Ξυλοδαρμό από «τραμπούκο του ΚΚΕ» καταγγέλλει ο Τζήμερος

Στην καταγγελία ότι έπεσε θύμα ξυλοδαρμού στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής προχωρά ο Θάνος Τζήμερος, σημειώνοντας πως «ακόμα μού πονάει ο λαιμός, έχω δύσπνοια και η κοκκινίλα από το κεφαλοκλείδωμα είναι εμφανής».

Ευτυχώς, όπως αναφέρει σε κείμενό του, «οι μπουνιές του τραμπούκου του ΚΚΕ δεν μου έσπασαν κανένα πλευρό. Μπορώ να πω ότι με μερικές μελανιές φτηνά τη γλύτωσα».

Ολόκληρο το κείμενο:

ΤΟ ΚΚΕ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΡΝΕΙ – ΤΩΡΑ ΣΤΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Μόλις επέστρεψα από το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Ακόμα μού πονάει ο λαιμός, έχω δύσπνοια και η κοκκινίλα από το κεφαλοκλείδωμα είναι εμφανής. Ευτυχώς οι μπουνιές του τραμπούκου του ΚΚΕ δεν μου έσπασαν κανένα πλευρό. Μπορώ να πω ότι με μερικές μελανιές φτηνά τη γλύτωσα.

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Η Περιφέρεια συνεδριάζει στο κτήριο του Υπουργείου Συγκοινωνιών. Το ισόγειο του κτηρίου και ο διάδρομος που οδηγεί στην αιθουσα συνεδριάσεων, κατασκευασμένα και συντηρούμενα με χρήματα του φορολογούμενου ήταν σήμερα γεμάτα με αφίσες του ΠΑΜΕ και διάφορων άλλων ομοειδών οργανώσεων που καλούσαν σε απεργία και αγωνιστικές κινητοποιήσεις “ενάντια στη φτωχοποίηση και στα μνημόνια”. Ήταν και μερικές αφίσες της ΑΔΕΔΥ με το ίδιο σκεπτικό και την ίδια φρασεολογία, εν όψει της μεθαυριανής απεργίας που θα παραλύσει ξανά το κράτος, και θα ταλαιπωρήσει εκατομμύρια Έλληνες, για χάρη μερικών εργατοπατέρων.

Κατά την προσφιλή μου συνήθεια άρχισα να τις ξεκολλάω. (Όσοι με παρακολουθούν ξέρουν ότι αυτό το έκανα πάντα, και πριν αναπτύξω πολιτική δραστηριότητα.) Ήμουν στην τελευταία αφίσα. Κάποια στιγμή ακούω ποδοβολητό πίσω μου. Κάποιοι έτρεχαν βρίζοντας. Πριν προφτάσω να αντιδράσω αισθάνομαι ένα μπράτσο να μου κάνει κεφαλοκλείδωμα, σφίγγοντας τον λαιμό μου, και να προσπαθεί να με ρίξει κάτω και δέχομαι χτυπήματα στα πλευρά. Μολονότι δεν μπορούσα να αναπνεύσω, έμεινα ψύχραιμος προσπαθώντας να προστατευθώ από τα χτυπήματα και να μην πέσω. Το σφίξιμο δεν χαλάρωνε, εξακολουθούσα να μην μπορώ να πάρω ανάσα και διαπίστωσα πόσο εύκολα πνίγεται ένας άνθρωπος.

Στη σκηνή ήταν κι άλλοι Σύμβουλοι που εκείνη την ώρα προσέρχονταν στη συνεδρίαση. Δεν ήξερα τι γινόταν πίσω μου δεν μπορούσα να δω, ήμουν λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις. Κάποια στιγμή, μάλλον με παρέμβαση άλλων, το κεφαλοκλείδωμα και οι γροθιές σταμάτησαν. Διαπίστωσα ότι ο εν λόγω τραμπούκος ήταν Σύμβουλος του ΚΚΕ ακούων στο όνομα Μανουσογιαννάκης ο οποίος και άλλη φορά είχε κινηθεί απειλητικά εναντίον μου μέσα στην αίθουσα του Συμβουλίου ερχόμενος στο έδρανό μου και σηκώνοντας τη γροθιά του στο πρόσωπό μου, χωρίς όμως να καταφέρει χτύπημα. Είχα διαμαρτυρηθεί τότε στον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου ο οποίος έκανε ότι δεν το είδε.

