Το Ποντικονήσι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι το πιο δημοφιλές και πολυφωτογραφημένο μέρος της Κέρκυρας κι αποτελεί σήμα κατατεθέν του νησιού των Φαιάκων. Λιλιπούτειο, πανέμορφο και κατάφυτο από ψηλά κυπαρίσσια, δέχεται κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες που καταφτάνουν για να δουν από κοντά τη μικρή αυτή κουκίδα που λάτρεψε η πριγκίπισσα Σίσσυ.
Βρίσκεται μπροστά από το αεροδρόμιο της Κέρκυρας με τον πλωτό αεροδιάδρομο, στην είσοδο του αρχαίου Υλλαϊκού λιμανιού, στο σημερινό κόλπο του Χαλικιόπουλου. Η πρόσβαση είναι εύκολη και προσιτή, καθώς μικρά καΐκια πηγαινοέρχονται συνέχεια από το πρωί μέχρι τη δύση του ηλίου, από την πεζογέφυρα της Βλαχέρνας.
Πάνω στο Ποντικονήσι βρίσκεται το βυζαντινό παρεκκλήσι του Παντοκράτορα, που είναι αφιερωμένο στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος. Ακόμη και σήμερα στο ναό φυλάσσονται αναμνηστικές πλάκες από τις συχνές επισκέψεις της πριγκίπισσας Σίσσυ. Εξάλλου, ήταν το αγαπημένο της μέρος κι ερχόταν στο νησάκι κάθε Κυριακή για να προσευχηθεί. Τα σκαλοπάτια μάλιστα για να φτάσει στο παρεκκλήσι, που είναι χτισμένο σε βράχο, τα έφτιαξαν οι δικοί της εργάτες.
Πώς προέκυψε το όνομα
Το Ποντικονήσι συνδέεται με πολλούς μύθους, κυρίως για το όνομά του και πώς προέκυψε. Ο επικρατέστερος θέλει να ήταν το καράβι που έφερε τον Οδυσσέα στο νησί των Φαιάκων. Κατά τη διάρκεια μιας φοβερής καταιγίδας, ο Οδυσσέας ξεβράστηκε στις ακτές του νησιού και ο θεός Ποσειδώνας εξοργισμένος μόλις αντίκρισε το καράβι που δώρισαν οι Φαίακες στον Οδυσσέα το ακούμπησε με την τρίαινά του γεμάτος θυμός και το μετέτρεψε σε αυτόν τον βράχο, ενώ του έδωσε και το όνομα που κρατά μέχρι και σήμερα.
Σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή, το Ποντικονήσι οφείλει το όνομά του στο σχήμα του, καθώς κοιτώντας το από ψηλά μοιάζει με ποντίκι.
Το παρασκήνιο πίσω από το τραγούδι «Κέρκυρα»
Αλήθεια, υπάρχει κάποιος που ακούγοντας «Ποντικονήσι», δεν του έρχεται στο μυαλό ο στίχος «Κέρκυρα, Κέρκυρα με το Ποντικονήσι…» που είχε τραγουδήσει η Ρένα Βλαχοπούλου στην «Κόμισσα της Κέρκυρας»; Μάλιστα, πίσω από το γνωστό αυτό τραγούδι του ελληνικού κινηματογράφου υπάρχει και μία άγνωστη ιστορία για το πώς γράφτηκε.
Όταν, λοιπόν, ολοκληρώθηκε στο στούντιο το μοντάζ της ταινίας με τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Αλέκο Αλεξανδράκη, ο Αλέκος Σακελλάριος διαπίστωσε πως λείπει ένα τραγούδι τίτλων. Τότε, ο Γιώργος Κατσαρός καθησυχαστικός, πρότεινε να φτιάξουν επί τόπου ένα τραγούδι με θέμα την Κέρκυρα.
Ο ευφυής Αλέκος Σακελλάριος τού ζήτησε να του πει κάποιες λέξεις που να θυμίζουν Κέρκυρα για να του έρθει έμπνευση. «Ποντικονήσι, Παλαιοκαστρίτσα, Μπενίτσες, Καμάρες», ανέφερε ο σπουδαίος μουσικός . Δεν πέρασαν 15 λεπτά και ο Σακελάριος είχε γράψει το πρώτο κουπλέ και το ρεφρέν.
Έδωσε το χειρόγραφο στον Κατσαρό και εκείνος κάθισε στο πιάνο ακούμπησε τα πλήκτρα και άρχισε να ψάχνει τη μελωδία διαβάζοντας τους στίχους. Μέσα σε μισή ώρα το τραγούδι των τίτλων ήταν έτοιμο. Η Ρένα Βλαχοπούλου όταν το άκουσε, ξετρελάθηκε και το ηχογράφησε με τη μία.
