«Οι 25 νέες συμφωνίες ελληνοτουρκικής συνεργασίας που υπέγραψε η τρικομματική κυβέρνηση υπηρετούν πολλαπλά τα συμφέροντα των δύο αστικών τάξεων σε βάρος των λαών της περιοχής» και «αποτελούν βήμα προετοιμασίας για την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του Αιγαίου», αναφέρει ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ.

Ο Περισσός επισημαίνει, ακόμα, ότι «μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο η ελληνική κυβέρνηση προωθεί το σχέδιο για ανάδειξη της Ελλάδας σε κόμβο μεταφοράς ενέργειας και εμπορευμάτων. Γι’ αυτό η ίδια και οι πολιτικοί υπηρέτες της αναζητούν λύση στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., προχωρώντας σε διαπραγμάτευση επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ».

Στην ανακοίνωση του ΚΚΕ τονίζεται ακόμα ότι «οι δύο πρωθυπουργοί επιβεβαίωσαν την συμπόρευσή τους υπό την κοινή νατοϊκή ομπρέλα, την ώρα που η τουρκική ηγεσία εξακολουθεί να αμφισβητεί τα ελληνικά χωρικά ύδατα στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, και ιδιαίτερα στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου, καθώς και σε τμήμα της ΑΟΖ της Κύπρου».

«Η Ελληνική κυβέρνηση προωθεί τις έρευνες ενεργειακών κοιτασμάτων σε Ιόνιο και Κρήτη, χωρίς να κάνει βήματα για την κατοχύρωση της ΑΟΖ σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, προς όφελος εγχώριων και διεθνών ομίλων, γεγονός που εμπλέκει τη χώρα πιο βαθειά στους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστικών αξόνων», προστίθεται.

Ταυτόχρονα, υπογραμμίζει το ΚΚΕ,«η αστική τάξη της Ελλάδας προωθεί πολιτικοστρατιωτικές και ενεργειακές συμφωνίες με το Ισραήλ (εξόρυξη, μεταφορά φυσικού αερίου), που όπως και οι αντίστοιχες με την Τουρκία αφορούν σχέδια επέμβασης κατά της Συρίας και του Ιράν, ενώ οξύνουν τις σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα. Παράλληλα η Τουρκία και το Ισραήλ επιχειρούν μια σύνθετη διαπραγμάτευση με την επιδιαιτησία των ΗΠΑ που αφορά και τη μεταφορά ενέργειας προς την Ε.Ε.. Αυτές οι εξελίξεις αυξάνουν την πίεση για την επιβολή ενός νέου Σχεδίου Ανάν στην Κύπρο».

Ο Περισσός καταλήγει στην ανακοίνωσή του σημειώνοντας ότι «η υπεράσπιση των συνόρων, των κυριαρχικών δικαιωμάτων για το λαό, δεν έχει καμιά σχέση με την υπεράσπιση των σχεδίων του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστικού πόλου, αλλά είναι αναπόσπαστη με την πάλη για ριζοσπαστικές αλλαγές, την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ-Ε.Ε., ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και δεσμεύσεις, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων».