Τον επί δυόμισι χρόνια αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη επέλεξε τελικά ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος για υπουργό Οικονομικών, μετά από τις συναντήσεις που είχε με τον Ευ. Βενιζέλο αι τον Α. Σαμαρά, μία επιλογή της οποίας προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Παπαδήμος ενώ είχε απορρίψει την πρόταση Βενιζέλου να αναλάβει ο ίδιος τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομικών τις εβδομάδες που απομένουν ως τις εκλογές, στη συνέχεια επιχείρησε να «περάσει» μέσα από τις συζητήσεις του με τους αρχηγούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τη λύση Γιαννίτση για το υπουργείο Οικονομικών, έχοντας φυσικά συζητήσει και συμφωνήσει και με τον υπουργό Εσωτερικών για την μετακίνησή του στη Β. Σοφίας.
Ο πρόεδρος της ΝΔ Α. Σαμαράς φέρεται να μην έφερε αντίρρηση σε αυτήν την επιλογή Παπαδήμου , ρίχνοντας το βάρος στον αντικαταστάτη του κ. Γιαννίτση στο υπουργείο Εσωτερικών δεδομένου ότι η θέση του υπηρεσιακού υπουργού Εσωτερικών κατά την προεκλογική περίοδο (τυπικά ο κ. Γιαννίτσης πληροί τις προϋποθέσεις καθότι εξωκοινοβουλευτικός) είναι και θεωρείται μία κρίσιμη θέση.
Αντιρρήσεις όμως και μάλιστα σθεναρές όπως επιμένουν οι πληροφορίες για την μετακίνηση του κ. Γιαννίτση απ΄το υπουργείο Εσωτερικών στο υπουργείο Οικονομικών, προέβαλλε ο κ. Βενιζέλος.
Είναι γνωστό από το παρελθόν ότι οι σχέσεις Βενιζέλου – Γιαννίτση δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, καθώς επί Σημίτη ακόμα πολλοί θυμούνται ότι οι δύο άνδρες δεν είχαν και την καλύτερη συνεργασία…
Επιπλέον λέγεται ότι ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών ποτέ δεν έβλεπε με καλό μάτι τις παρεμβάσεις Γιαννίτση προς Παπαδήμο για τα θέματα της οικονομίας, δεδομένου ότι ο κ. Γιαννίτσης γνωρίζει άριστα τα οικονομικά.
Πιστός σε αυτό που έχει ακολουθήσει ως γραμμή για κυβερνητικές αλλαγές, δηλαδή να προϋπάρχει συμφωνία των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, ο κ. Παπαδήμος φαίνεται ότι δεν επέμεινε στην επιλογή του. Τότε ήταν που προέκυψε η λύση Σαχινίδη ο οποίος – όπως συζητείται στο παρασκήνιο – είχε ένα πλεονέκτημα και ένα μειονέκτημα.
Το μειονέκτημα ήταν ότι για πολλούς εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ δεν έχει το πολιτικό εκτόπισμα που χρειάζεται για τη θέση του υπουργού Οικονομικών.
Το πλεονέκτημα ήταν ότι δυόμισι χρόνια στη θέση του αναπληρωτή γνωρίζει πολύ καλά θέματα και εκκρεμότητες και με δεδομένο ότι οι κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις έχουν ληφθεί, η επιλογή του δεν είχε ρίσκο. Επιπροσθέτως, ο κ. Βενιζέλος πρότεινε τον κ. Σαχινίδη θέλοντας να επιχειρήσει και ένα άνοιγμα προς την ομάδα των επτά υφυπουργών (μέλος της οποίας είναι ο νέος υπουργός Οικονομικών) που ενώ ήταν θερμοί υποστηρικτές του Γ. Παπανδρέου στήριξαν Βενιζέλο στην πρόσφατη εσωκομματική μάχη, παίρνοντας μάλιστα εγκαίρως θέση.
Από το ρεπορτάζ αλλά και από τις τελικές ανακοινώσεις προκύπτει ότι ο κ. Σαμαράς επίσης δεν προέβαλλε κάποια αντίρρηση για τον κ. Σαχινίδη.
Έχει πάντως σημασία ότι στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση ως υπουργός Οικονομικών, στην τηλεόραση του ΑΝΤ 1, ο κ. Σαχινίδης πήρε σαφείς αποστάσεις από τον Γ. Παπανδρέου και την επιλογή του να θέσει τη χώρα σε εποχή ΔΝΤ, λέγοντας ότι ο ίδιος ούτε γνώριζε, ούτε συμμετείχε σε κάποια συζήτηση προεκλογικά ή μετεκλογικά που να παρέπεμπε σε απόφαση – επιλογή να τεθεί η χώρα στον έλεγχο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
