Στο πλαίσιο της εκπομπής του Κώστα Μπαξεβάνη, «Κουτί της Πανδώρας», σχετικά με το φαινόμενο των στημένων παιχνιδιών στο ελληνικό ποδόσφαιρο, έκανε δηλώσεις, μεταξύ άλλων, και ο πρώην ποδοσφαιριστής και πρόεδρος της ΑΕΚ, Ντέμης Νικολαΐδης.
Ο Ντέμης κατέθεσε τις προσωπικές του απόψεις και εμπειρίες από την εμπλοκή του στα διοικητικά του λαοφιλούς αθλήματος, τα συναισθήματά του για τις αποκαλύψεις, αλλά και τις προσδοκίες και τις προβλέψεις του σχετικά με την έκβαση της προσπάθειας για εκκαθάριση του ποδοσφαίρου.
«Είμαι τρομερά χαρούμενος με αυτές τις αποκαλύψεις που έγιναν για τα στημένα -αλλά και επιφυλακτικός. Θυμάμαι όταν μπήκαμε εμείς στην ΑΕΚ -σε μια ομάδα που αγαπούσαμε- πόσο ξένοι ήμασταν στο ποδόσφαιρο αυτό. Θυμάμαι ότι μας κατηγορούσε ο Τύπος ότι δεν είμαστε δυνατοί στο παρασκήνιο. Εμείς δεν θέλαμε τίποτα παραπάνω από τα αυτονόητα -ένα καθαρό ποδόσφαιρο, που θα μπορούν να πηγαίνουν οικογένειες για να το παρακολουθούν. Και αυτό που συμβαίνει τώρα, η προσπάθεια να καθαριστεί ο χώρος, είναι σαν όνειρο για εμάς».
«Θυμάμαι ένα περιστατικό το 2006 -όταν ήμουν πρόεδρος στην ΑΕΚ- σχετικά με έναν άνθρωπο πολύ διάσημο από την παράγκα Νο 1. Προσπαθούσα να αποφύγω τη συνάντηση που μου ζήτησε κάποια στιγμή, γιατί δεν ήξερα το λόγο. Το εκμυστηρεύτηκα σε γνωστό δικηγόρο και τελικά τον συνάντησα στο σπίτι του κοινού γνωστού τα μεσάνυχτα. Ήθελα να δω για ποιο λόγο ήθελε να με δει. Αν και όλα αυτά τα φανταζόμουν, σοκαρίστηκα.
Είχα έναν άνθρωπο μπροστά μου που έκανε βόλτες επί τρεις ώρες και μου εξιστορούσε πώς στηνόταν το πρωτάθλημα από το 1996 ως το 2003 -όταν δηλαδή έπαιζα εγώ. Ούτε ένα παιχνίδι δεν άφηναν. Άκουγα τον τύπο που εκπροσωπούσε ένα σύστημα που με έκλεβε! Μου έκλεβε όχι απλά χρήματα, τα συναισθήματά μου, τον κόσμο. Όλους. Και δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα.
Μίλησα με δικηγόρο (Χάρη Οικονομόπουλο) και προσπαθήσαμε κάτι να κάνουμε. Ξεκινήσαμε και πήγαμε στην Αγγλία, επειδή δεν είχα εμπιστοσύνη στις ελληνικές αρχές -και λυπάμαι που το λέω αυτό. Βρήκαμε μια εταιρεία ερευνών, πληρώσαμε κάποια χρήματα και στη συνέχεια μας είπαν ότι για να συνεχίσουν, θα χρειαζόταν ένα ποσό από 700.000 έως 1,5 με 2 εκατ. ευρώ. Δυστυχώς δεν είχαμε αυτά τα χρήματα για να συνεχίσουμε».
«Εγώ και τότε ήμουν ενάντια στο να παίρνουμε χρήματα -ως ποδόσφαιρο- από το κράτος. Θυμάμαι που με κοιτούσαν σαν… ούφο όταν τους το έλεγα. Εμείς στην ΑΕΚ -αν και δεν είχαμε λεφτά- κρατικό χορηγό δεν βάλαμε ποτέ. Ήταν φιλοσοφία μας ότι χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου δεν έπρεπε να δίνονται για να λειτουργούν ανώνυμες εταιρείες
Είτε έχει δίκιο μια ομάδα μιας επαρχιακής πόλης, είτε έχει άδικο, βάζει μπροστά τον κόσμο για να πετύχει το σκοπό της. Βγαίνουν, δε, και οι πολιτικοί -χωρίς να τους ενδιαφέρει αν υπάρχει δίκιο ή άδικο- μόνο για να υποστηρίξουν την οποιαδήποτε ομάδα και να εξασφαλίσουν ψήφους. Μιλάμε για ένα τραγικό φαινόμενο».
«Οι οπαδοί είναι τα θύματα,. Όχι ότι είναι άγιοι, αλλά είναι τα θύματα. Το σύστημα αφήνει ανθρώπους να γεννούν ελπίδες -με τον κόσμο να προσπαθεί μετά να τους προστατέψει. Στέλνουν κάποια άτομα να πάρουν την τάδε ομάδα σαν να είναι εργολαβία. Στο παρελθόν το έβλεπες. Δεν ξέρω τι γινότανε. Του έλεγαν “θα πάρεις 2-3 δημόσια έργα, αν πάρεις αυτή την ομάδα, να ηρεμήσουμε”; Δεν ξέρω… Κοροϊδεύουν τον κόσμο. Κάποια στιγμή καταλαβαίνουν ότι είναι λαμόγιο, φεύγει -μετά έρχεται ένα άλλο που πάλι καταλαβαίνουν ότι είναι λαμόγιο κι έτσι συνεχίζεται η κατάσταση».
«Ο πρωταρχικός στόχος είναι να εξολοθρευτεί η μαφία του ποδοσφαίρου που υπάρχει τα τελευταία 20 χρόνια. Το ποδόσφαιρο, όμως -έτσι όπως είναι στημένο αυτή τη στιγμή- δεν μπορεί να “καθαρίσει” μόνο του. Αυτή είναι η γνώμη μου. Θέλει την κρατική βοήθεια, θέλει την βοήθεια της UEFA -αλλά έτσι όπως είναι στημένο, δεν το πιστεύω».
