Ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος δεν είναι μόνο κόκκινα χαλιά, μαύρα κοστούμια και βραδινά φορέματα. Αποτελεί πεδίο ανταλλαγής πολιτισμού και παράλληλα μια σύγχρονη βιομηχανία, που δίνει εργασία σε εκατομμύρια ανθρώπους και παράγει συνολικά πάνω από χίλες ταινίες το χρόνο.
Μια από τις μεγαλύτερες γιορτές του, με συνάμα έντονο πολιτικό χαρακτήρα αποτελεί η «BERLINALE» το φεστιβάλ του Βερολίνου, που δίνει την ευκαιρία σε περίπου 400.000 ανθρώπους να δουν νέες παραγωγές αλλά και ταυτόχρονα αποτελεί και τόπο συνάντησης για καλλιτέχνες και παραγωγούς, έτσι ώστε να σχεδιάσουν τις επόμενες τους ταινίες.
Οι «27 της Ευρώπης» ταξίδεψαν στο Βερολίνο και κατέγραψαν την ατμόσφαιρα ενός φεστιβάλ, που άλλαξε αρκετά τα τελευταία χρόνια κρατώντας όμως, όπως λέει και ο διευθυντής του Ντίτερ Κόσσλικ την ουσία, που δεν είναι άλλη από «το κυνήγι της χρυσής άρκτου».
Οι νικητές του φετινού διαγωνισμού αδελφοί Ταβιάνι μιλούν για την απόφασή τους να γυρίσουν μια ταινία σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και αποτίουν φόρο τιμής στο Θόδωρο Αγγελόπουλο. Η Αντζελίνα Τζολί περιγράφει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο στη «Χώρα του αίματος και του μελιού» μια ταινία, που θυμίζει μια από τις πτυχές της τραγωδίας στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Στην εκπομπή μιλούν ακόμα οι τρεις φίλοι, που ανέβηκαν στο βουνό και επέστρεψαν με μια ταινία, τα «Μετέωρα» τη μοναδική φετινή ελληνική συμμετοχή, η Σάρλοτ Ράμπλινγκ για το παρθενικό σκηνοθετικό εγχείρημα του γιού της, ο κορυφαίος Ιταλός παραγωγός Αμεντέο Παγκάνι για τις διαφορές της Berlinale από τα φεστιβάλ των Καννών και της Βενετίας και οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών οργανισμών για την ενίσχυση της παραγωγής αλλά και της διακίνησης ταινιών, στην εποχή της κρίσης.
Στη ΝΕΤ, τo Σάββατο 24 Μαρτίου 2012 στις 14:00