Ο Καραγκούνης πηγαίνοντας στο Λονδίνο είχε κατά βάση δύο στόχους. Να αγαπήσει (Φούλαμ και Πρέμιερσιπ) και να αγαπηθεί (από το εκεί απαιτητικό κοινό).
Από τις τρεις ελληνικές σημαίες που εθεάθησαν το Σάββατο στο «Craven Cottage» συμπεραίνει κανείς ότι μάλλον τα έχει ήδη πετύχει και τα δύο.
Υπάρχουν κάποιοι πολύ συγκεκριμένοι λόγοι για τους οποίους ο Καραγκούνης παρά το πέρασμα των χρόνων εξακολουθεί όχι απλά να παίζει στο υψηλότερο επίπεδο (Euro, αγγλικό πρωτάθλημα κ.λ.π.), αλλά να διακρίνεται κιόλας σε αυτό: Α) Ο Καραγκούνης ποτέ δεν ξενύχτησε, ποτέ δεν ήπιε αλκοόλ, ποτέ δεν κάπνισε.
Έκανε πάντα την απόλυτη αθλητική ζωή. Την ώρα που άλλοι ποδοσφαιριστές ξημεροβραδιάζονταν στα κλαμπ και τα μπουζούκια, αυτός παρέμενε σπιτόγατος και είχε το μυαλό του μονάχα στην επόμενη προπόνηση και στο επόμενο ματς.
Β) Ψυχολογία. Από την μαυρίλα της τωρινής Ελλάδας που αντανακλάται πλέον σε όλα τα επίπεδα, εκείνος βρέθηκε με το σπαθί του στην πιο εύφορη πόλη της Ευρώπης (Λονδίνο).
Κυνήγησε το όνειρο και το έκανε πραγματικότητα. Για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες δεν χρειάζεται να πούμε κάτι, είναι γνωστές εδώ και χρόνια.
Γ) Αγωνιστικότητα.
Δεν πήγε εκεί για τουρισμό ούτε για να κολλήσει τα τελευταία ένσημα. Πήγε έχοντας στις αποσκευές του το ίδιο πάθος με το οποίο διακρινόταν από την πρώτη στιγμή της καριέρας του.
Δ) Ποτέ δεν «έκλεψε» σε προπόνηση. Ουδέποτε γλίτωσε άσκηση επειδή ο προπονητής είχε γυρίσει προσωρινά την πλάτη του. Η προπονητική του φανέλα ήταν ανέκαθεν τόσο ιδρωμένη όσο και η αγωνιστική. Όλα αυτά τα είδε ο Γιολ, εξ ου και τον χρησιμοποιεί, αλλά και τον εξυμνεί.
Αυτοί και άλλοι πολλοί είναι οι λόγοι για τους οποίος ο αρχηγός της Εθνικής είναι τόσο καλοδιατηρημένος σε μια ηλικία που άλλοι μοιάζουν με περιπατητές. Μ’ αυτά και μ’ αυτά δίνει τη δική του προσωπική απάντηση στις αμφιβολίες για το αν θα άντεχε τον φρενήρη ρυθμό της Πρέμιερσιπ.
Είναι μια από τις πολλές απαντήσεις που έχει δώσει κατά τη διάρκεια της καριέρας του. Αυτό είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ένα από τα επιπρόσθετα -καλά κρυμμένα- μυστικά για την μακροβιότητα των επιτυχιών του: το ασταμάτητο κίνητρο να απαντά. Στον κάθε Φερέιρα αυτού του κόσμου.
Πηγή: sday.gr
