Τη σκυτάλη από τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε παίρνουν τα γερμανικά media και με άκρως απαξιωτικό ύφος επιτίθενται στον Γιάννη Βαρουφάκη υπονοώντας ότι θέλει ψυχίατρο, ενώ για τον Αλέξη Τσίπρα και την κυβέρνηση τονίζουν ότι ακούν μέσα τους φωνές…

Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, υποστηρίζει, δεν μπορεί να ερμηνευθεί μόνο με πολιτικούς όρους, αλλά «χρήσιμη» θα ήταν και η εξέτασή της από ψυχαναλυτική και ψυχιατρική σκοπιά γράφει το Spiegel και τονίζει πως η διάγνωση είναι πως η Αθήνα συμπεριφέρεται με ένα μίγμα παράνοιας, μανίας καταδίωξης και ψυχωσικής άρνησης της πραγματικότητας.

Σε κείμενο με τίτλο «φέρτε τον ψυχίατρο» το Spiegel τονίζει ότι επειδή ο Γιάννης Βαρουφάκης θεωρείται ειδικός στη Θεωρία των Παιγνίων, αρκετοί σπεύδουν να ερμηνεύσουν την στάση του στη διαπραγμάτευση με βάση τα μαθηματικά. Αντιθέτως, ο συντάκτης προτείνει ως πρίσμα την ψυχιατρική: «Ο άστατος τρόπος με τον οποίο εμφανίζονται οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει κατανοητός με τη θεωρία των παιγνίων, αλλά μόνο ψυχοπαθολογικά».

Στην εικόνα που δίνει η Αθήνα, αναφέρει, «βρίσκονται όλα τα σημάδια ψύχωσης». Ως στοιχεία απαριθμεί την επιμονή σε μία κεντρική ιδέα με τρόπο που «παραλύει» την σκέψη, την εμμονική ενασχόληση με φανταστικούς εχθρούς («μετά τη Γερμανία, τώρα η Ισπανία και η Πορτογαλία») και την αδυναμία να ειδωθεί η κατάσταση με τον τρόπο που την βλέπουν και οι γύρω.

«Για τους ψυχωσικούς, η πραγματικότητα δεν δομείται ως κάτι συνεχές αλλά ως κάτι ρευστό που αύριο μπορεί να έχει διαφορετική σημασία» γράφει ο Γιαν Φλασάουερ.

Οι ψυχωσικές διαταραχές δεν είναι πάντα αρρώστια, γράφει το Spiegel, όσο δεν εμποδίζουν εκείνον που τις έχει να ζει κανονικά. «Το ερώτημα είναι πώς αντιμετωπίζει κανείς μία κυβέρνηση που έχει παραισθήσεις», σημειώνει.

«Όλα δείχνουν πως ο Τσίπρας και οι άνθρωποί του δεν ελέγχουν την αυταπάτη τους» σημειώνει…

«Όποιος ακούει μόνο τη φωνή μέσα του που του λέει ότι μόνο εκείνος έχει δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο, αναγκαστικά σταματά να βλέπει τις συνέπειες των δικών του πράξεων» γράφει χαρακτηριστικά.

Και ο συντάκτης καταλήγει (παραπέμποντας στον μαρξιστή ψυχίατρο Ντέιβιντ Κούπερ, θέση του οποίου ήταν πως η σχιζοφρένεια είναι παράγωγο των κοινωνικών συνθηκών που μπορεί να ξεπεραστεί με επανάσταση) ότι η επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ «συνοψίζεται στο ότι δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ τρελός, αλλά ο καπιταλισμός γύρω του».