Ο Αντώνης Καφετζόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω με τον Νίκο Χατζηνικολάου, που μεταδόθηκε τη νύχτα της Πέμπτης (14/12) από τη συχνότητα του ANT1 κι ο δημοφιλής ηθοποιός μίλησε για την καριέρα του, τη ζωή του και την πολιτική.
«Παλιά έκανα διάκριση. Ήθελα μόνο το σινεμά και δεν ήθελα τίποτα άλλο. Το όνειρό μου δεν ήταν να γίνω ηθοποιός, τυχαία ήρθαν όλα. Εγώ σκηνοθέτης ήθελα να γίνω. Τα τελευταία χρόνια θέατρο και μόνο θέατρο. Θυμάμαι με τη Λαμπέτη που τσακωνόμασταν και έλεγα “το σινεμά, το σινεμά” όσο αυτή είχε κάνει ήδη κάποιες ταινίες. Και μου έλεγε “Θα έρθει η ώρα που θα με καταλάβεις. Εμείς οι ηθοποιοί μόνο στο θέατρο μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο σε αυτό που θέλουμε”», τόνισε αρχικά και συνέχισε:
«Μαγνητοσκοπημένη παράσταση δεν είναι παράσταση. Το θέατρο έχει πάντα τρομερή επισκεψιμότητα. Στο σύνολό τους το θέατρο ζει από το ταμείο και όχι στην κρατική αρωγή. Η παράσταση είναι κάτι που ζει στη μνήμη του θεατή και να το αναπαράγει μόνος του. Είναι μια προσωπική σχέση που έχει ο θεατής με την παράσταση που είδε. Η παράσταση είναι κάτι που εξελίσσεται, έχει τη δική της ζωή. Ξεκινάει κάπως, έχεις καταλήξει σε μια συμφωνία και μέρα με τη μέρα εξελίσσονται. Κάθε μέρα κάτι αισθάνεσαι, αλλάζεις πράγματα. Αισθάνομαι ότι σε σχέση με την περίοδο που ανερχόταν η τηλεόραση, αυτά που έζησα στο σινεμά με αντιπροσώπευαν. Είμαι υπερήφανος με το σινεμά γιατί πήρα βραβείο αντρικού ρόλου δύο φορές».
Η ζωή στην Ελλάδα και η μουσική
«Ήρθα στην Αθήνα όταν ήμουν πρώτη Γυμνασίου. Είχαμε ιστορικά σχολεία στην Κωνσταντινούπολη. Με μεγάλη χαρά, ενώ έβλεπα ότι το οικογενειακό κλίμα ήταν κατήφεια και μελαγχολία και αβεβαιότητα, άγχος. Ξεριζώνονταν οι άνθρωποι. Αλλά για ένα παιδί το να πλησιάσει στη Δύση και πιο κοντά στις ελευθερίες ήταν μεγάλη χαρά. Η Αθήνα σε σχέση με την Κωνσταντινούπολη μου φάνηκε κωμόπολη. Εκεί κάναμε παρέα και μιλούσαμε γλώσσες. Εδώ μου φάνηκαν επαρχιώτικα αλλά δεν είχα παράπονο μέχρι που ήρθε η δικτατορία που εκεί είχα πολλά. Εγώ ένιωσα ένα μικρό ρατσισμό. Δεν έφαγα καζούρα για τον τρόπο που μιλούσα τα ελληνικά αλλά μια ρατσιστική αντιμετώπιση από καθηγητές», είπε μεταξύ άλλων για τη ζωή του στην Ελλάδα μετά τον ερχομό της οικογένειάς του από την Κωνσταντινούπολη.
«Ο πατέρας μου ήταν υπάλληλος σε μια εταιρεία και η μητέρα μου ήταν στα οικιακά αλλά ήταν της κωνσταντινουπολίτικης παιδείας, γαλλικά, πιάνο, ήταν καλλίφωνη. Εγώ είμαι παιδί της δεκαετίας του ’60 που θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο διακαώς. Και ένας από τους τρόπος που θεωρούσαμε ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο είναι η μουσική. Για ένα διάστημα ήταν στη CBS με γραμματέα και γραφείο. Πήγαινα ταυτόχρονα στη δραματική σχολή και παραιτήθηκα λόγω μιας επιτυχίας που δεν θεωρούσα σωστή. Θεώρησαν ότι συνέβαλα για να γίνει φίρμα η Ραφαέλα Καρρά και το θεώρησα απαράδεκτο. Προδοσία στη ροκ συνείδησή μου και ζήτησα δουλειά από τον Γιάννη Σμυρναίο και του είπα να γίνω ηχολήπτης», πρόσθεσε.
