Έχει αποκαλύψει πως το πρώτο δίδαγμα που πήρε από τον πατέρα του (διεθνής με την Εθνική Τυνησίας), ήταν ότι «Υπάρχουν δύο τρόποι για να λάμπεις: Είτε να αντανακλάς το φως, είτε να το δημιουργείς» κι ότι το πιο ταιριαστό στον πιτσιρικά Χατέμ, θα ήταν το δεύτερο. Ο πατέρας διέκρινε από τα πρώτα βήματα ότι ο γιόκας του θα μπορούσε να γίνει κάτι υπέρλαμπρο. Το ίδιο συμπέραναν και οι ειδικοί το 1999 και τον έκλεισαν στα 12 του για τρία χρόνια στην ξακουστή εθνική ακαδημία του Κλερφοντέν. Ολοι τους είχαν διαβάσει σωστά το ταλέντο, μα και όλοι τους δεν είχαν ερμηνεύσει το ότι όσο και εάν αυτό ξεδιπλωνόταν, από τον νεαρό Μπεν Αρφά θα έλειπε πάντοτε το άλλο κρίσιμο συστατικό της χημικής επιτυχίας: η ορθή κρίση μαζί με την ηρεμία της βούλησης.

Εκτοτε, κύλησε μία ολόκληρη ζωή, η οποία το μόνο που έκανε, ήταν να επαναλαμβάνει σαν άλλη «Μέρα της μαρμότας» τον ίδιο κύκλο μεταξύ ατσαλάκωτης μαγείας και αυτοκαταστροφής μίας ξεχωριστής ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας, που έμαθε μόνο να ντριμπλάρει: τους άλλους, μα κυρίως τον ίδιο της τον εαυτό. Ο Χατέμ Μπεν Αρφά βρέθηκε ένα μήνα μετά τα 32α γενέθλιά του να κάνει πλάκα σε ένα ολόκληρο τσούρμο αντιπάλων και να γίνεται το απόλυτο #hastag σε όλα τα social media. Για πολλοστή φορά άπαντες θυμήθηκαν ξανά πόσα υπέροχα θα μπορούσε να πράξει, αλλά για κάποια ανεξήγητη δική του αιτία, αρνείται πεισματικά να συμβιβαστεί με την αγωνιστική συνέπεια.

Πίσω στον Απρίλη του 2018, είχε φροντίσει να διακωμωδήσει την κατάστασή του, ξεδιπλώνοντας τον πλήρη αυτοσαρκασμό του. Ανέβασε στο Instagram μία μοναχική φωτογραφία με μία τούρτα και ένα κερί. Γιόρταζε τον έναν χρόνο χωρίς να έχει ακουμπήσει μπάλα με την Παρί, η οποία τον είχε… τελειώσει. Μία ακόμα αρνητική ιστορία διαμάχης από τις τόσες με ομάδες, προπονητές, συμπαίκτες. Από το υπέροχο ξεκίνημα στη Λυών με τους σερί τίτλους, στα χαϊλίκια και το κακό αντίο με τη Μαρσέιγ, έως την αγάπη που έλαβε στη Νιούκαστλ, για να ξαναφύγει κακήν κακώς.

Σε κάθε σταθμό άφηνε υπέροχα highlights και ανούσιους εκνευρισμούς και προβλήματα. Το 2015 αποφάσισε να ανορθώσει την καριέρα του. Αφού τα έβαλε ακόμα και με τη FIFA (σ.σ.: είχε ήδη παίξει με Νιούκαστλ, Χαλ την ίδια χρονιά), τελικά φόρεσε τη φανέλα της Νις, έκανε εκπληκτική χρονιά, επέστρεψε στην Εθνική Γαλλίας (για λίγο έχασε το EURO) και πήρε μεταγραφή στην Παρί. Από εκεί και μετά ξανά το χάος. Φέτος, στη Ρεν, τη μία είναι άφαντος και την άλλη περνάει όλους τους αντιπάλους πριν σκοράρει. Είναι η τωρινή περίοδος που αντιπροσωπεύει ακριβώς την αναρχική ιδιοσυγκρασία του.

Ετσι όμως πορεύτηκε κι έτσι θα χαθεί ξαφνικά για πάντα από τα γήπεδα. Ανήκει σε εκείνους τους ελάχιστους, που από την πρώτη στιγμή σου δίνουν την εντύπωση ότι σε λίγα χρόνια όλος ο κόσμος θα βρίσκεται στα πόδια τους. Εκείνους που χρόνια αργότερα όμως, ρωτάς τους οπαδούς και δεν θυμούνται καν σε ποια ομάδα παίζουν.

Ωστόσο, στον σύγχρονο ποδοσφαιρικό κόσμο των virals, όπου τα πάντα εξελίσσονται, συμβαίνουν και χάνονται με τόση ταχύτητα. Οπου μία φοβερή χρονιά, μία εκπληκτική ενέργεια, δύο γκολάρες, μπορούν να οδηγήσουν σε ένα τέλειο συμβόλαιο ζωής, το μόνο που οφείλει να κάνει ο αθλητής, είναι να βρει στο κεφάλι του αυτή την ελάχιστη στιγμή σύνεσης και ηρεμίας. Αυτό δηλαδή που πάντοτε έλειψε από το μυαλό του Χατέμ Μπεν Αρφά, ο οποίος για ακόμα μία φορά επιβεβαίωσε ότι έχει μοναδικά ζηλευτές ικανότητες με τα πόδια, αλλά που αυτές ουδέποτε βρήκαν υποστήριξη από τις πνευματικές, αφήνοντάς τον ξανά και ξανά με ένα μαραντονικό σλάλομ και μία μοναχική τούρτα…

Πηγή: gazzetta.gr