Με το στόμα ανοιχτό έμεινε η Φαίη Σκορδά σε όλη τη διάρκεια της συνομιλίας της με την 20χρονη Ευγενία, η οποία υπήρξε φιλοξενούμενη για αρκετά χρόνια στην Κιβωτό του Κόσμου. «Ο αδερφός μου αυτή τη στιγμή που μιλάμε βρίσκεται σε απομόνωση, όπως ήμουν και εγώ κλεισμένη σε ένα δωμάτιο, λόγω του χαρακτήρα μου. Δεν με αφήνουν να έχω επικοινωνία μαζί του, που νομίζω δεν υπάρχει λόγος» είπε.
Η Ευγενία πήγε στην Κιβωτό στα 9 της. Μέχρι τότε έμενε με την οικογένειά της, αλλά επειδή οι γονείς της ήταν τοξικομανείς τα παιδιά απομακρύνθηκαν με εισαγγελική απόφαση. Από τα 10 αδέρφια τα 4 πήγαν στην Κιβωτό, με τον μικρότερο να είναι 3 χρονών. «Ήμασταν μαζί στην Αλικαρνασσού και τότε μπορούσα να τον προσέχω κάπως. Αλλά μετά μας χώρισαν, μας πήγαν στα Γιάννενα και μετά εμένα με πήγαν στη Χίο γιατί είχα σχέση και δεν επιτρεπόταν. Η τιμωρία μου ήταν απομόνωση, να μην έχω επαφή με τα υπόλοιπα παιδιά, να τρώω μόνη μου. Δεν μπορούσαμε να το καταλάβουμε. Είχα μιλήσει σε εισαγγελέα στη Χίο και μου είχε πει ότι θα αλλάξουν κάποια πράγματα. Παρέμεναν ίδια και χειρότερα» ανέφερε.
«Είμαι δύσκολη σαν χαρακτήρας γιατί έχω περάσει άσχημα. Έχει τύχει να κάτσω κλειδωμένη στην τουαλέτα στην Αθήνα από το απόγευμα μέχρι τις 3 τα ξημερώματα επειδή δεν έλεγα συγγνώμη» τόνισε. Περιέγραψε ότι ανάγκαζαν τα παιδιά, ακόμα και μόλις 10 χρονών, να δουλεύουν καθημερινά πάνω από 2-3 ώρες. Μέχρι να γίνω 18 ήμουν σε απομόνωση. Για τρία χρόνια έκανα το δικό μου πρόγραμμα, δεν με άφηναν να έρθω σε επαφή με άλλα παιδιά, ούτε τα αδέρφια μου» είπε η Ευγενία.
Η άμβλωση
Η 20χρονη περιέγραψε τι έγινε όταν έμεινε έγκυος. «Είπα σε μια κυρία που ήταν έγκυος ότι ήμουν και εγώ. Είπα “άμα το μάθουν θα με σκοτώσουν”. Μου είπαν (ο κ. Νίκος, υπεύθυνος στη Χίο) ότι αν το κρατήσεις θα είμαστε μαζί σου, αν το ρίξεις δεν θα είμαστε στη συνέχεια της ζωής σου μαζί. Επέλεξα να το ρίξω, ήμουν μικρή δεν ήμουν έτοιμη, μου έλεγαν αν το κρατήσεις μέχρι να πας κάποια ηλικία, αν βρεις δουλειά αυτό παιδί θα το έχουμε εμείς είπα όχι ευχαριστώ, πόσο μάλλον να γεννηθεί το παιδί μου και να ήταν όπως εγώ» επισήμανε.
«Την ημέρα των γενεθλίων μου όταν ενηλικιώθηκα μου είπαν “χρόνια πολλά, μπορείς να φύγεις τώρα”. Αναρωτιόμουν αυτό τώρα έχει γίνει; Μέσα από όλα αυτά έχω πάρει μαθήματα και είμαι αυτή που είμαι. Κατά κάποιον τρόπο τους ευχαριστώ, γιατί με έχουν κάνει πιο δυνατή».
Για τον πατέρα Αντώνιο είπε ότι είχε καλή γνώμη γιατί όντως βοηθούσε και ήταν δίπλα στα παιδιά. «Δεν είχα δει κάτι από αυτά που αναφέρονται« πρόσθεσε. […] «Έχουν καταφέρει εμένα και τον αδερφό μου τον μεγαλύτερο να μας έχουν κάνει εχθρούς. Μου λείπει ο μεγάλος μου αδερφός, δεν κρατάω κακία» κατέληξε.