Μόλις απελευθερώθηκα από το κεφαλοκλείδωμα, πήρα μια δύσκολη ανάσα και, για να μην τους δώσω τη χαρά της νίκης, συνέχισα να ξεκολλάω τη μισή αφίσα που είχε απομείνει. Τη θέση του κομμουνιστή τραμπούκου πήρε ένας άλλος “ομοϊδεάτης” του, του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μπηκε ανάμεσα σε μένα και σε ό,τι είχε απομείνει από την αφίσα και άρχισε να με σπρώχνει και να με βρίζει μαζί με 3-4 άλλους συναδέλφους του.

Τους άφησα και μπήκα στην αίθουσα. Μαντεύοντας την εξέλιξη (είναι τόσο προβλέψιμοι αυτοί οι συριζαίοι) πήγα να μιλήσω στον Πρόεδρο του Συμβουλίου, Θόδωρο Σχινά, ο οποίος τυχαίνει να είναι και νομικός. Όπως το περίμενα, έριξε την ευθύνη σε μένα, διότι… προκάλεσα ξεκολλώντας τις αφίσες του ΠΑΜΕ! Μου επεσήμανε σε έντονο ύφος ότι οι λαϊκοί αγωνιστές έχουν κάθε δικαίωμα να κολλούν ό,τι θέλουν παντού, ενώ παράνομη είναι η αφισοαποκόλληση! Τον ρώτησα να μου πει μήπως έχει υπόψη κάποιον σχετικό νόμο διότι εγώ ξέρω ότι παράνομη είναι η αφισοκόλληση. Και του επεσήμανα ότι αγνοεί το μείζον: ότι στον χώρο που υποτίθεται ότι εποπτεύει, ένας Περιφερειακός Σύμβουλος προσπαθεί να πνίξει κάποιον άλλον! Ο έγκριτος νομικός το θεώρησε επουσιώδες, δικαιολογημέη αντίδραση του λαϊκού αγωνιστή μποροστά στην προσβολή της αποκαθήλωσης της ιερής αφίσας του ΠΑΜΕ. Χαμένος χρόνος να μιλάς με συριζαίο, το διαπίστωσα ακόμα μια φορά.

Γύρισα για να αποχωρήσω από τον κοντινότερο διάδρομο, χωρίς να σκεφτώ ότι περνούσε δίπλα από τα έδρανα του ΚΚΕ. Ο τραμπούκος σύμβουλος που είχε ήδη μπει ΜΕΣΑ στην αίθουσα απειλούσε και έβριζε, εις επήκοον ΟΛΩΝ, εν χορώ με τους υπόλοιπους του ΚΚΕ, και τους “αλληλέγγυους” του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μερικούς του Σύριζα που προσέτρεξαν σε υποστήριξη των… λαϊκών δυνάμεων. Ξαφνικά ένας άλλος Σύμβουλος του ΚΚΕ ονόματι Πρωτούλης μου κλείνει τον δρόμο και μου λέει “δεν θα περάσεις από δώ”. Από κοντά και ο Σχινάς, ο οποίος πάντα σε πληθυντικό με επιπλήττει: “μην προκαλείτε κύριε Τζήμερε!” Και βάζει και το δικό του σώμα ως τείχος μαζί με αυτό του Πρωτούλη. Του λέω: προκαλώ εγώ που απλώς βρίσκομαι στην αιθουσα του Συμβουλίου και έχω κάθε δικαίωμα να μετακινούμαι από όποιον διάδρομο θέλω και δεν προκαλούν οι σύμβουλοι του ΚΚΕ που απειλούν να με χτυπήσουν αν περάσω δίπλα τους, ενώ λίγο πιο πριν προσπάθησαν να με πνίξουν; Τσιμουδιά ο πρόεδρος. Από τη δύσκολη θέση τον έβγαλε μια άλλη σύμβουλος του ΚΚΕ που είπε το πολύ δημοκρατικό: “και μόνο που υπάρχεις Τζήμερε είναι πρόκληση.” Καταλαβαίνω τι θα συνέβαινε, αν παρόμοιο επεισόδιο λάμβανε χώρα στην εποχή του λαϊκού “δημοκρατικού” στρατού.

