Ποικίλα «μαθήματα» έχει πάρει η κυβέρνηση από τα όσα έχει δει να διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα σε δυο μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες και συμμάχους της Ελλάδας, οι οποίες βιώνουν τον ορισμό της πολιτικής αστάθειας.
Την Γαλλία, με τον Εμανουέλ Μακρόν να συνειδητοποιεί με τον πιο σκληρό τρόπο ότι δεν αρκεί να κερδίσεις τις εκλογές για να κυβερνήσεις και την Ιταλία, όπου ο Μάριο Ντράγκι ο διαπρεπής πολιτικός και τραπεζίτης εκδιώχθηκε επί της ουσίας από την πρωθυπουργία από τους συμμάχους του στην κυβέρνηση συνεργασίας και οδηγήθηκε στην παραίτηση.
«Τα παραδείγματα Μακρόν και Ντράγκι δείχνουν ξεκάθαρα» λένε συνεργάτες του Κυριάκου Μητσοτάκη, «πόσο εύθραυστη θα είναι η διακυβέρνηση της χώρας αν από τις εκλογές με την απλή αναλογική προκύψει μια κυβέρνηση συνεργασίας».
Και εξηγούν: «Ο πρωθυπουργός εδώ και αρκετό καιρό ξεκαθαρίζει ότι στόχος είναι η αυτοδυναμία και το τεκμηριώνει με παραδείγματα. Όλη Ευρώπη βρίσκεται στη δίνη του πληθωρισμού, της ακρίβειας, της ενεργειακής κρίσης, ακόμα και της πανδημίας, η οποία πάντα παραμονεύει στην γωνία. Πως λοιπόν σε τόσο κρίσιμα ζητήματα θα μπορέσουν σε μια κυβέρνηση συνεργασίας να ληφθούν κρίσιμες αποφάσεις και να ομονοήσουν οι δυο ή και τρεις βραχίονες μιας κυβέρνησης, όταν το πρόσφατο παρελθόν έχει αποδείξει ότι οι πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν μπορούν να συνεννοηθούν στα βασικά;».
Στο Μαξίμου βλέπουν την απλή αναλογική ως ένα ναρκοπέδιο και η βασική επιδίωξη είναι η επίτευξη όσο το δυνατόν πιο υψηλού ποσοστού έτσι ώστε να οδεύσουν στις δεύτερες κάλπες. Γνωρίζουν καλά ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια ενδεχομένως να φουντώσει μπαίνοντας στο φθινόπωρο αν συνεχιστεί η τρελή πορεία των καυσίμων, αν η επαναφορά των μέτρων για την πανδημία γίνει μονόδρομος και αν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις παρά τα όποια μέτρα στήριξης, δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Με την κεντροδεξιά λοιπόν να περνάει κρίση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τα λαϊκιστικά αφηγήματα να βρίσκουν και πάλι πρόσφορο έδαφος η κατεύθυνση και ο πολιτικός δρόμος που χαράσσει το Μαξίμου είναι μονόδρομος και θα έχει μια βασική επισήμανση προς το εκλογικό σώμα: Η χώρα δεν αντέχει να μπει σε νέες περιπέτειες που θα προκύψουν από μια πολιτική αστάθεια.
Για τον λόγο αυτό με κάθε ευκαιρία ο ίδιος ο πρωθυπουργός από την μια απορρίπτει μετά βδελυγμίας την απλή αναλογική και από την άλλη καλεί τους πολίτες να επιλέξουν ανάμεσα σ’ εκείνους που προτείνουν τις εύκολες λύσεις και χαϊδεύουν αυτιά, σε αντίθεση με εκείνους που παρότι λαμβάνουν μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον οδηγούν την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης, με την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία αλλά και την απόκτηση επενδυτικής βαθμίδας που θα έρθει το επόμενο διάστημα.
Η σημασία της κυβερνησιμότητας, υπερτονίζεται λοιπόν από την Πειραιώς με την απλή αναλογική να δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια προς την επίτευξη αυτού του στόχου.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα με την μορφή που έχει σήμερα δείχνει πόσο μεγάλο είναι το χάσμα που χωρίζει τα μεγάλα πολιτικά κόμματα και ειδικά το παράδειγμα της Ιταλίας με την δεξιά να βάζει τρικλοποδιές στον πρωθυπουργό που η ίδια είχε επιλέξει «φωνάζει» ότι και στην πολιτική «με το ζόρι παντρειά» δεν γίνεται και ούτε θα αποβεί προς όφελος του τόπου.
