Ένας μαραθώνιος διαβουλεύσεων μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης, της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ και του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς ξεκινάει το έτος που διανύουμε με στόχο να συμφωνηθεί μια ονομασία για τη γειτονική χώρα.
Ο στόχος είναι η ονομασία να είναι κοινά αποδεκτή και να χρησιμοποιείται έναντι όλων, ενώ το χρονικό περιθώριο για τις εξελίξεις τοποθετείται στις αρχές Ιουλίου, οπότε έχει προγραμματιστεί η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Σημειώνεται ότι σε μια αντίστοιχη Σύνοδο το 2008 είχε μπει το περίφημο βέτο της ελληνικής κυβέρνησης.
Το θέμα του ονόματος της ΠΓΔΜ έχει ήδη προκαλέσει ένταση τόσο στο εσωτερικό της κυβέρνησης, όσο και ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.
Οι ΑΝΕΛ έχουν διαμηνύσει πως δεν πρόκειται να δεχθούν καμία ονομασία που θα περιέχει τον όρο «Μακεδονία» και πλέον ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα αναζητήσει μια απλή κοινοβουλευτική πλειοψηφία για την έγκριση πιθανής συμφωνίας.
Από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπάρχει σκληρή γραμμή και απορρίπτεται η ψήφιση οποιασδήποτε συμφωνίας δεν έχει τη σύμφωνη γνώμη της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Έτσι, η πίεση μεταφέρεται στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ.
Η κυβέρνηση του Ζόραν Ζάεφ στα Σκόπια εμφανίζεται έτοιμη για λύση, αλλά στη γειτονική χώρα θα πραγματοποιηθεί δημοψήφισμα για την πιθανή συμφωνία επί νέας ονομασίας.
Για το όνομα εκτιμάται ότι ο ειδικός αντιπρόσωπος του ΟΗΕ προκρίνει κάποιο προσδιορισμό που θα εμπεριέχει το όνομα «Μακεδονία».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος τόνισε σήμερα πως «εντός του 2018, με δεδομένη και τη θετική στάση που ακολουθεί η πολιτική ηγεσία της FYROM δημιουργείται ένα παράθυρο ευκαιρίας για να επιλυθεί ένα πρόβλημα που εκκρεμεί εδώ και μια 25ετία και πως με δεδομένη τη στάση της ηγεσίας της FYROM πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτό το παράθυρο ευκαιρίας, να βρούμε τους καταλληλότερους όρους και την καταλληλότερη διαδικασία ώστε να προχωρήσουμε στην επίλυση του ζητήματος».
Σημειώνεται ότι από την πλευρά του το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρίσει ότι: «Αποδεχόμαστε ένα όνομα σύνθετο που θα περιέχει και το ‘Μακεδονία’ με τον όρο ότι θα αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό, ότι θα σταματήσουν οι οποιεσδήποτε αλυτρωτικές αντιλήψεις που υπάρχουν και μπορεί να είναι καταγεγραμμένες στο Σύνταγμα (της ΠΓΔΜ) και αλλού, ότι θα υπάρξει αμοιβαία εγγύηση και συμφωνία και από τις δύο χώρες, ότι δεν υπάρχει θέμα αλλαγής συνόρων και ότι εγγυώνται τα σύνορα που υπάρχουν σήμερα και να προχωρήσουμε σε μια τέτοια λύση και να εξομαλυνθεί».