Φυσικά δεν έκανα άλλη διαδρομή. Επέμενα και πέρασα από αυτόν τον διάδρομο. Βγαίνοντας από την αίθουσα ξεκόλλησα και τα υπολείμματα της αφίσας του ΠΑΜΕ. Εβγαλα και το σελοτέιπ που είχε μείνει στον τοίχο!

Όχι δεν θα πάω στη Δικαιοσύνη. Πρώτον διότι Δικαιοσύνη δεν υπάρχει στη χώρα. Καθαρά και ξάστερα. Μήνυση που θα πάρει δικάσιμο σε 5 χρόνια, θα εκδικασθεί με 3 αναβολές σε 10 και θα τελεσιδικήσει σε 15, συνιστά αρνησιδικία. Τέλος. Δεν έχω καμμιά διάθεση τα επόμενα 15 χρόνια της ζωής μου να αντιδικώ με έναν εγκληματία του κοινού ποινικού κώδικα, όποια κι αν είναι η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Δεύτερον, διότι πρόκειται για τραμπούκους του υποκόσμου με όλη τη σημασία της λέξης. Σημερα ήταν κεφαλοκλείδωμα, αύριο θα είναι κάψιμο ή μαχαίρωμα. Κι έχω μικρό παιδί. Ούτε θέλω να φέρω σε δύσκολη θέση τους Συμβούλους που θα πρότεινα ως μάρτυρες και να τους εκθέσω κι αυτούς στον τραμπουκισμό του ΚΚΕ.

Άλλωστε εχθρός δεν είναι ο συγκεκριμενος τραμπούκος αλλα ένα πολιτικό σύστημα στο σύνολό του το οποίο θεωρεί τον τραμπουκισμό πολιτική έκφραση και καλύπτει κάθε παρανομία και κάθε παράνομο ΟΛΩΝ των ΑΠΟΧΡΩΣΕΩΝ αρκεί να κρατάει κομματική σημαία. Αυτό το σύστημα αγωνίζομαι να αλλάξω. Κι αγωνίζομαι επίσης, για να μην συμμετέχουν στις εκλογές φασιστικά κόμματα, κόκκινα και μαύρα, που δηλώνουν ευθέως ότι αν πάρουν την εξουσία θα καταργήσουν τις δημοκρατικές ελευθερίες και θα επιβάλουν τη δικτατορία είτε του προλεταριάτου είτε του φυρεριάτου.

Κι επειδή οι λειτουργικά αναλφάβητοι αυτής της χώρας πάλι θα το παρεξηγήσουν, σπεύδω να διευκρινίσω ότι δεν εννοώ να τεθεί το ΚΚΕ ή η ΧΑ εκτός νόμου. Μπορείς να πιστεύεις ότι ο Στάλιν, ο Πολ Ποτ και ο Χίτλερ ήταν οι μεγαλύτεροι ανθρωπιστές στην ιστορία. Μπορείς να φτιάξεις και σύλλογο: “Φίλοι της σφαγής του Κατύν” ή “Φίλοι του Άουσβιτς”. Αλλά για να συμμετάσχεις στις εκλογές θα πρέπει να αποδεχθείς τον κοινοβουλευτισμό (με όλα τα κουσούρια του, κι εδω είμαστε να κουβεντιάσουμε βελτιώσεις) ως το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ λειτουργίας σου. Δεν τον αποδέχεσαι, δεν συμμετέχεις. Τόσο απλά.

Φυσικά θα συνεχίσω να ξεκολλάω αφίσες που βρωμίζουν τον δημόσιο χώρο, όποιου φορέα κι αν είναι.

Αν, πάλι, κάποιος εισαγγελέας θεωρεί ότι όλο αυτό το σκηνικό στο Περιφερειακό Συμβούλιο είναι κάτι που τον ενδιαφέρει, στη διάθεσή του, να τον ενημερώσω.