Καζάνι που έβραζε ήταν ο Περισσός μετά τις περσινές εκλογές σε σημείο να αποτελεί κοινό μυστικό ότι πολύ σύντομα θα έρθει η στιγμή που η ηγεσία του δεν θα μπορούσε πλέον να ελέγξει τα στεγανά.
Τόσο το αποτέλεσμα των εκλογών όπου το ΚΚΕ απώλεσε το 50% των δυνάμεών του, την ώρα που ο δικομματισμός μετρούσε σχεδόν δύο εκατομμύρια ψήφους λιγότερους, όσο και τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα και η κρίση στα κομματικά ΜΜΕ (απώλεια 902 TV, απολύσεις σε «Ριζοσπάστη», απλήρωτοι εργαζόμενοι σε 902 fm και «Ριζοσπάστη» και φήμες ότι θα παραμείνει μόνο το Κυριακάτικο φύλλο) συνέθεταν ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα για την ηγεσία. Η τελευταία επιχειρεί να βρει διέξοδο μέσω του επικείμενου συνεδρίου και των πληροφοριών για αλλαγές στα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος.
Προσπάθεια όμως που δεν φαίνεται να έχει αποτέλεσμα. Προ ημερών ήταν η Λ. Κανέλλη η οποία χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου. Η βουλευτής του ΚΚΕ χαρακτήρισε, εμμέσως πλην σαφώς άδικες τις απολύσεις στον Ριζοσπάστη, επιβεβλημένη την αλλαγή ηγεσίας, αλλά και την αλλαγή γραμμής αφού σημείωσε με νόημα ότι οι αλλαγές δεν είναι ζήτημα προσώπων.
Στο υπάρχων σκηνικό ήρθε σήμερα να προστεθεί η παρέμβαση του Αντ. Σκυλλάκου. Το ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ, μέλος της ΚΕ, για πολλές θητείες βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κόμματος, με άρθρο του στον «Ριζοσπάστη» πετά στον κάλαθο των αχρήστων την πολιτική συμμαχιών του κόμματος και αμφισβητεί ευθέως την επιλογή της Λαϊκής Συμμαχίας. Όπως σημειώνει ο κ. Σκυλλάκος το ΚΚΕ πρέπει να απορρίψει τη «στενή πολιτική», που οδηγεί μαθηματικά στη στασιμότητα και τη συρρίκνωση. «Μπορούμε βέβαια να ακολουθήσουμε το ‘‘μοναχικό’’ δρόμο. Οι δυσκολίες όμως θα είναι τεράστιες, μέχρι και αξεπέραστες» καταλήγει το παλαίμαχο στέλεχος του ΚΚΕ χτυπώντας καμπάνες στην ηγεσία.
