
Χάρης Ακριτίδης: Η περίπτωσή του ήταν δύσκολη και σπάνια, από αυτήν την ασθένεια ζει το 3-5%

Σόλων Τσούνης: Διαβάζω σχόλια που λένε ότι στους «Παγιδευμένους» κάτι δεν πάει καλά – Μάλλον κάποιος φοβάται κάτι

Κρατερός Κατσούλης: Από τη στιγμή που έχουμε σταματήσει να ενδιαφερόμαστε ο ένας για τον άλλον, έχουμε ορίσει το τέλος σαν ανθρωπότητα

Χριστίνα Κολέτσα: Συγκινήθηκε με το ποίημα που έγραψε όταν έκανε ψυχανάλυση με τον Ματθαίο Γιωσαφάτ – «Με σκότωσες σε μια καφέ καρέκλα»

Νίνο: Ήμουν ο εαυτός μου και ήθελαν να το πληρώσω

Γιώργος Τσαγκαράκης: Τα παιδιά μου με λένε money maker – Το να παράγεις λεφτά είναι ταλέντο, το να τα ξοδεύεις χρειάζεται κουλτούρα

Βίκτωρ Πέτσας: Στα 18 μου χρέωσα κρυφά 5.500 ευρώ την κάρτα της μάνας μου και πήγα Μαϊάμι – Είχε Wrestlemania, The Rock εναντίον Τζον Σίνα

Σοφία Μανωλάκου: Με πιάνει ο φόβος για το αν θα ήμουν σωστή μητέρα, αυτό με πνίγει

Αναστασία Τσιλιμπίου: Δεν έζησα ρατσισμό στην Τουρκία, είναι άσχημο να υπάρχει ακόμα αυτός ο διαχωρισμός

Γεωργία Καλτσή: Είχα 1% πιθανότητα ζωής, έσπασαν τα πνευμόνια μου και γέμισαν αίμα – Ήμουν 24 μέρες σε κώμα

Δημήτρης Μαμιός: Τη σχέση με τον πατέρα μου την ένιωθα σαν κιβώτιο με αλυσίδες που το έχεις κρύψει πολύ μακριά και δεν το αγγίζεις

Ant1: «Τρύπα» στο καθημερινό πρόγραμμα μετά την λήξη συνεργασίας με τον Μάρκο Σεφερλή

Τούτα Γιαννοπούλου: Αγωνιζόμαστε με την Εθνική Ελλάδας και βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας

Σπύρος Μακρής: Το τραγούδι «Όπου βγει» για τα Τέμπη το έκανα πάνω στο θυμό μου – Το «Ζαμέ Κορωπί» για τα γαλλικά του Δημητρακόπουλου

Θοδωρής Μαραντίνης: Δεν θα ξαναπαντρευτώ, δεν το αναζητώ – Είδα πόσα ζευγάρια βρίσκονται στα δικαστήρια για την συνεπιμέλεια

Κορινθίου: Ο Αρναούτογλου είναι μάστερ στο πρωινό – Μενεγάκη: Συγγνώμη, αλλά πια χαμογελάω με αυτό

Ζόζεφιν: Μου χρεώνουν συνεχώς σχέσεις με όποιον συνεργάζομαι

Γρηγόρης Αρναούτογλου σε Νίκη Λάμη: «Σε απάτησαν και σένα;» – «Όχι, το αντίθετο, εγώ απάτησα»

Γιώργος Γρηγοριάδης: Το να σκοντάφτεις πάνω σε νεκρούς δεν είναι εύκολο – Έζησα τον όλεθρο

Βάσω Λασκαράκη: Η Κρητικιά πεθερά και τα ντολμαδάκια – «Της έδινα πίσω τα αμπελόφυλλα και μου έλεγε “Στη Θεσσαλονίκη έχετε καλύτερα;”»

Καίτη Ιμπροχώρη: Ο προπάππους μου ήταν αγωνιστής του 1821, o παππούς μου είχε θέατρο στην Θεσσαλονίκη, αλλά κάηκε στην πυρκαγιά το 1917
