Γράφει ο Μάξιμος Χαρακόπουλος, Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, οι αγρότες προβαίνουν σε κινητοποιήσεις και η Πολιτεία «ανακαλύπτει» τα προβλήματά τους. Οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους με ομολογουμένως δίκαια αιτήματα και ζητούν τη λήψη μέτρων υπέρ τους διότι «ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι».
Το κράτος, μέχρι πρότινος, ανταποκρινόταν με μια σειρά παροχών για να κατευνάσει τα πνεύματα και να «μπαλώσει» τα πραγματικά προβλήματα. Άλλωστε… λεφτά υπήρχαν. Η έως τώρα διαχειριστική λογική μετάθεσης των ουσιαστικών προβλημάτων του αγροτικού κόσμου από χρόνο σε χρόνο, με ένα επίχρισμα κατ’ εξαίρεση αποζημιώσεων, είχε διπλό κόστος: Τα πραγματικά προβλήματα παρέμεναν ανεπίλυτα και κακοφόρμισαν, γενόμενα χρόνιες παθογένειες του πρωτογενούς τομέα.
Την ίδια ώρα η χώρα σέρνεται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ενισχύσεις που δε θεωρούνται συμβατές με τα ευρωπαϊκά ειωθότα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το «πακέτο Χατζηγάκη». Είναι δυνατόν να συνεχίσουμε την ίδια παράσταση κοροϊδεύοντας εαυτούς και αλλήλους; Οφείλουμε να λέμε την αλήθεια ακόμη και όταν είναι πικρή. Στόχος μας είναι μεσο-μακροπρόθεσμα οι αγρότες να ενισχύσουν το εισόδημά τους και εν τέλει την ίδια την πρωτογενή παραγωγή, την ίδια την εθνική οικονομία. Δεν επαναπαυόμαστε στη λογική «δώσε κάτι φέτος, και του χρόνου βλέπουμε».
Και να θέλαμε δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε μερεμέτια. Αυτό που επιβάλλει η κοινή λογική είναι να εργαστούμε προκειμένου να εξαλείψουμε τα χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν τον αγροτικό τομέα. Εκεί βρίσκεται η πηγή όλων των δεινών που ματαίως καλύπταμε με «μπαλώματα» τόσα χρόνια.
Μπορεί οι έκτακτες κατ’ εξαίρεση ενισχύσεις να απάλυναν το άχθος των γεωργών και κτηνοτρόφων, τα πραγματικά όμως αίτια, όπως ο μικρός κλήρος, η έλλειψη υποδομών, η παραγωγική διαδικασία που επικεντρωνόταν στην ποσότητα αντί της ποιότητας, η σχεδόν ανύπαρκτη μεταποίηση και τυποποίηση των αγροδιατροφικών προϊόντων, ο γηρασμένος αγροτικός πληθυσμός κ.ά., ανατροφοδοτούσαν τα προβλήματα, τα οποία βρίσκαμε μπροστά μας τον επόμενο χρόνο.
Εκείνο που αναμφίβολα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητά μας μόλις οι δημοσιονομικές συνθήκες το επιτρέψουν είναι η άμεση αντιμετώπιση του κόστους παραγωγής και ιδιαίτερα του κόστους ενέργειας που καλούνται να καταβάλλουν οι αγρότες. Η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική και το Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, παρέχουν την ευκαιρία να διορθώσουμε αρκετά από τα κακώς κείμενα της ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.
Να ενισχύσουμε τη μεταποιητική δραστηριότητα, ώστε το προϊόν να πωλείται τυποποιημένο και να αποκομίζει ο παραγωγός την προστιθέμενη αξία του. Να προχωρήσουμε έργα υποδομής, ταμιευτήρες νερού, φράγματα και άλλα εγγειοβελτιωτικά έργα. Μιλούμε δηλαδή για δράσεις και έργα που μειώνουν το κόστος παραγωγής και παρέχουν προοπτικές ανάπτυξης στους αγρότες και όχι προσωρινές λύσεις.
Αυτή η αλλαγή πορείας δεν μπορεί να σχεδιαστεί μόνο από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Είναι πρωτίστως οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, οι παραγωγοί που θα πρέπει να καταθέσουν προτάσεις και το όραμα τους για τη δουλειά τους. Στο τραπέζι του διαλόγου σχεδιάζεται το αύριο της πρωτογενούς μας παραγωγής και σ’ αυτό καλούμε όλους τους αγρότες.
