Η δήλωση του Ανδρέα Βγενόπουλου
Ως γνωστόν εγώ οδήγησα πριν δύο χρόνια τον Παναθηναϊκό στην εποχή της πολυμετοχικότητας. Στην ομάδα προσφέρθηκαν 67 εκατομμύρια Ευρώ από νέους μετόχους, εκ των οποίων τα 20 εκατ. ήταν δικά μου, που έδωσαν την δυνατότητα να αποκτήσουμε παίκτες μεγάλης αξίας και να επιτύχουμε τους στόχους μας.
Επί δύο χρόνια στήριξα απόλυτα τα όργανα της Διοίκησης που όλοι οι μέτοχοι είχαμε ομόφωνα επιλέξει, Πρόεδρο, Τεχνικό Διευθυντή, Προπονητή και όταν ο Πρόεδρος άλλαξε Προπονητή στήριξα και τον νέο Προπονητή. Έκανα δηλώσεις και παρεμβάσεις μόνο μετά από «κρίσεις» και προκειμένου να μην υπάρξουν πισωγυρίσματα που θα μας έβγαζαν από τους στόχους μας. Δεν ζήτησα καμία «καρέκλα» ή προνόμιο, στους πανηγυρισμούς (κύπελλο, φιέστα) ήμουν απών, αλλά στις μάχες και τα προβλήματα ήμουν πάντα παρών.
Την ίδια περίοδο άλλοι μέτοχοι είτε απευθείας, είτε μέσω εφημερίδων, ιδιοκτησίας ή ελέγχου τους, είτε μέσω των κύκλων τους έκαναν αντιπολίτευση και υπονόμευαν τις προσπάθειες του Προέδρου για τους δικούς τους λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με το πραγματικό συμφέρον του Παναθηναϊκού, οι δε δηλητηριογράφοι τους είχαν το θράσος να κατηγορούν εμένα για προσωπικές ατζέντες και σκοπιμότητες.
Η κατάληξη είναι γνωστή. Τη στιγμή που η πολυμετοχικότητα με πρόεδρο-ηγέτη τον κ. Νίκο Πατέρα επέτυχε απολύτως ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης αποφάσισε να θέσει το δίλημμα «ή μου δίνετε 60 εκατ. ευρώ και φεύγω ή μένω και θα διοικήσω τον Παναθηναϊκό με τους δικούς μου όρους», δηλ. γυρίζουμε στην προ της πολυμετοχικότητας εποχή.
Παράλληλα, οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί της λάσπης και της παραπληροφόρησης πήραν φωτιά, δήθεν «αναγνώστες» οπαδικών εφημερίδων και συνεργεία που εμφάνιζαν δήθεν «φιλάθλους» στα blogs έκριναν ως απαράδεκτη τη θέση μου να μην θέλω να δώσω 60 εκατ. ευρώ στον κ. Βαρδινογιάννη, επαναφέροντας όλες μαζί τις βρωμιές και τις αμφισβητήσεις για τα κίνητρά μου και τις προθέσεις μου που διάβαζα επί δύο χρόνια. Η θέση μου ότι είμαι έτοιμος να προσφέρω χρήματα για την ομάδα και όχι στον κ. Βαρδινογιάννη και ότι ποτέ εγώ δεν είπα ότι θέλω να γίνω Βαρδινογιάννης στην θέση του Βαρδινογιάννη λασπολογήθηκε σε τέτοιο βαθμό που προκάλεσε σύγχυση στους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Το χειρότερο απ΄όλα όμως είναι το πισωγύρισμα του Παναθηναϊκού την στιγμή που φτάσαμε στην κορυφή και πετύχαμε όλους μας τους στόχους και το ότι η ομάδα είναι χωρίς διοικητική και τεχνική ηγεσία και χωρίς προγραμματισμό στο μέσον της μεταγραφικής περιόδου, ενώ η προπαγάνδα τύπου Deloitte μας προετοιμάζει και για όσα πρόκειται να επακολουθήσουν.
