Ένας από τους κορυφαίους επιθετικογενείς μέσους όλων των εποχών και εξέχον μέλος της καλύτερης ίσως μουντιαλικής ομάδας στην ιστορία του θεσμού, της περίφημης Σελεσάο του 1970, ο Ριβελίνο έγινε γνωστός παγκοσμίως για τις αστραπιαίες εκτελέσεις φάουλ αλλά και τις απίστευτες ντρίμπλες του.

Ο «ελαστικός» Ριβελίνο άφηνε συχνά τους αμυντικούς που τον μάρκαραν με το στόμα ανοιχτό για τους τρόπους με τους οποίους τους περνούσε, γινόμενος έτσι σύμβολο του βραζιλιάνικου ποδοσφαιρικού ταμπεραμέντο στη χρυσή εποχή της Σελεσάο στον παγκόσμιο θεσμό.

Και βέβαια η μεγαλύτερη στιγμή στην καριέρα του θα ερχόταν με τα εθνικά χρώματα της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1970 στα γήπεδα του Μεξικού. Παρά τις περιπέτειές του να βρει μόνιμη θέση στη Σελεσάο από το 1965, όταν και πρωτοεντάχθηκε στις τάξεις της, το μελλοντικό 10άρι έπρεπε να περιμένει τον Μάριο Ζαγκάλο να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας, μήνες πριν από το Μουντιάλ του 1970, ώστε να δώσει στο 24χρονο αστέρι της Κορίνθιανς τη φανέλα με το Νο 11 και να τον κάνει βασικό της σπουδαίας Σελεσάο των αστεριών και του Πελέ φυσικά.

Και βέβαια ο Ριβελίνο ξεπλήρωσε τον προπονητή του κάνοντας τη Σελεσάο του ’70 την επιτομή της ποδοσφαιρικής τελειότητας!

Η δική του συνεισφορά στον βραζιλιάνικο θρίαμβο στα γήπεδα του Μεξικού μέτρησε 3 γκολ, στην ασύλληπτη πορεία της Εθνικής Βραζιλίας για τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο της: μια εκτέλεση φάουλ-κεραυνό κατά της Τσεχοσλοβακίας στο εναρκτήριο ματς, ένα γκολ κατά του Περού στα προημιτελικά και ένα ακόμα κατά της Ουρουγουάης στα ημιτελικά…

Τελικά, κληρονομώντας τη φανέλα με το Νο 10 από τον Πελέ, ο Ριβελίνο θα συμμετείχε σε δύο ακόμα Παγκόσμια Κύπελλα, αν και πλέον η σπουδαία ομάδα της Σελεσάο ήταν παρελθόν.

Στα γήπεδα της Δυτικής Γερμανίας το 1974, η Βραζιλία τερματίζει τέταρτη, αν και ο ίδιος διασώζεται από την παταγώδη αποτυχία, συνεχίζοντας να παίζει το γνώριμο ποδόσφαιρο που τον λάτρεψε ο πλανήτης.

Τελευταία του εμφάνιση σε Μουντιάλ θα ήταν το 1978 στην Αργεντινή, αν και πλέον θα περνούσε περισσότερο χρόνο στον πάγκο παρά στον αγωνιστικό χώρο. Η νέα φουρνιά των διψασμένων για διακρίσεις Βραζιλιάνων πήραν τα σκήπτρα από τον άντρα με το μουστάκι.

Παρά το γεγονός όμως ότι ο Ριβελίνο προσέγγιζε ολοταχώς το τέλος της καριέρας του, επέδειξε ριπές της ποδοσφαιρικής του διάνοιας. Σε τελική, ήταν ένας από τους μοχλούς για τη νίκη της Βραζιλίας επί της Ιταλίας, που εξασφάλισε στη Σελεσάο την τρίτη θέση του θεσμού…

Κι αν αξίζει να μνημονεύσουμε ένα και μόνο ένα τέρμα του αχτύπητου βραζιλιάνου άσου, αυτό θα ήταν η γκολάρα που έβαλε στο Ζαΐρ στο Μουντιάλ του ’74…

Το δεύτερο γκολ της Σελεσάο κατά του Ζαΐρ (τελικό σκορ 3-0), αυτό του Ριβελίνο δηλαδή, άφησε άφωνους τους 36.000 θεατές και πέρασε στο πάνθεο της μουντιαλικής ιστορίας…