play

επεισόδια

Τα επεισόδια, οι συγκρούσεις δηλαδή μεταξύ ατόμων και αστυνομικών είτε σε πορείες είτε σε γήπεδα, είναι μία αρκετά συνηθισμένη συνθήκη, κυρίως για τα αστικά κέντρα και ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια. Μέχρι και πριν το 2008 σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη κάθε χρόνο, σχεδόν σαν παράδοση, επεισόδια συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της πορείας για το Πολυτεχνείο. Μετά το 2008 και τα εξεγερτητικά γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Κορκονέα, επεισόδια σημειώνονται σχεδόν κάθε χρόνο ανήμερα της θλιβερής επετείου στις 6 Δεκεμβρίου. Επίσης και ιστορικά αν το δούμε χώροι όπου τα επεισόδια είναι αρκετά συνηθισμένη συνθήκη είναι τα γήπεδα της χώρας. Είτε μιλάμε για συμπλοκές μεταξύ οπαδών εντός ή εκτός αγωνιστικών χώρων είτε για επεισόδια μεταξύ οπαδών και αστυνομίας. Τα επεισόδια της 6ης Δεκεμβρίου που συντάραξαν τη χώρα Τα όσα ακολούθησαν τη δολοφονία ενός παιδιού, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από το όπλο αστυνομικού στα Εξάρχεια δεν πρόκειται να ξεχαστούν από κανένα. Όπως και η ίδια η δολοφονία αυτή καθ’ αυτή. Η είδηση ότι ένα παιδί έχει δολοφονηθεί έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία και μέσα σε ελάχιστα λεπτά η Αθήνα κυριολεκτικά καιγόταν απ’ ακρή σ’ άκρη ενώ τη σκυτάλη λίγες ώρες αργότερα πήραν όλες οι μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Ήταν Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008. Ένα περιπολικό της Άμεσης Δράσης κάνει περιπολία και το πλήρωμα του έρχεται σε λεκτική αντιπαράθεση με νεαρούς που είναι συγκεντρωμένοι στο πεζόδρομο της Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Το περιπολικό φεύγει αλλά μετά από λίγη ώρα επιστρέφει. Οδηγός και συνοδηγός κατευθύνονται προς τους συγκεντρωμένους. Ακολουθεί ένταση. Ένας από τους αστυνομικούς έχει πυροβολήσει προς το μέρος των νεαρών. Μία από τις σφαίρες βρίσκει στη καρδιά τον 15χρονο τότε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο οποίος λίγες στιγμές αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή… Η είδηση μεταδίδεται με την ταχύτητα της αστραπής. «Σκότωσαν ένα παιδί». Ένας από τους αστυνομικούς έχει πυροβολήσει προς το μέρος των νεαρών. Μία από τις σφαίρες βρίσκει στη καρδιά τον 15χρονο τότε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο οποίος λίγες στιγμές αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή… Η είδηση μεταδίδεται με την ταχύτητα της αστραπής. «Σκότωσαν ένα παιδί». Μέσα στην επόμενη ώρα τα πρώτα οδοφράγματα έχουν στηθεί. Οι συγκρούσεις το οργισμένου πλήθους που ήδη άρχισε και συγκεντρώνεται στα Εξάρχεια με τους αστυνομικούς ξεκινούν. Και τα καθημερινά και πολύωρα επεισόδια θα κρατήσουν για πολλές ημέρες… Μέχρι το ξημέρωμα της Κυριακής πυρπολούνται κτίρια και αυτοκίνητα, καταστρέφονται τράπεζες, υπουργεία μπαίνουν στο στόχαστρο των διαδηλωτών, καταλαμβάνονται όλες οι μεγάλες σχολές του κέντρου της Αθήνας. Η αστυνομία προσπαθεί με εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χημικών να περιορίσει το πλήθος. Την Κυριακή η ίδια εικόνα. Η πρώτη διαδήλωση ξεκινάει από το Μουσείο με τελικό προορισμό τη ΓΑΔΑ. Δεν έφτασε ποτέ εκεί. Η λεωφόρος Αλεξάνδρας φλέγεται από τα επεισόδια και τις συγκρούσεις. Καταστρέφεται οτιδήποτε μπορεί να καταστραφεί. Οι δυνάμεις των ΜΑΤ ρίχνουν «τόνους» χημικών. Η ατμόσφαιρα είναι κάτι παραπάνω από αποπνικτική. Και κάπου εκεί έρχεται και η πρόκληση. Λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη ένας αστυνομικός των ΜΑΤ τραβάει το όπλο του και απειλεί τους συγκεντρωμένους. Η είκονα «αιχμαλωτίζεται» στο φωτογραφικό φακό του Κώστα Τσιρώνη. Οι συγκρούσεις γίνονται ακόμα πιο σκληρές. Ακόμα πιο σφοδρές. Πολλοί διαδηλωτές μεταφέρονται στα νοσοκομεία είτε τραυματισμένοι είτε με αναπνευστικά προβλήματα. Το βράδυ της ίδια ημέρας οι συγκρούσεις επαναλαμβάνονται με σημείο αναφοράς τα Εξάρχεια. Τίποτα δεν δείχνει ικανό να σταματήσει την οργή του πλήθους… Η κατάσταση εκτονώθηκε και τα συνεχόμενα επεισόδια σταμάτησαν περίπου 20 με 25 μέρες μετά την ημέρα που έπεσε νεκρός ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.