Στο συμπέρασμα ότι οι ενέργειες του κατηγορούμενου ψευτογιατρού που φέρεται να «θεράπευε» με μαντζούνια τον καρκίνο συνετέλεσαν στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας ασθενών και σε κάποιες περιπτώσεις στην επίσπευση και την πρόκληση του θανάτου τους φέρονται να κατέληξαν οι δυο πραγματογνώμονες που ορίστηκαν στην υπόθεση.
Σύμφωνα με τον νομικό παραστάτη οικογένειας 67χρονου θύματος, Αλέξη Κούγια η ιατροδικαστής αλλά και η παθολογοανατόμος στα πορίσματα τους, που παρέδωσαν στις αρμόδιες αρχές, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πράξεις του ψευτογιατρού, που είναι κατηγορείται για σειρά αξιόποινων πράξεων, μεταξύ των οποίων και αυτού της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως, «συνετέλεσαν αιτιωδώς στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του ασθενούς, στην επίσπευση και την πρόκληση του θανάτου αυτού» γεγονός που, όπως αναφέρει, δικαιώνει με απόλυτο τρόπο τη νομική άποψη που είχε διατυπωθεί από την πρώτη στιγμή.
Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «η ιατροδικαστής απεφάνθη ότι η πρόγνωση του ασθενούς, ο οποίος ήταν 67 ετών και έπασχε από μη μικροκυτταρικό καρκίνωμα πνεύμονα, θα μπορούσε να είναι πολύ καλή και να οδηγήσει ακόμη και σε πλήρη ίαση χάρη στην πρόοδο της ογκολογίας και τα εγκεκριμένα ιατρικά πρωτόκολλα, πλην όμως ο ασθενής εξαπατήθηκε από τον κατηγορούμενο και πείσθηκε ότι δεν χρειαζόταν να προβεί σε χειρουργική επέμβαση και ότι δήθεν θα θεραπευόταν με βότανα, έλαια, αυστηρή διατροφή κλπ. Ως εκ τούτου η νόσος έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και οδήγησε τον ασθενή στο θάνατο σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Η παθολογοανατόμος απεφάνθη ότι η περίπτωση του θανόντα είναι από τις πιο δραματικές, διότι θα μπορούσε με την ορθή επιλογή να εμπιστευτεί την υγεία του σε ιατρικό προσωπικό ενδεδειγμένο για την πάθησή του και να έχει προσδόκιμο ζωής άνω των επτά τουλάχιστον ετών ζωής, καθόσον η σταδιοποίηση της νόσου και οι απεικονιστικές εξετάσεις δίνουν μια πολύ καλή εικόνα για το πόσο καλά θα πήγαινε η πορεία της ασθένειάς του.
Δυστυχώς όμως η αυστηρή διατροφή και τα αγνώστου σύστασης σκευάσματα που του χορηγήθηκαν από τον κατηγορούμενο, αλλά και η έλλειψη της σωστής θεραπευτικής αγωγής που ορίζει η ιατρική επιστήμη, καταπόνησαν δραματικά τον ασθενή.
Και οι δύο πραγματογνώμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι πράξεις του κατηγορουμένου συνετέλεσαν αιτιωδώς στην επιδείνωση της κατάστασης της υγείας του ασθενούς, στην επίσπευση και την πρόκληση του θανάτου αυτού.
Τα πορίσματα των ως άνω πραγματογνωμόνων δικαιώνουν με απόλυτο τρόπο τη νομική άποψη που είχαμε διατυπώσει από την πρώτη στιγμή της αναλήψεως του βήματος της υποστήριξης της κατηγορίας, για τον ορθό νομικό χαρακτηρισμό των αδικημάτων του κατηγορουμένου».
