Οι αυτόματοι πωλητές δεν προσέφεραν πάντα καφέ και αναψυκτικά, όπως οι σημερινοί. Οι πρώτες μηχανές αυτού του είδους κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα και πουλούσαν καρτ-ποστάλ.
Τα εν λόγω μηχανήματα έκαναν το ντεμπούτο τους στο Λονδίνο, ενώ το 1888 ταξίδεψαν μέχρι τη Νέα Υόρκη, όπου πουλούσαν τσίχλες στον υπόγειο σιδηρόδρομο.
Από τότε, η ανθρωπότητα έχει δει σχεδόν τα πάντα στους αυτόματους πωλητές, όπως ουίσκι, ζεστά γεύματα, φρούτα ή… ασφάλειες ταξιδιού!
Ας δούμε όμως ποιοι αυτόματοι πωλητές έχουν ξεχωρίσει με τις λειτουργίες τους. Το 1918, οι αυτόματοι πωλητές πουλούσαν πίτες.
Την ίδια χρονιά, αυτά τα μηχανήματα μπορούσαν να κάνουν ακόμα και… μανικιούρ.
Το 1953 ο αυτόματος πωλητής έγινε… μπουφές.
Αυτός ο αυτόματος πωλητής υπάρχει σε λίγα μέρη του πλανήτη και αυτό συμβαίνει γιατί τα αυγά είναι εύκολο να σπάσουν και δεν είναι κατάλληλο προϊόν για τέτοια μηχανήματα.
Επίσης, καλό θα ήταν ο αγοραστής να μπορεί να ξεφυλλίσει ένα βιβλίο πριν το αγοράσει. Το Book-o-Matic του 1949 δεν έδινε αυτή τη δυνατότητα.
Η Vendo ήταν η εταιρεία που πρωτοδημιούργησε όλους τους αυτόματους πωλητές, οπότε, όπως είναι φυσικό, το κυλικείο της εταιρείας είναι γεμάτο από τέτοια μηχανήματα.
Κάποιες μηχανές φρόντιζαν περισσότερο για τη διατροφή του χρήστη, όπως αυτή του 1950 που πουλούσε μήλα.
Οι πτήσεις το 1955 απευθύνονταν σε λίγους καθώς ήταν αρκετά πιο ακριβές από τις σημερινές. Γι αυτό ένας αυτόματος πωλητής… ασφάλειας πτήσης υπήρχε στο αεροδρόμιο.
Ακολουθούν και οι πιο σύγχρονες ιδέες των κατασκευαστών των αυτόματων πωλητών…
Στην Ιαπωνία συναντάμε αυτόματους πωλητές βιβλίων, αυγών αλλά και… εσωρούχων!
Πού αλλού; Στην Ιταλία υπάρχει αυτόματος πωλητής πίτσας.
Η Ιαπωνία έχει πάει το θέμα «αυτόματος πωλητής» σε άλλα επίπεδα, αφού η χώρα διαθέτει και αυτόματο πωλητή μπανάνας αλλά και… μπαλονιών!
Το βραβείο κερδίζει -πάλι στην Ιαπωνία- ο αυτόματος πωλητής αυτοκινήτου Smart…
