«Η ελληνική πλευρά δεν αποχώρησε ποτέ από το τραπέζι. Οι συνομιλητές μας δεν είχαν εντολή διαπραγμάτευσης», τονίζει σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ο αναπληρωτής υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Ευκλείδης Τσακαλώτος. «Δεν τιμά τους εταίρους μας να επιμένουν για μειώσεις των συντάξεων», σημειώνει ακόμη.
Αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες στις οποίες μετείχε ο κ. Τσακαλώτος σημειώνει πώς δεν υπήρξε ρήξη γιατί «απέναντί μας δεν είχαμε μια ομάδα που είχε την εξουσιοδότηση να διαπραγματευθούμε και να συζητήσουμε σοβαρά. Εμείς τους εξηγήσαμε ότι όταν από την άλλη μεριά έχουμε ανθρώπους που έχουν εξουσιοδότηση να διαπραγματευθούμε είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε σοβαρά. Προφανώς πρέπει να βρούμε κάποια άλλη σύνθεση, κάποιο άλλο φόρουμ για να μπορεί να γίνει αυτή η συζήτηση».
Ερωτηθείς αν στις 30 Ιουνίου θα μπορέσουμε να πληρώσουμε περίπου 1,7 δισ. στο ΔΝΤ, αλλά και μισθούς και συντάξεις, ο κ. Τσακαλώτος υπογράμμισε: «Εμείς πάντα εγγυόμαστε τους μισθούς και τις συντάξεις. Ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή καταλαβαίνει ότι πρέπει να είναι μαζί μας, μπροστά σε αυτή τη μάχη που δίνουμε. Αυτή τη μάχη δε τη δίνουμε ούτε για τους τύπους ούτε για τους συμβολισμούς αλλά για μια πραγματικότητα, για μια άλλη μέρα μετά από τις 30 Ιουνίου. Εμείς έχουμε ένα σχέδιο πως η Ελλάδα μπορεί να περάσει από το μνημόνιο στη νέα εποχή. Πώς πρέπει ν’ αλλάξει το κλίμα, να έχουμε λύση και για το χρέος και για το χρηματοδοτικό και για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται και αυτά τα βλέπουμε ως ένα μεγάλο πακέτο. Είναι καιρός και η άλλη πλευρά να τα καταλάβει αυτά τα πράγματα, ότι αυτό το πακέτο το χρειάζεται ο ελληνικός λαός και ο ελληνικός λαός υποστηρίζει αυτό το πακέτο».
Ο κ. Τσακαλώτος κληθείς να σχολιάσει την αδιαλλαξία που επιδεικνύουν κάποιοι από τους εταίρους μας τόνισε: «Η Ευρώπη έχει να επιλύσει όχι μόνο πολιτικά, όχι μόνο οικονομικά ζητήματα, αλλά και θέματα δημοκρατίας. Αντέχει αυτή η Ευρώπη τον πλουραλισμό; Αντέχει το γεγονός πώς δεν είναι ανάγκη όλες οι χώρες να έχουν ακριβώς τις ίδιες πολιτικές στην ίδια κατεύθυνση; Είναι μια πολύ μεγάλη στιγμή για την Ευρώπη τώρα που μιλάμε. Το μεγάλο θέμα είναι αν η Ευρώπη αντέχει και θέλει να είναι πλουραλιστική. Ότι θα υπάρχουν και χώρες και οικονομίες που θα έχουν ιδιαιτερότητες και διαφορές».
Η συνέντευξη του Ευκλείδη Τσακαλώτου έχει ως εξής:
Κύριε υπουργέ, ευχαριστούμε πολύ που μιλάτε στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ένα σκηνικό ρήξης φαίνεται να πλανάται πάνω από την Ευρώπη μετά τη χθεσινή εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, όπου κι εσείς μετείχατε πολύ ενεργά. Τι κλίμα αποκομίσατε;
Αν μου ζητούσατε να χαρακτηρίσω την κατάσταση, δεν θα την περιέγραφα με τη λέξη «ρήξη». Η ελληνική πλευρά δεν αποχώρησε ποτέ από το τραπέζι. Ο στόχος μας και η εντολή που είχαμε ήταν να συζητήσουμε σοβαρά τις ολοκληρωμένες προτάσεις μας με εκπροσώπους της άλλη πλευράς που να έχουν την εξουσιοδότηση να διαπραγματευτούν. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαμε μια τέτοια ομάδα απέναντί μας.
