Από το ξύλο του Ταβερνιέ στις μπουνιές του οπαδού της Mπέρμιγχαμ στον Τζακ Γκρίλις, αρχηγού της Αστον Βίλα. Το Νησί επιστρέφει στις μαύρες ημέρες των επεισοδίων. Αυτοί που έζησαν τη δεκαετία του ’80 είδαν τις μεταρρυθμίσεις αυτής του ’90 να αλλάζουν τα πάντα, να σκοτώνουν κάθε ίχνος βίας, ωστόσο 30 χρόνια μετά οι εφιάλτες στο Νησί ζωντανεύουν, τα φαντάσματα επιστρέφουν και οι Αγγλοι αγωνιούν για το μέλλον. Το Μπέρμιγχαμ είδε το πιο ανησυχητικό περιστατικό της νέας κυματικής διαταραχής. Η επίθεση στον Γκρίλις ήταν μια άθλια στιγμή από πολλές απόψεις, όμως ακόμα πιο ανησυχητικό ήταν το γεγονός πως ο οπαδός της Βίλα αποθεώθηκε από μερίδα οπαδών! Είχε προηγηθεί η επίθεση στον αρχηγό της Ρέιντζερς, η σύλληψη ενός οπαδού για εισβολή στο Emirates. Αγριες συμπλοκές, τραυματισμοί οπαδών, φθορές και τα αυξανόμενα κρούσματα βίας φουντώνουν την ανησυχία.

Η αποθέωση της βίας και η διαρκώς αυξανόμενη προβολή της, η αποπροσωποποίηση των σχέσεων, η κοινωνική αναλγησία, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, ο ανταγωνισμός, η αποθέωση του ατομικού επιτεύγματος και μια πορεία χωρίς οράματα και φιλοδοξίες, είναι βασικοί λόγοι που οι νέοι στην Αγγλία ξεφεύγουν από τα όρια! Εφιαλτικές διαστάσεις λαμβάνει το φαινόμενο με τις καθημερινές επιθέσεις με μαχαίρια σε βάρος ανηλίκων στην Μεγάλη Βρετανία. Από τις αρχές του 2019, 17 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από τέτοια περιστατικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Έχει υπάρξει μια αύξηση της βίας τα τελευταία δύο χρόνια. Το πρόβλημα του χουλιγκανισμού κινείται, πλέον, αρκετά μακριά από γήπεδα και μερικές φορές αρκετά μετά τους ποδοσφαιρικούς αγώνες και αυτό δημιουργεί προβλήματα. Είναι σίγουρο ότι αυτό που συμβαίνει τώρα δεν μοιάζει καθόλου με αυτό στο οποίο αναφέρονται οι άνθρωποι όταν μιλούν για τις σκοτεινές ημέρες της δεκαετίας του ’70, όταν εκατοντάδες οπαδοί πολεμούσαν μεταξύ τους. Τώρα οι ομάδε ταραχοποιών έχουν γίνει πολύ πιο πολύπλοκες και μάλιστα πολύ πιο οργανωμένες. Η ήττα, η απόρριψη, η «αδικία» στο ποδόσφαιρο αποκτούν τεράστια βαρύτητα για όλους εκείνους που βιώνουν αυτά τα συναισθήματα. Πως αναλύει ο Guardian τα μέτρα που πρέπει να παρθούν; «Μια ποινή φυλάκισης 14 εβδομάδων, όπως συνέβη στον οπαδό της Μπέρμιγχαμ ήταν μια καλή αρχή. Η θέα των… ανίκανων, εμφανώς μπερδεμένων ανδρών και γυναικών με τζάκετ που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τους αχαλίνωτους οπαδούς είναι ένα πολύ σαφές σημάδι καταχρηστικών πόρων.

Η πιο επιθετική, παρεμβατική προστασία μπορεί να παρέχεται μόνο από άτομα με σωστή εκπαίδευση. Φαίνεται σαφές τώρα ότι αυτό δεν γίνεται. Πρέπει να ενισχυθούν οι πόροι για την ασφάλεια τόσο στον έλεγχο του πλήθους όσο και στη διάρκεια των αγώνων. Οι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι πρέπει να τιμωρούνται για αδικήματα που διαπράττονται στις εγκαταστάσεις τους. Οι ποινές από τις ομάδες δεν είναι πλέον αυστηρές, το ποσοστό απαγόρευσης εισόδου στα γήπεδα μειώνεται, όπως και οι συλλήψεις για επεισόδια δεν αυξάνονται. Την ίδια στιγμή το ίδιο το Μπέρμιγχαμ υπέφερε τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα τόπο όπου το 37% των παιδιών ζει σε συνθήκες φτώχειας, όπου έχει εκτοξευθεί η εγκληματικότητα.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που η βία των οπαδών κατευθύνεται προς τους παίκτες. Πίσω στις σκοτεινές μέρες του χουλιγκανισμού, το πλήθος πολέμησε το… πλήθος. Αυτό είναι διαφορετικό. Τώρα φαίνεται ότι στόχος είναι οι διάσημοι παίκτες, αυτοί που κερδίζουν αρκετά από το ποδόσφαιρο. Οι περισσότεροι προσανατολίζονται προς τους μεγαλύτερους και πιο ορατούς στόχους.

Πηγή: gazzetta.gr