Οι περισσότεροι αθλητές που αγωνίστηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο τις προηγούμενες ημέρες είχαν έναν και μοναδικό στόχο στο μυαλό τους: να επιστρέψουν στο σπίτι τους με το χρυσό μετάλλιο στις αποσκευές τους. Για κάποιους, λίγους, ωστόσο Ολυμπιονίκες του παρελθόντος υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα από το νίκη και τη διατήρηση του μεταλλίου τους. Όπως και με τις περιπτώσεις που ακολουθούν παρακάτω, με Ολυμπιονίκες να καταλήγουν να πουλήσουν το μετάλλιό τους.

Μαρκ Γουέλς, ΗΠΑ, 1980

Ίσως να αναρωτιέται κανείς για ποιο λόγο ένας Ολυμπιονίκης μπορεί να φτάσει στο σημείο να πουλήσει το χρυσό του μετάλλιο και μάλιστα ένα χρυσό μετάλλιο με τόση συναισθηματική αξία, όπως εκείνο που κέρδισε ο Μαρκ Γουέλς, μέλος της ομάδας «Miracle on Ice», το 1980 στο αγώνισμα του χόκεϊ. Ο ίδιος, δυστυχώς, αναγκάστηκε να το πουλήσει για να πληρώσει την θεραπεία του αναφορικά με μια σπάνια γενετική ασθένεια που έβλαψε τον νωτιαίο μυελό του. Πιο συγκεκριμένα πούλησε το μετάλλιο σε έναν ιδιώτη συλλέκτη, ο οποίος με τη σειρά του το πούλησε μέσω δημοπρασίας για 310.700 δολάρια το 2010.

Μαρκ Πάβελιτς, ΗΠΑ, 1980

Ο Γουέλς δεν ήταν το μοναδικό μέλος αυτής της ιστορικής ομάδας χόκεϊ που πούλησε το μετάλλιό του. Ο Μαρκ Πάβελιτς πούλησε, επίσης, το χρυσό μετάλλιό του αντί του ποσού των 262.900 δολαρίων σε μια δημοπρασία το 2014. Το έκανε για την κόρη του, λέγοντας: «Θέλω να κάνει ένα βήμα μπροστά στη ζωή. Αυτός είναι ίσως ο μεγαλύτερος λόγος», αναφέρει το mentalfloss.com.

Βλάντιμιρ Κλίτσκο, Ουκρανία, 1996

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Ατλάντα σηματοδότησαν την πρώτη χρονιά που η Ουκρανία πήγε στους Ολυμπιακούς ως ανεξάρτητη χώρα, οπότε το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε ο Βλάντιμιρ Κλίτσκο ήταν αρκετά ξεχωριστό. Ωστόσο, για τον Κλίτσκο η βοήθεια των παιδιών της Ουκρανίας να ασχοληθούν με τον αθλητισμό ήταν ακόμη πιο σημαντική. Δημοπράτησε, λοιπόν, το βραβείο του το 2012, κερδίζοντας 1 εκατομμύριο δολάρια για το Ίδρυμα Klitschko Brothers, το οποίο βοηθά στη χρηματοδότηση αθλητικών κατασκηνώσεων και εγκαταστάσεων για παιδιά. Ο πλειοδότης; Ένας μυστηριώδης ευεργέτης που επέστρεψε αμέσως το μετάλλιο στον άνθρωπο στον Ολυμπιονίκη.

Άντονι Έρβιν, ΗΠΑ, 2000

Ο Άντονι Έρβιν κέρδισε το χρυσό στο freestyle των 50 μέτρων στους Αγώνες του Σίδνεϊ του 2000. Παρά την επιτυχία του, ωστόσο, αποχώρησε από το άθλημα το 2003 σε ηλικία 22 ετών. Έβαλε το χρυσό του μετάλλιο στο eBay το 2004, δωρίζοντας τα 17.101 δολάρια που κέρδισε στα θύματα του τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού.

Otylia Jedrzejczak, Πολωνία, 2004

Πριν ακόμη προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, η Jedrzejczak δήλωσε ότι τυχόν χρυσά μετάλλια που θα κερδίσει θα δοθούν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς. Όταν βρέθηκε στην κορυφή του βάθρου λίγο μετά για την επίδοσή της στην πεταλούδα των 200 μέτρων κράτησε το λόγο τους. Τα περισσότερα από τα 80.000 δολάρια που κέρδισε από την πώληση του μεταλλίου της τα δώρισε σε μια πολωνική φιλανθρωπική οργάνωση που βοηθά τα παιδιά με λευχαιμία. «Δεν χρειάζομαι το μετάλλιο για να το θυμάμαι», είπε. «Ξέρω ότι είμαι Ολυμπιονίκης. Αυτό είναι στην καρδιά μου».

Piotr Malachowski, Πολωνία, 2016

Το 2016 ο Πολωνός δισκοβόλος Piotr Malachowski ανακοίνωσε στο Facebook ότι πουλούσε το ασημένιο μετάλλιό του από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο για να συγκεντρώσει χρήματα για τον Olek, ένα παιδί που αντιμετώπιζε μια σπάνια μορφή καρκίνου των ματιών. Τα χρήματα θα βοηθούσαν στην πληρωμή της ακριβής χειρουργικής επέμβασης του Olek. «Στο Ρίο πάλεψα για το χρυσό. Σήμερα κάνω έκκληση σε όλους», έγραψε ο Ολυμπιονίκης στο post του. Με αυτήν του την κίνηση ο Malachowski είχε ως στόχο να συγκεντρώσει περίπου 84.000 δολάρια. Δύο Πολωνοί δισεκατομμυριούχοι, τελικά, αγόρασαν το μετάλλιο, καλύπτοντας το κόστος της χειρουργικής επέμβασης του Olek.