Κάναμε μια πρόταση για τα δημοσιονομικά του 2016. Για το 2015, οι διαφορές μας μπορούν να καλυφθούν με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Εμείς υποστηρίζουμε ότι το δημοσιονομικό κενό για το 2016 υπολογίζεται σε 2% του ΑΕΠ. Εκείνοι το εκτιμούν σε 2.6%. Για να καλυφθεί το 2%, θα μπορούσαμε να πάρουμε ορισμένα επιπλέον παραμετρικά μέτρα (μέτρα, δηλαδή, με σίγουρη απόδοση). Πρέπει όμως και η άλλη πλευρά να δεχτεί ότι το επιπλέον 0.5% του ΑΕΠ θα καλυφθεί με κάποια μη παραμετρικά (μέτρα κατά της διαφθοράς, κατά της φοροδιαφυγής κλπ). Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνησή μας εξελέγη με σημαία την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το να μη δέχεται η άλλη πλευρά ούτε το 0,5% -δηλαδή 800 εκατομμύρια από το σύνολο των 2,5 δις διοικητικών μέτρων που έχουμε προτείνει- ενώ έχουμε ήδη πάρει 515 εκατομμύρια από την ρύθμιση των δόσεων, σημαίνει ότι οι συνομιλητές μας δεν ήταν διατεθειμένοι να κάνουν ουσιαστική διαπραγμάτευση επί των προτάσεών μας.
Κύριε υπουργέ, είναι αλήθεια πώς ό,τι και να παρουσίαζε η ελληνική πλευρά, οι εκπρόσωποι των δανειστών το απέρριπταν;
Θα σας απαντήσω σύντομα, περιγράφοντας πώς εμείς αντιλαμβανόμαστε τη διαπραγμάτευση: Η διαπραγμάτευση είναι ένας έντιμος συμβιβασμός. Λέμε κάτι εμείς, λένε κάτι αυτοί, προσπαθούμε να τα βρούμε στη μέση. Όταν η απέναντι πλευρά λέει ότι αυτό δεν μπορεί να το κάνει, τότε προφανώς πρέπει να αναζητηθεί κάποια άλλη σύνθεση, κάποιο άλλο φόρουμ για να μπορεί να γίνει αυτή η συζήτηση. Και να σας πω και το άλλο: Το να επιμένουνε ακόμα να δεχτεί η Ελλάδα το 2015 μειώσεις συντάξεων, δηλαδή το να μην δέχονται μια κυρίαρχη χώρα να έχει λόγο στη σύνθεση των δημοσιονομικών πακέτων, νομίζω είναι κάτι που δεν τους τιμά.
Κύριε υπουργέ, στις 30 Ιουνίου εκπνέει το λεγόμενο πρόγραμμα στήριξης, και οι δανειστές λένε ότι χωρίς τη συμφωνία η χώρα απειλείται με χρεοκοπία. Στις 30 Ιουνίου όμως πρέπει να πληρώσουμε και περίπου 1,7 δισ. ευρώ στο ΔΝΤ. Θα μπορέσουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις;
Εμείς πάντα εγγυόμαστε τους μισθούς και τις συντάξεις. Ο ελληνικός λαός αυτή τη στιγμή καταλαβαίνει ότι πρέπει να είναι μαζί μας σ’ αυτή τη μάχη που δίνουμε. Αυτή τη μάχη δε τη δίνουμε ούτε για τους τύπους ούτε για τους συμβολισμούς, αλλά για μια πραγματικότητα, για
την επόμενη μέρα μετά τις 30 Ιουνίου. Έχουμε ένα σχέδιο για το πως η Ελλάδα μπορεί να περάσει από το μνημόνιο στη νέα εποχή. Πώς πρέπει ν’ αλλάξει το κλίμα, πώς πρέπει να έχουμε λύση και για το χρέος και για τη χρηματοδότηση και για τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται, και όλα αυτά τα βλέπουμε ως ένα μεγάλο πακέτο. Είναι καιρός και η άλλη πλευρά να τα καταλάβει αυτά τα πράγματα. Ότι ένα τέτοιο πακέτο και το χρειάζεται και το υποστηρίζει ο ελληνικός λαός.
Κύριε υπουργέ, πιστεύετε ότι το θέμα είναι καθαρά πολιτικό; Η αδιαλλαξία που επιδεικνύουν κάποιοι εταίροι μας έχει πολιτικούς λόγους; Μήπως κάποιοι στο εξωτερικό δεν θέλουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και απεργάζονται σχέδια ανατροπής της;
Η Ευρώπη έχει να επιλύσει όχι μόνο πολιτικά, όχι μόνο οικονομικά ζητήματα, αλλά και ζητήματα δημοκρατίας. Αντέχει αυτή η Ευρώπη τον πλουραλισμό; Αντέχει το γεγονός πώς δεν είναι ανάγκη όλες οι χώρες να έχουν ακριβώς τις ίδιες πολιτικές στην ίδια κατεύθυνση; Η στιγμή που μιλάμε είναι μια πολύ μεγάλη στιγμή για την Ευρώπη. Και αυτή τη στιγμή το ερώτημα είναι εάν η Ευρώπη αντέχει και θέλει να είναι πλουραλιστική. Αν μπορεί να δει ότι θα υπάρχουν χώρες και οικονομίες που θα έχουν ιδιαιτερότητες και διαφορές.