Στα «μαχαίρια» ο Βαξεβάνης με δημοσιογράφο της Εφημερίδας των Συντακτών

Άγρια κόντρα ξέσπασε ανάμεσα στον Κώστα Βαξεβάνη και την Άντα Ψαρρά από την Εφημερίδα των Συντακτών.

Αφορμή στάθηκε η υπόθεση με τις καταγγελίες Βαξεβάνη περί εμπλοκής του στελέχους της ΝΔ Ν. Γεωργιάδη σε υπόθεση παιδεραστίας και σχετικά άρθρα που ακολούθησαν στην Εφημερίδα.

Μετά τη δημοσίευση του θέματος από τον Κώστα Βαξεβάνη ακολούθησε ένα άρθρο της Άντας Ψαρρά υπό τον τίτλο «Ο πάτος της δημοσιογραφίας» με φωτογραφία του Κώστα Βαξεβάνη.

Εκεί η Άντα Ψαρρά τόνιζε: «Χωρίς καμία διάθεση υπεράσπισης του συνεργάτη του προέδρου της ΝΔ, Ν. Γεωργιάδη σε ότι αφορά το παρελθόν του και τις πράξεις που φέρεται να διέπραξε σε ξένη χώρα με διπλωματικό διαβατήριο, είναι απολύτως κατακριτέα η μέθοδος Βαξεβάνη και το είδος της δημοσιογραφίας που υπηρετεί.

Με ένα χυδαίο εξώφυλλο και με πολυσέλιδη «παρουσίαση» της υπόθεσης του συγκεκριμένου προσώπου το σημερινό HOT DOC εμπίπτει απολύτως στην κατηγορία της δημοσιογραφίας της κλειδαρότρυπας.

Update: Η σεξουαλική προτίμηση προφανώς και μπορεί να είναι ποινικά κολάσιμη, όμως, εφόσον δεν υπήρχε μέχρι και σήμερα δικαστική κρίση, ούτε καν δικαστική έρευνα, δεν μπορεί να θεωρηθεί τετελεσμένο. Ας θυμηθούμε όλοι παρόμοια υπόθεση εξευτελισμού δημόσιου προσώπου ως παιδεραστή και τη σιωπή που επικράτησε όταν αποδείχθηκε ότι όλο αυτό ήταν μια συκοφαντία».

Μάλιστα μετά από αντιδράσεις υπήρξε δεύτερο δημοσίευμα με τον τίτλο: «Ο πάτος της δημοσιογραφίας Νο2» όπου η ίδια συντάκτρια ανέφερε ότι: «Πολλοί ξαφνιάστηκαν με το σχόλιό μου για τη δημοσιογραφική αποκάλυψη του Κ. Βαξεβάνη στο περιοδικό Hot Doc, σχετικά με την εμπλοκή πρώην βουλευτή σε κύκλωμα παιδεραστίας. Και θεωρήθηκε υπερβολή η άποψη που διατύπωσε ότι η δημοσιοποίηση των ονομάτων «υπόπτων» σε παρόμοιες υποθέσεις προτού καν επιληφθεί σχετικά η δικαιοσύνη ισοδυναμεί με τον «πάτο της δημοσιογραφίας».

Υπερβολή; Αρκεί να δει κανείς ότι πανομοιότυπο «ρεπορτάζ» είχε δημοσιεύσει στο δικό του έντυπο που φέρει τον εύστοχο τίτλο «Μακελειό» ο συνάδελφος του κ. Βαξεβάνη Στέφανος Χίος, και μάλιστα μια βδομάδα νωρίτερα! Δημοσιεύουμε τα δύο εξώφυλλα για να συγκρίνετε.

Μάλιστα ο Χίος παραπονιέται σήμερα ότι τον αντιγράφει ο Βαξεβάνης!

Οσο για εκείνους που πιάνονται από την αναφορά μου σε «ερωτικές προτιμήσεις», κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι αυτή αφορούσε την ομοφυλοφιλία και όχι βέβαια την παιδεραστία, η οποία είναι βαρύ ποινικό αδίκημα και όχι θεμιτή επιλογή.

Η ουσία του ζητήματος είναι ότι αν ευσταθούν οι καταγγελίες, τότε η υπόθεση έπρεπε να έχει αποκαλυφθεί και να έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη πριν από έξι χρόνια, όταν ήδη είχαν δημοσιευτεί αυτά τα στοιχεία, και όχι σήμερα και με τόσο μεγάλη καθυστέρηση. Εκτός αν εκείνο που μας ενδιαφέρει δεν είναι η τιμωρία ενός παραβάτη, αλλά το χτύπημα με κάθε μέσον ενός πολιτικού αρχηγού.