Η πολιτική
«Κατά τη δική μου γνώμη πολλές φορές έχω στρογγυλέψει αυτά που ήθελα να πω. Προσπαθώ να παίρνω υπόψιν τα συναισθήματα των άλλων. Προσπαθώ όταν λέω κάτι να πάρω υπόψιν ότι υπάρχουν άνθρωποι που ταυτίζονται με τις αντίθετες απόψεις και είναι καλοί άνθρωποι. Δεν έπεσα από τα σύννεφα με ό,τι συνάντησα στην πολιτική. Όταν κάποια πράγματα έχουν να κάνουν με συγκεκριμένα πρόσωπα μπορεί να απογοητευτείς προσωπικά. Προσπάθησα να λανσάρω για τον εαυτό μου τον χαρακτήρα του πολιτευόμενου πολίτη. Δεν υπήρξα μέλος κομμάτων για τυπικούς λόγους έπρεπε να είμαι στο ψηφοδέλτιο για τις Ευρωεκλογές και να γίνω μέλος. Ε, έγινα και μετά ξεγράφτηκα», τόνισε σχετικά με την ενασχόλησή του με την πολιτική.
«Όταν με δική μου πρωτοβουλία αποφάσισα, επειδή αισθανόμουν ότι αυτό που πρότεινε ο Κώστας Καραμανλής θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα, να στηρίξω τον Γιώργο Παπανδρέου. Αμέσως μετά την εκλογική ήττα ακολούθησαν οι Ευρωεκλογές. Νομίζω ότι με κάλεσε ο Γιώργος Παπανδρέου σε ένα ραντεβού και με σκεφτόταν σε μια θέση στο ευρωψηφοδέλτιο. Αποφάσισα ότι δεν είναι σωστό να τον φέρω σε αυτή τη δύσκολη θέση. Του είπα “Εγώ δεν θέλω να κατέβω”», ανέφερε επίσης.
Η εκλογή Κασσελάκη δεν ήταν αναμενόμενη αλλά ότι θα επακολουθούσε μια δραματική κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ όλοι το αντιλαμβανόμασταν. Μετά τις δύο ήττες και όπως έγινε θα περνούσε μεγάλη κρίση. Η εκλογή Κασσελάκη είναι από τα τυχαία γεγονότα που έδωσε εύθυμο τόνο. Δεν είναι πρόβλημα ο Κασσελάκης, μου είναι συμπαθής σαν lifestyle. Το ότι είναι γκέι, ότι παντρεύτηκε, ότι έχει σκυλάκι. Αν ο Κασσελάκης είναι η λύση για να πάρει μπρος ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το πιστεύω. Πάντως το πρόβλημα είναι οι υπόλοιποι».
«Στην Ελλάδα παραδοσιακά, και όχι μόνο, παίζουν μεγάλο ρόλο οι προσωπικότητες. Δεν το θεωρώ και περίεργο αυτό γιατί η δική μου θεωρία για το ανθρώπινο είδος, λίγο ή πολύ, το περιλαμβάνει αυτό. Λέει ότι τα πρόσωπα είναι πολύ σημαντικά, τα άτομα είναι πολύ σημαντικά», υποστήριξε.
«Ήταν τρομακτικό»
Ανάμεσα στα όσα είπε ο Αντώνης Καφετζόπουλος ήταν και μια ιστορία από τα γυρίσματα της πετυχημένης τηλεοπτικής σειράς «Σκορπιός». «Εκείνη η σκηνή ήταν μια στιγμή… Άλεκ Μπάλντουιν, που σκότωσε κατά λάθος την διευθύντρια φωτογραφίας. Θα μπορούσε ο Άκης (Σακελλαρίου) κυριολεκτικά να έχει σκοτωθεί», είπε
«Τουλάχιστον εγώ που ήμουν στο από πίσω αυτοκίνητο, γιατί ήταν ένα κυνηγητό με τρία αυτοκίνητα είδα το αυτοκίνητο του Άκη να φεύγει στον γκρεμό. Νομίζω ότι δεν έχω κατέβει ποτέ πλαγιά στη ζωή μου, ούτε υπήρχε περίπτωση να κατέβω, τόσο γρήγορα όπως κατέβηκα και έφτασα μέχρι εκεί. Ήταν μια στιγμή στην οποία μπορούσαμε να έχουμε χάσει τον Άκη. Άνετα», συμπλήρωσε.
«Η περιοχή εκεί είναι γεμάτη γκρεμούς και από καλή τύχη το συγκεκριμένο σημείο είχε έναν βράχο, που σταμάτησε το αυτοκίνητο χωρίς να τουμπάρει και χωρίς να γίνουν άλλα πράγματα. Ήταν μια πάρα πολύ, πάρα πολύ όμως, δύσκολη σκηνή σε μια σειρά που όλα πήγαιναν στραβά. Θέλαμε ήλιο και έβρεχε για τρεις μέρες, θέλαμε βροχή και είχε λιακάδα για έναν μήνα. Όλα πήγαιναν στραβά αλλά αυτή ήταν η κορυφαία στραβή πραγματικά. Ήταν τρομακτικό. Νόμιζα ότι τελείωσαν όλα», δήλωσε.