Σε πέντε «φυλές» χωρίζονται οι γιατροί του ΕΣΥ, με το ιατρικό σώμα να εμφανίζεται διχασμένο από τις διαφορετικές σχέσεις εργασίας. Το ψηφιδωτό περιλαμβάνει γιατρούς που εργάζονται ακόμη και 110 ώρες της εβδομάδα παραμένοντας επί μήνες απλήρωτοι για εφημερίες, γιατρούς του ΕΣΥ που διατηρούν και ιδιωτικό ιατρείο και άλλους που μπαινοβγαίνουν σε ιδιωτικές κλινικές, αυξάνοντας τα εισοδήματα τους.
Το υπουργείο Υγείας σε μια προσπάθεια να δελεάσει του επιστήμονες που αντιμετωπίζουν τα δημοσιά νοσοκομεία ως «καλοπληρωτές» ανοίγει τον διάλογο για ένα νέο μοντέλο απασχόλησης στο Δημόσιο, κατά το οποίο θα δίνει σε όλους το δικαίωμα ιδιωτικού έργου.
Πρώτο βήμα αποτελεί η ίδρυσης απογευματινών χειρουργικών στο ΕΣΥ, ενώ στο τραπέζι των συζητήσεων τίθεται και το ενδεχόμενο να δοθεί ελευθέρας στους δημόσιους γιατρούς ακόμη και για την ίδρυση ιδιωτικού ιατρείου.
«Οι εποχές είναι διαφορετικές από το 1980. Σε αυτή τη φάση που και οι γιατροί δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση, θα πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία να συμπληρώσουν το εισόδημα τους», δηλώνει στα «Νέα», ο αναπληρωτής υπουργός υγείας, Λεωνίδας Γρηγοράκος.
Εκτός από τους στρατιωτικούς γιατρούς και τους πανεπιστημιακούς που έχουν το πράσινο φως από τον νομοθέτη για τη λειτουργία ιδιωτικού ιατρείου, τα νερά ήρθαν να ταράξουν και οι γιατροί των πρώην νοσοκομείων ΙΚΑ, οι οποίοι απορροφήθηκαν από τα δημόσια νοσοκομεία το 2011.
Μεγάλη μερίδα από τους γιατρούς του ΕΣΥ τους αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα, ως γιατρούς «δεύτερης ταχύτητας», με το επιχείρημα ότι χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν στους ρυθμούς και στις αυξημένες απαιτήσεις των δημόσιων νοσοκομείων.
Η διαμάχη τους όμως δεν αφορά μόνο την ποιότητα της δουλειάς, αλλά κυρίως τη διαφορετική εργασιακή σχέση με το Δημόσιο. Ενώ οι γιατροί του ΕΣΥ είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, οι γιατροί των πρώην νοσοκομείων ΙΚΑ επιθυμούν να είναι –και προς το παρόν είναι- πλήρους αλλά μη αποκλειστικής απασχόλησης.
