Αμέτρητα είναι τα περιστατικά που είχε ζήσει την πολιτική της πορεία η Βάσω Παπανδρέου και στα οποία θα άξιζε να σταθεί κανείς. Ένα από αυτά, συνέβη το μακρινό 1998 όταν ως υπουργός Ανάπτυξης επισκέφτηκε επίσημα το Ιράν και ειδικότερα την Τεχεράνη. Ωστόσο οι διαπραγματεύσεις για το πώς θα εμφανιστεί στην εν λόγω χώρα χωρίς να φορά μαντίλα, διήρκεσαν περίπου 15 ημέρες, καθώς η ελληνίδα πολιτικός είχε αρνηθεί να ακολουθήσει τον ενδυματολογικό κώδικα για τις γυναίκες, ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών.
Ο Παναγιώτης Λούσκος, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέλος της αποστολής του υπουργείου στο Ιράν, αναφέρθηκε με ανάρτησή του στο Facebook στο συγκεκριμένο περιστατικό και στο σπάσιμο του πρωτοκόλλου. Μάλιστα Ιρανές, που ανήκαν στους Φρουρούς της Επανάστασης, ακολούθησαν το παράδειγμά της και πέταξαν τις δικές τους μαντίλες.
Γράφει ο Παναγιώτης Λούσκος: «Είχα την τύχη τον Νοέμβριο του ’98, να συμμετέχω σ εκείνη την ιστορική επίσκεψη της τότε υπουργού Ανάπτυξης Βάσως Παπανδρέου στο Ιράν και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, μερικές αναμνήσεις μου. Η Ελληνική αντιπροσωπεία αριθμούσε 13 άτομα. Δέκα από τους συμμετέχοντες ήταν άνδρες και τρεις ήταν γυναίκες. Η κάθετη άρνηση της Βάσως Παπανδρέου να συμμορφωθεί με την θεοκρατική ενδυματολογική υποχρέωση του Ιρανικού καθεστώτος, για την είσοδο στη χώρα τους, οδήγησε σε μια διαπραγμάτευση 15 ημερών με την Ιρανική Πρεσβεία στην Αθήνα. Τελικά το καθεστώς συμβιβάστηκε, υποχώρησε και επέτρεψε στην Υπουργό και μόνο γι’ αυτή την είσοδο στο Ιράν, χωρίς τη σκληρή ενδυματολογική τους παράδοση. Αν θυμάμαι καλά τέτοια έγκριση είχε δοθεί μέχρι τότε, σε ξένη επισκέπτρια, για πρώτη φορά».
Και συνεχίζει: «Η πτήση είχε γίνει με το κυβερνητικό αεροσκάφος και κατά την άφιξή μας στο αεροδρόμιο της Τεχεράνης και προτού πατήσουμε το πόδι μας σε ιρανικό έδαφος, τέσσερις φρουροί της επανάστασης πάνοπλοι, εισήλθαν εντός του αεροσκάφους, κάνοντας εξονυχιστικό έλεγχο για τα συμφωνηθέντα ενδυματολογικά των τριών γυναικών. Υπήρχε 24ωρη φύλαξη όλων μας από τους Φρουρούς της Επανάστασης τόσο στις επίσημες μετακινήσεις μας, όσο και στο ξενοδοχείο διαμονής μας, από τους πάνοπλους, που ούτε το πρόσωπό τους είχαμε δει ΠΟΤΕ. Δεν θα αναφερθώ στις λεπτομέρειες της επίσκεψης, πάρα μόνο σ’ ένα γεγονός.
Μετά από δέκα μέρες παραμονής ήρθε η ώρα της αναχώρησής μας. Πηγαίνοντας προς το αεροδρόμιο συνοδεία πάντα των φρουρών της επανάστασης, όταν πια είχαμε ανέβει στο αεροπλάνο συνέβη το εξής απρόσμενο και ταυτόχρονα συγκινητικό: οι 4 Φρουροί της Επανάστασης έβγαλαν τις μαντήλες που κάλυπταν τα πρόσωπά τους. Μείναμε με ανοιχτό το στόμα όταν διαπιστώσαμε μετά από δέκα μέρες ότι οι φρουροί ήταν γυναίκες. Αγκάλιασαν τη Βάσω Παπανδρέου και ξέσπασαν σε λυγμούς πάνω της, λέγοντας το “πόσο σημαντικό και συμβολικό” ήταν γι’ αυτές, ότι μια ξένη επισκέπτρια κατόρθωσε και μπήκε στη χώρα, παραβιάζοντας όλους τους κανόνες του καθεστώτος».
