Άνοιξε για πρώτη φορά την καρδιά της η Κατερίνα Παναγοπούλου, σύζυγος του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου μιλώντας στην εφημερίδα «Real News».
Η κ. Παναγοπούλου περιέγραψε στη συνέντευξή της τις δραματικές οκτώ ημέρες της απαγωγής του συζύγου της, που σημάδεψαν την ζωή της.
Ήταν 12 Ιανουαρίου 2009, όταν ο Περικλής Παναγόπουλος απήχθη από τους «τύπους με τα Καλάσνικοφ», οι οποίοι τον κράτησαν αλυσοδεμένο επτά μερόνυχτα σε ένα υπόγειο.
«Σε εκείνη την δύσκολη φάση, ο άντρας μου, από τη φυλακή που ήταν αλυσοδεμένος, μου έκανε τη μεγαλύτερη τιμή, λέγοντας στους δεσμώτες του “θα μιλάτε μόνο με τη γυναίκα μου και με κανέναν άλλο”. Με εμπιστεύτηκε να διαχειριστώ την ίδια του τη ζωή» ανέφερε η Κατερίνα Παναγοπούλου.
«Εκείνη η Δευτέρα ξεκίνησε όπως όλες οι άλλες ημέρες. Επειδή ο Περικλής κοιμάται νωρίς το βράδυ, γύρω στις 22.30 και εγώ αργά, γιατί είναι η ώρα που διαβάζω ή γράφω, κάθε πρωί σηκωνόταν πριν από εμένα, ετοιμαζόταν με προσοχή για να μη με ξυπνήσει και έφευγε για το γραφείο του. Αυτό ακριβώς έκανε και εκείνο το πρωί.
Έφυγε από το σπίτι περίπου στις 8.30 και μισή ώρα αργότερα χτύπησαν την πόρτα μας αστυνομικοί από το τμήμα της Βουλιαγμένης. Τους άκουσα να μου λένε ότι το αυτοκίνητο του άντρα μου βρέθηκε παρατημένο, με σπασμένα τα τζάμια σε έναν δρόμο λίγο πιο κάτω από το σπίτι μας και ότι ο ίδιος είχε εξαφανιστεί. Τον κάλεσα αμέσως στο κινητό του και όταν είδα ότι δεν απαντάει, ζήτησα να μου δείξουν το αυτοκίνητό του. Ήθελα να δω με τα μάτια μου ότι δεν υπήρχαν ίχνη αίματος. Όταν βεβαιώθηκα ότι δεν υπήρχε ούτε σταγόνα, κατάλαβα πως πρόκειται για απαγωγή» είπε η ίδια.
Οι απαγωγείς όταν επικοινωνούν μαζί της είναι σαφείς, ζητούν ένα υπέρογκο ποσό και της δίνουν ελάχιστο χρόνο να το συγκεντρώσει. Ακολουθούν επτά δραματικά μερόνυχτα μέχρι την Κυριακή 18 Ιανουαρίου που η κυρία Παναγοπούλου θα παραδώσει τα 30 εκατ. ευρώ και θα πάρει πίσω σώο τον σύζυγό της. Από το ποσό αυτό, μέχρι και σήμερα, δεν έχει επιστραφεί στην οικογένεια ούτε ένα ευρώ.
Όταν ρωτάται αν υπήρξε στιγμή που να φοβήθηκε και να λύγισε, εκείνη απαντά «Όχι! Μόνο αδρεναλίνη υπήρχε. Αδρεναλίνη στην κορυφή! Ούτε φόβος, ούτε πανικός. Ψυχραιμία και διαρκής εγκεφαλική λειτουργία για να βρεθούν λύσεις και να επιτευχθεί ο στόχος».
«Μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές ήταν όταν ένας από την ομάδα των απαγωγέων, με κρητική ντοπιολαλιά και βαριά προφορά, με απειλούσε, λέγοντάς μου, “ο άντρας σου θα αποθάνει αν δεν φέρεις γρήγορα τα λεφτά”» θυμάται η κυρία Παναγοπούλου. «Εμένα ο άντρας μου θα αποθάνει, αλλά εσύ τότε θα πας φυλακή ισόβια για φόνο, ενώ αν τον κρατήσεις ζωντανό θα καταδικαστείς μόνο για απαγωγή, όταν σε πιάσουν» του απαντούσα.
«Δεν έχω θυμό μαζί τους, γιατί δεν μου τον πειράξανε. Αλλιώς θα ήμουν τόσο σκληρή, όσο δεν φαντάζεστε απέναντί τους. Σεβάστηκαν, όμως, τον άνθρωπό μου και την προσωπικότητά του» λέει. «Θα τους έκαιγα αν μου τον πειράζανε. Είναι τυχεροί που τον επέστρεψαν χωρίς να τον έχουν καν αγγίξει», καταλήγει.