Με τις σημερινές εκλογές κλείνει ο «κύκλος της κάλπης» και ανοίγει νέα σελίδα στον αγώνα για τη σωτηρία της χώρας. Πρωθυπουργός και κυβέρνηση προσδοκούν το αποτέλεσμα να αποτελέσει εφαλτήριο για τις μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η οικονομία.
Αν ο Γιώργος Παπανδρέου θα μπορούσε να ψηφίσει στη σημερινή κάλπη ταυτόχρονα και για το στοίχημα της κυβέρνησής του, θα ψήφιζε αβλεπί υπέρ της επιτάχυνσης των αλλαγών.
Η πορεία της κυβέρνησής του μέχρι σήμερα λέγεται ότι ήδη αποδίδει καρπούς, αλλά δεν έχει φτάσει στα προσδοκώμενα αποτελέσματα ως προς την αύξηση των κρατικών εσόδων. Η μάχη του πρωθυπουργού, εντός και εκτός Ελλάδας, εξακολουθεί να δίνει τον τόνο της αντιπαράθεσης με τα αδιέξοδα και ο ίδιος κερδίζει στα «σημεία» ακόμη και όταν όλα τα προγνωστικά είναι εναντίον του.
Ξεκίνησε να οργώνει τους ισχυρούς της Ευρώπης προτείνοντας τη δημιουργία μηχανισμού στήριξης, στον οποίο σήμερα ετοιμάζονται να ενταχθούν και άλλες χώρες. Συνέδεσε τις αυτοδιοικητικές εκλογές με το δίλημμα της πρόωρης κάλπης και πήρε «αντίδωρο» για τον δεύτερο γύρο από τους πολίτες. Από τη σημερινή αναμέτρηση επιδιώκει την επιβεβαίωση της πολιτικής του ηγεμονίας στο εσωτερικό, προκειμένου να προχωρήσει στα επόμενα κρίσιμα βήματα της Οικονομίας.
Το παραπάνω «αφήγημα» από άνθρωπο που εμπιστεύεται ο κ. Παπανδρέου, όπως αναφέρει το Έθνος, ξεδιπλώνει τον σχεδιασμό του πρωθυπουργού, ο οποίος αύριο το ξημέρωμα -και αφού παρακολουθήσει τα αποτελέσματα της κάλπης- θα πάρει το αεροπλάνο για Παρίσι.
Πριν από τη συνάντησή του με το Νικολά Σαρκοζί, ευελπιστεί ότι η κάλπη θα του αποκαλύψει νίκη στην πλειοψηφία των Περιφερειών και δη στην Αττική, καθώς και στους μεγάλους δήμους της χώρας. Στο Μέγαρο Μαξίμου επιχειρούν να κατεβάσουν τον πήχη και απλώς εκφράζουν την αισιοδοξία τους, αλλά οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι πολίτες εξακολουθούν να εμπιστεύονται την κυβέρνηση.
Το σίγουρο είναι ότι από αύριο Γ. Παπανδρέου και κυβέρνηση επιστρέφουν σε εντατικότερους ρυθμούς στον τομέα της Οικονομίας, όπου από τις πρώτες διαπραγματεύσεις με την τρόικα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το 2012 ίσως απορροφήσει την εφαρμογή μέτρων που δεν «σηκώνει» το 2011.
