουν τη μικρή βραχονησίδα της Κέρκυρας και την έχουν δει σε δεκάδες φωτογραφίες, αρκετοί δεν γνωρίζουν την ιστορία (ή μάλλον τον θρύλο) πίσω από το περίεργο όνομά του.
Η αλήθεια είναι πως η πρώτη αίσθηση που έχεις ακούγοντας «Ποντικονήσι» είναι πως το όνομά του σχετίζεται με την ύπαρξη πιθανόν ποντικιών ή κάτι τέτοιο σε αυτό. Κι εν μέρει κατά μία εκδοχή έχει κάποια σχέση, αφού σύμφωνα με αυτή το όνομα προέκυψε από το σχήμα του, καθώς κοιτώντας το από ψηλά μοιάζει με ποντίκι!
Ένας άλλος θρύλος, θέλει τον Ποσειδώνα να οργίζεται μόλις αντίκρισε το καράβι που χάρισαν οι Φαίακες στον Οδυσσέα για να γυρίσει στην Ιθάκη. Έτσι, γεμάτος θυμό, το ακούμπησε με την τρίαινά του και με τις θεϊκές δυνάμεις του το μετέτρεψε σε βράχο.
Όπως και να έχει, το Ποντικονήσι θεωρείται το σήμα κατατεθέν της Κέρκυρας. Βρίσκεται στην είσοδο του αρχαίου Υλλαϊκού λιμανιού, στη σημερινή λιμνοθάλασσα Χαλικιοπούλου και απέχει από την ξηρά, λιγότερο από μισό μίλι. Και είναι το πρώτο χαρακτηριστικό τοπίο που βλέπει ο επισκέπτης όταν πλησιάζει στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας, και βρίσκεται στο γεωγραφικό κέντρο του νησιού, πολύ κοντά στην πόλη ανάμεσα στη χερσόνησο του Κανονιού, το Πέραμα και τις Μπενίτσες.
Το παρασκήνιο πίσω από το τραγούδι «Κέρκυρα»
Ωστόσο, υπάρχει και μία ωραία άγνωστη ιστορία για το πώς δημιουργήθηκε το διάσημο πλέον τραγούδι του ελληνικού κινηματογράφου «Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι…» που είχε τραγουδήσει η Ρένα Βλαχοπούλου στην «Κόμισσα της Κέρκυρας».
Όταν, λοιπόν, ολοκληρώθηκε στο στούντιο το μοντάζ της ταινίας, ο Αλέκος Σακελλάριος διαπίστωσε πως λείπει ένα τραγούδι τίτλων. Τότε, ο Γιώργος Κατσαρός καθησυχαστικός, πρότεινε να φτιάξουν επί τόπου ένα τραγούδι με θέμα την Κέρκυρα.
Ο ευφυής Αλέκος Σακελλάριος τού ζήτησε να του πει κάποιες λέξεις που να θυμίζουν Κέρκυρα για να του έρθει έμπνευση. «Ποντικονήσι, Παλαιοκαστρίτσα, Μπενίτσες, Καμάρες», ανέφερε ο σπουδαίος μουσικός . Δεν πέρασαν 15 λεπτά και ο Σακελλάριος είχε γράψει το πρώτο κουπλέ και το ρεφρέν.
Έδωσε το χειρόγραφο στον Κατσαρό και εκείνος κάθισε στο πιάνο ακούμπησε τα πλήκτρα και άρχισε να ψάχνει τη μελωδία διαβάζοντας τους στίχους. Μέσα σε μισή ώρα το τραγούδι των τίτλων ήταν έτοιμο. Η Ρένα Βλαχοπούλου όταν το άκουσε, ξετρελάθηκε και το ηχογράφησε με τη μία.