Συνεχίζει να υποστηρίζει την αθωότητα του ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος, ο οποίος σε νέα επιστολή του αναφέρεται εκ νέου στην πολιτική σκευωρία που στήθηκε σε βάρος του, υπογραμμίζοντας ότι «ενώ υπεξαιρούσαν πριν εκλεγώ δήμαρχος με καταδίκασαν για άμεση συνέργεια».
Ο κ. Παπαγεωργόπουλος τονίζει ότι δεν κατέθεσε στο στάδιο της προανάκρισης αλλά και πως «ξαφνικά, τρία χρόνια και τρεις μήνες μετά την αποκάλυψη των υπεξαιρέσεων με παρέπεμψαν στο Δικαστήριο για “συναυτουργία”».
Διαβάστε αναλυτικά τη νέα επιστολή του Β. Παπαγεωργόπουλου μέσα από τη φυλακή:
«Θα πρέπει οι πάντες – από τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο Έλληνα – να γνωρίζουν ότι:
1. Ο τριετής έλεγχος από το Υπουργείο Οικονομικών στον Δήμο Θεσσαλονίκης, κατέληξε σε κατάλογο 24 εμπλεκομένων στην υπόθεση της υπεξαίρεσης, μέσα στον οποίο δεν συμπεριλαμβάνονταν το δικό μου όνομα.
Αυτό ήταν απολύτως φυσικό αφού – πλέον των άλλων- δεν είχα κρατήσει ως Δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Πατρίδος μας καμία αρμοδιότητα για τα οικονομικά του Δήμου. Όλες τις αρμοδιότητες τις μεταβίβαζα πάντοτε στους εκάστοτε Αντιδημάρχους Οικονομικών, οι οποίοι όπως είναι γνωστό αθωώθηκαν πανηγυρικά από το Δικαστήριο.
2. Ο Ανακριτής μετά από μακρά έρευνα της υπόθεσης δεν με κάλεσε και ως εκ τούτου δεν κατέθεσα στο στάδιο της προανάκρισης.
3. Ξαφνικά τον Μάιο του 2011 – τρία χρόνια και τρεις μήνες μετά την αποκάλυψη των υπεξαιρέσεων και αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τρίτης μου 4ετίας στην θέση του Δημάρχου Θεσσαλονίκης – χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο και χωρίς να έχω καμία σχέση με τον επίορκο υπάλληλο, με παρέπεμψαν στο Δικαστήριο για «συναυτουργία» σε υπεξαιρέσεις και για «ψυχική συνδρομή σε πλαστογραφίες»!
4. Οι τελείως αστήρικτες αυτές κατηγορίες της «συναυτουργίας» και της «ψυχικής συνδρομής σε πλαστογραφίες» κατέρρευσαν αμέσως στο Δικαστήριο, αφού δεν υπήρχε κάτι συγκεκριμένο εναντίον μου.
5. Μετά από αυτό και κατά τρόπο τελείως παράδοξο, άλλαξε η εναντίον μου κατηγορία και ζητήθηκε να καταδικασθώ για «ηθική αυτουργία σε ηθική αυτουργία»!
6. Και αυτή η κατηγορία κατέρρευσε αμέσως, διότι δεν είχε κατατεθεί η παραμικρή παρέμβασή μου σε οποιοδήποτε υπηρεσιακό ή διοικητικό παράγοντα του Δήμου.
7. Τελικά καταδικάσθηκε ο επίορκος υπάλληλος για υπεξαιρέσεις στον Δήμο και για «ξέπλυμα μαύρου χρήματος» που αποκόμισε από τις παραπάνω υπεξαιρέσεις από το έτος 1998(!), πριν δηλαδή εκλεγώ δήμαρχος (σελ. 2235 της απόφασης) και συγχρόνως ξανάλλαξε η εναντίον μου κατηγορία και καταδίκασαν και εμένα ως Δήμαρχο Θεσσαλονίκης, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο και παρά το ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου παραδέχθηκε ότι ουδεμία υπήρξε μεταβολή της περιουσιακής μου κατάστασης τα τελευταία 25 χρόνια, για «άμεση συνέργεια»!
8. Καταδικάσθηκα δηλαδή διότι δήθεν χωρίς εμένα δεν μπορούσε ο υπάλληλος, με τον οποίον δεν είχα καμία σχέση, να υπεξαιρεί! Αυτό σημαίνει η «άμεση συνέργεια»….
9. Αλλά το 1998 – που υπεξαιρούσε ο υπάλληλος του Δήμου σύμφωνα και με την απόφαση του Δικαστηρίου – εγώ δεν ήμουν δήμαρχος! Ήμουν βουλευτής!
10. Το δε 1999, ενώ κατά την απόφαση του Δικαστηρίου (σελ. 2229) ο παραπάνω υπάλληλος δήθεν δεν κράτησε από τα υπεξαιρεθέντα ούτε 1 ευρώ το δε διαθέσιμο οικογενειακό του εισόδημα ήταν μόλις 7.655,15 ευρώ, εν τούτοις κατέθεσε στον τραπεζικό του λογαριασμό «μαύρα χρήματα» από τις υπεξαιρέσεις στον Δήμο ύψους 250.725,62 ευρώ (σελ. 2235)!….
Συμπέρασμα:
Και πριν εκλεγώ είχε αρχίσει ο επίορκος υπάλληλος την εγκληματική του δράση και ανάγκη τον Δήμαρχο δεν είχε για να προχωράει σε υπεξαιρέσεις και το 1999 κατέθεσε στους λογαριασμούς του 250.725,62 ευρώ «μαύρα χρήματα» από τις υπεξαιρέσεις στον Δήμο!…
Διατρητή λοιπόν η απόφαση.
Να γιατί ομιλώ για εξιλαστήριο θύμα.
Άδικα σπίλωσαν το όνομά μου.
Άδικα μου στέρησαν ένα χρόνο ζωής.»