Ο κ. Πατέρας πέτυχε με τον κ. Αντωνιάδη, τον κ. Αντωνίου, τον κ. Νιόπλια, το υπόλοιπο επιτελείο και τους ποδοσφαιριστές να γίνουν μια οικογένεια χωρίς γκρίνιες και ρουφιάνους, να ξορκίσουν την κατάρα της Παιανίας και να αποκτήσουν την νοοτροπία του Πρωταθλητή. Όλα αυτά καταστράφηκαν και ο Παναθηναϊκός ξαναγίνεται πεδίο πειραματισμών και εφαρμογής των θεωριών και των ικανοτήτων του κ. Γ. Βαρδινογιάννη. Ο κ. Βαρδινογιάννης έχει πάρει ξανά τον πλήρη έλεγχο του Παναθηναϊκού, αλλά με επικοινωνιακά τερτίπια προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τις λέξεις «ενότητα» και «συναίνεση». Χθες απευθυνόμενος στους οργανωμένους φιλάθλους είπε ότι αν θα παραμείνει ο Νιόπλιας είναι θέμα του νέου Προέδρου που δεν θα είναι γλάστρα, θα είναι κοινής αποδοχής κ.λ.π. Παράλληλα όμως είπε ότι ο Τεχνικός Διευθυντής θα είναι ξένος και προσέλαβε Α΄Αντιπρόεδρο με αυξημένες αρμοδιότητες. Αυτές τις αποφάσεις τις πήρε με την υπόδειξη ή συναίνεση του νέου μη γλάστρα Προέδρου; Και είναι σοβαρά πράγματα να ισχυρίζεται ότι ο κ. Ν. Πατέρας έφυγε «για δικούς του λόγους»; Δεν διάβασε την ξεκάθαρη επιστολή του κ. Ν. Πατέρα που αναφέρει τους λόγους παραίτησής του; Δεν αναγνωρίζει εκεί ο κ. Βαρδινογιάννης και τις δικές του ευθύνες ή πίστεψε ποτέ ότι ο κ. Ν. Πατέρας θα δεχόταν να μείνει ως Πρόεδρος υπό όρους και κηδεμονία;
Σ΄ αυτήν την νέα λυπηρή πραγματικότητα λοιπόν εγώ δεν έχω καμία θέση. Η αγάπη μου για τον Παναθηναϊκό με έκανε να αγνοήσω την λογική που έλεγε να μην ανακατευτώ με τα πίτουρα, αλλά μέχρις εδώ.
Εάν συνέχιζα να ασχολούμαι με τον Παναθηναϊκό θα έπρεπε να είχα κάποιο από τα περίεργα κίνητρα που μου καταλογίζουν οι λασπολόγοι, αλλά δεν έχω, ή θα έπρεπε να είμαι μαζοχιστής, που δεν είμαι, ή θα έπρεπε η αγάπη μου για την ομάδα να μην υπόκειται στα όρια της προσωπικής μου αξιοπρέπειας, που δεν συμβαίνει.
Δεν με ενδιαφέρει πλέον τι λέει ή τι θα πει ο οποιοσδήποτε, για μένα το κεφάλαιο Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός έκλεισε οριστικά, απλώς στο γήπεδο θα έρχομαι όποτε μπορώ (εάν θα μου επιτρέψουν να αγοράσω και του χρόνου τα διαρκείας μου) για να χαίρομαι ή να λυπάμαι χωρίς να με ενδιαφέρει ποια θα είναι η Διοίκηση ή οι μέτοχοι.
Ευχαριστώ τον κ. Ν. Πατέρα για την ανεκτίμητη προσφορά του και την χαρά που έδωσε σε όλους μας (θυμάμαι ακόμη τον κ. Ζαχαρία Πιτυχούτη πριν δυο χρόνια στο Πεντελικό που έλεγε «θέλω να πανηγυρίσω ακόμη ένα νταμπλ πριν πεθάνω»).
Ευχαριστώ την σύζυγό μου που με στήριξε και σ΄αυτήν μου την περιπέτεια.
Αποχωρώ υπερήφανος για την προσφορά μου στον Παναθηναϊκό και τη συνεισφορά μου σ΄αυτό το νταμπλ την αφιερώνω στην μνήμη του παππού μου.
Υ.Γ. 1 Τις μετοχές που αγόρασα έναντι 20 εκατ. Ευρώ θα διαπραγματευτώ για να τις πουλήσω έναντι ενός Ευρώ είτε στον Ερασιτέχνη (ανάλογα με τις εξελίξεις στην εγγραφή νέων μελών) είτε στον Σύλλογο Παλαιμάχων Αθλητών και Αθλητριών του Παναθηναϊκού.
Υ.Γ.2 Για όποιον ενδιαφέρεται για την αλήθεια και είναι επιφυλακτικός στη λάσπη:
α. Ποτέ δεν είπα ότι έχω τη δύναμη του Αμπράμοβιτς. Είχα πει για την ΠΕΚ ότι «όλοι μαζί είμαστε πιο δυνατοί από τον Αμπράμοβιτς». Από αυτή την ομάδα οι περισσότεροι δεν πίστεψαν στις προθέσεις του κ. Βαρδινογιάννη περί ειλικρινούς πολυμετοχικότητας και δεν συμμετείχαν καν στην προ διετίας αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Αποδείχθηκε ότι αυτοί είχαν δίκιο και εμείς που συμμετείχαμε είχαμε άδικο.
β. Όταν σαν ΠΕΚ υποσχεθήκαμε χρήματα για ενίσχυση του Ερασιτέχνη είχαμε θέσει όρους και προϋποθέσεις που δεν εκπληρώθηκαν ποτέ.
Υ.Γ. 3 Όσο λάσπη και να μου ρίξουν από δω και πέρα οι στημένοι επικοινωνιακοί μηχανισμοί, το χρυσό τριφύλλι με το οποίο είχα τιμηθεί για την προσφορά μου στον Παναθηναϊκό σαν αθλητής δεν μπορούν να μου το πάρουν πίσω.