Αλλά αυτό δεν είναι δημοσιογραφία».

Στην εφημερίδα έφτασαν υβριστικά σχόλια και δημοσιεύτηκε ακόμη ένα κείμενο όπου αναφερόταν ότι «ο κάθε συντάκτης εδώ είναι ελεύθερος να γράφει ό,τι θέλει χωρίς η άποψή του να εκφράζει την «Εφ.Συν.» συνολικά.  Μπορεί να αρθρογραφήσει κάποιος και να διαφωνούν μέσα στην εφημερίδα μας όλοι οι υπόλοιποι. Ουδείς θα του το απαγορεύσει όμως».

Η απάντηση Βαξεβάνη στην Εφημερίδα των Συντακτών και την Άντα Ψαρρά

Τα άρθρα δεν έμειναν αναπάντητα από τον Κώστα Βαξεβάνη, ο οποίος μέσα από άρθρο στο koutipandoras επιτέθηκε κατά της Εφημερίδας των Συντακτών.

«Δεν γνωρίζω τι ζόρι τραβάνε που λένε και στην πιάτσα μερικοί άνθρωποι στην ΕφΣυν με μένα. Ξέρω όμως πως αυτή η τακτική του “κρίνω τους πάντες και αυτοδίκαια αποκτώ εγώ σπουδαιότητα”, “σηκώνω το δάχτυλο άρα έχω χέρι”, “ανοίγω το στόμα άρα έχω άποψη” ήταν από τις αιτίες που γκρέμισαν μια από τις πιο σπουδαίες εφημερίδες, την Ελευθεροτυπία. Δημοσιογράφοι που ξέχασαν πώς είναι να είσαι δημοσιογράφος και όρισαν.. στον εαυτό τους το ρόλο του παραγωγού απόψεων που αρκετές φορές παράγονταν απλώς για τον εαυτό τους. Η Ελευθεροτυπία κατρακύλησε έτσι ως την απαξίωση πριν κλείσει», γράφει χαρακτηριστικά ο Κ. Βαξεβάνης.

«Βλέπετε οι γραφικοί φανφαρόνοι της βαριάς ιδεολογικής κριτικής των άλλων, αγνοούν πως δεν μπορούν να γράφουν ό,τι θέλουν πια γιατί το μέσο είναι διαδραστικό και μπορεί όλο το στομφώδες δημιούργημά τους που στηρίζεται στην σαρκοφαγία, να γκρεμιστεί από τον αναγνώστη με δυό γραμμές. Έφτασε στο σημείο η εφημερίδα, προκειμένου να χτυπήσει εμένα, να βαφτίσει την παιδεραστία σεξουαλική επιλογή την οποία δεν σέβομαι.

Μετά την κατακραυγή, η ΕΦΣΥΝ πόσταρε άλλο άρθρο στο οποίο διευκρινίζει πως στην εφημερίδα οι δημοσιογράφοι είναι ελεύθεροι να γράφουν ό,τι θέλουν.

Απ’ ό,τι είδα στα σχόλια των αναγνωστών απαντούσε η ΕΦΣΥΝ και όχι η κρινόμενη δημοσιογράφος. Δεν μπορείς όμως να βαφτίζεις την αυθαιρεσία και την επιπολαιότητα ελευθερία για να μην απολογηθείς. Δεν μπορείς θεωρητικά να απαιτείς σεβασμό σε κανόνες, όπως αυτόν του τεκμηρίου της αθωότητας, αλλά οι δημοσιογράφοι να γράφουν χωρίς κανόνες σεβασμού. Αυτή η ψευδεπίγραφη ελευθερία που είναι ο ευτελισμός του επαγγέλματος, εμφανίζεται μόνο όταν πρόκειται να κανιβαλίσουν ανθρώπους αλλά όχι συμφέροντα. Ψάχνω για παράδειγμα να βρω ένα ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ για κάποιο από τα σκάνδαλα της Πειραιώς από την οποία παίρνει συστηματικά διαφήμιση. Η ελευθερία είναι λοιπόν στην αφ’ υψηλού σαρκοφαγία αλλά όχι στα υπόλοιπα. Εκεί είναι “τύπος και υπογραμμός”» αναφέρει.

Φαίνεται πως η δημοσιογραφία ξεχνιέται. Η συνήθεια δύσκολα» γράφει.