Η ιδέα των ταξί-μοτοσυκλετών δεν είναι νέα. Στην Γαλλία (Παρίσι) λειτουργούν αρκετά τέτοια παρά τις κατά περιόδους σκληρές αντιδράσεις των παραδοσιακών ταξιτζήδων.
Στην Ελλάδα είχε δοκιμαστεί αλλά αποτύχει –πιθανότατα επειδή η συμπαθής τάξη των ιδιοκτητών ταξί έχει ή είχε από δεκαετίες ισχυρά ερείσματα στους «κατάλληλους» κύκλους.
Όπως και νά έχει, στη Νοτιοανατολική Ασία η υπηρεσία αυτή είναι αυτονόητη. Προσφέρει τον μοναδικό γρήγορο και προσιτό τρόπο μετακίνησης στις συμφορημένες πόλεις αυτής της γωνιάς του κόσμου.
Οπότε είναι λογικό το ότι οι υπηρεσίες αυτές αποτελούν τον νέο στόχο «ταραχοποιών» όπως η Uber. Η οποία είδε φως και μπαίνει στο ρινγκ με ένα σχήμα που ονομάζεται UberMOTO.
Το σχέδιο λειτουργίας είναι απλό και ίδιο με το σύστημα των πολιτικών αυτοκινήτων-ταξί, όπου μπορείς να καλέσεις ένα οποιαδήποτε στιγμή μέσω του κινητού. Μόνον που στην περίπτωση της UberMOTO καλείς μια μοτοσυκλέτα ή τέλος πάντων ένα δίκυκλο. Τα περισσότερα είναι σκούτερ ή «παποειδή».
Για αρχή η Uber τρέχει πιλοτικά το σύστημά της στην Μπαγκόνγκ της Ταϋλάνδης, όπου κάθε μέρα προστίθενται στην κυκλοφορία 1.500 αυτοκίνητα και η μέση ωριαία ταχύτητα τις ώρες της συμφόρησης δεν ξεπερνά τα 11 χλμ. ανά ώρα. Εάν επιτύχει, τότε θα επεκταθεί και σε άλλες μητροπόλεις της ΝΑ Ασίας.
Στην Μπανγκόκ ήδη από τις αρχές του 2015 λειτουργεί αντίστοιχη υπηρεσία μοτοταξί από τη μεγάλη ανταγωνίστρια της Uber στην Ασία, την GrabTaxi.
Θανάσης Χούντρας
