Με επίθεση κατά των αντιπάλων του, Γιώργου Καμίνη, Άρη Σπηλιωτόπουλου και Νικήτα Κακλαμάνη, άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τον δήμο της Αθήνας, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, δηλώνοντας: «Σημασία λοιπόν για μας, δεν έχει ποιος μπορεί να διοικήσει την πόλη. Σημασία έχει ποιος μπορεί να την αλλάξει».
Ο κ. Σακελλαρίδης τόνισε ότι τον Μάιο του 2014 ο ελληνικός λαός έχει μία μοναδική ευκαιρία:
-Να οδηγήσει τη συσσωρευμένη οργή που δικαιολογημένα νιώθει σε αποτελεσματική δύναμη εκθρόνισης του φθαρμένου πολιτικού προσωπικού, που τόσα χρόνια εξυπηρέτησε τα συμφέροντα των λίγων.
-Να μετατρέψει την αγανάκτησή του σε φωνή δημιουργίας, δημοκρατίας και ανατροπής.
Για τον νυν δήμαρχο Γ. Καμίνη, ο κ. Σακελλαρίδης είπε ότι έχει το θράσος να παρουσιάζεται ως ακομμάτιστη και αυτοδιοικητική επιλογή, ενώ είναι αυτός, όπως επισήμανε, ο οποίος όταν κέρδισε τις εκλογές το 2010 πανηγύριζε με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος δήλωνε ότι η «νίκη Καμίνη αποτελεί την καλύτερη ένδειξη νομιμοποίησης της δικής του πολιτικής». Επίσης, κατηγόρησε τον κ. Καμίνη ότι εφάρμοσε κάθε απόφαση της κυβέρνησης για περιορισμό της χρηματοδότησης στην τοπική αυτοδιοίκηση, για απολύσεις, διαθεσιμότητες και περικοπές, και ότι σήμερα έχει το θράσος να παινεύεται για την οικονομική εξυγίανση που πέτυχε.
Σχολιάζοντας δήλωση του Αρ. Σπηλιωτόπουλου, ότι θέλει «μία Αθήνα αναβαθμισμένης αισθητικής», ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι «όταν ψήφιζε ως βουλευτής όλες τις μνημονιακές επιταγές, δεν αναρωτήθηκε τι επιπτώσεις θα έχουν οι επιλογές του στην αισθητική της Αθήνας;»
Για τον Ν. Κακλαμάνη τόνισε ότι παρά την απόρριψή του από τους Αθηναίους δημότες το 2010, έρχεται να διεκδικήσει τον δήμο της Αθήνας πιστεύοντας πως είναι ιδιοκτησία του. Υπάρχουν όμως λόγοι, πρόσθεσε, για τους οποίους έχασε ο κ. Κακλαμάνης το 2010, αναφέροντας: Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι επί των ημερών του επιχείρησε να θυσιάσει χώρους πρασίνου για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα; Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι η σπατάλη του δημόσιου χρήματος και η αυθαιρεσία αποτελούσαν το έργο της καθημερινότητάς του;
Αναπτύσσοντας τη δική του πρόταση, ο κ. Σακελλαρίδης σημείωσε ότι κινείται σε τέσσερις άξονες:
1. Δημοτική κοινωνική πολιτική για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση με αλληλεγγύη, με άμεση ενίσχυση των κοινωνικών δομών του Δήμου, έτσι ώστε κανείς συμπολίτης μας να μην νιώσει μόνος του στην κρίση.
2. Ποιότητα ζωής παντού στις γειτονιές και όχι έργα βιτρίνας.
3. Μια δημοτική αρχή που θα στηρίζει και θα ενισχύει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, την παραγωγική οικονομική δραστηριότητα στην Αθήνα.
4. Μια δημοτική αρχή που θα αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει τη συμμετοχή, για μια Αθήνα της δημοκρατίας.
