Δίνει σχήμα στον πηλό και αποτυπώνει τη ζοφερή πραγματικότητα στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας σε μια γλυπτική σύνθεση.
«Γιατροί και νοσηλευτές πάνω από τα κρεβάτια ασθενών, αγωνίζονται για να νικήσει η ζωή τον κορονοϊό». Το ανθρώπινο δράμα, τον συγκλονίζει. Οι δύσκολες καταστάσεις που βιώνει η ανθρωπότητα αυτή την εποχή του κορονοϊού, δίνουν την έμπνευση στον πολυβραβευμένο επίτιμο καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών, γλύπτη Θόδωρο Παπαγιάννη.
«Είναι η αποτύπωση των σκηνών που έβλεπα. Αυτό με συγκλονίζει. Δεν μπορώ να το αφήσω ασχολίαστο», αναφέρει ο γλύπτης στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και καταθέτει την εσωτερική του ανάγκη για δημιουργία.
«Έβλεπα όλους αυτούς τους δυστυχείς ανθρώπους, να πεθαίνουν μέσα στα νοσοκομεία. Γιατροί, νοσοκόμοι να αγωνίζονται από πάνω τους. Όλος αυτός ο κόσμος που ζούσε ένα μαρτύριο. Να βλέπεις να πεθαίνει ο άλλος μπροστά στα μάτια σου και να μην μπορείς να βοηθήσεις είναι φοβερό.
Πέθαναν μόνοι τους, χωρίς τους αγαπημένους τους. Τους θάβουν χωρίς να τους συνοδεύει κανένας δικός τους, είναι φρικτό. Δεν έχει σημασία η ηλικία…» λέει.
Ο Θόδωρος Παπαγιάννης, μας εξηγεί πως, σε μια γλυπτική σύνθεση, ίσως είναι δύσκολο να αποτυπώσεις τις ημέρες του κορονοϊού μέσα στις εντατικές των νοσοκομείων, όμως η ανάγκη για δημιουργία ήταν πιεστική για εκείνον και ο εγκλεισμός του έδωσε το χρόνο.
«Κάθε ημέρα χιλιάδες θάνατοι. Στο Περλ Χάρμπορ οι Αμερικανοί δεν είχαν τόσα θύματα. Στην Ισπανία, την Ιταλία, τη Γαλλία, τη Μεγάλη Βρετάνια χιλιάδες ζωές έφυγαν, φεύγουν. Όλο αυτό σε συνθλιβεί. Είναι φρικτό. Κάτι έπρεπε να κάνω και εγώ. Αν δεν μπορώ να κάνω κάτι πιο σημαντικό, ας δημιουργήσω», τονίζει.
