Πόσοι από εμάς άραγε, θυμόμαστε τον ευσεβή πόθο μας να γίνουμε κάποτε η Δανία του Νότου; Λίγοι ή πολλοί δεν έχει πια σημασία. Μπορεί να μη γίναμε οι Σκανδιναβοί της Μεσογείου, σίγουρα όμως διατηρήσαμε την… εθνική μας υπόσταση μεταλλασσόμενοι σταδιακά σε Ελλάδα του Βορρά, αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε χώρες του Σκανδιναβικού μπλοκ όπως η Σουηδία.

Το δημοσίευμα του πρακτορείου Bloomberg που προκάλεσε αίσθηση και μιλάει για «Έλληνες που καθαρίζουν τουαλέτες στη Σουηδία», δίνει την εικόνα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή όσοι συμπατριώτες μας αποφασίζουν να πάρουν το «βαλιτσάκι» τους και να μεταναστεύσουν.

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων και Κοινοτήτων Σουηδίας Κομνηνό Χαϊδευτό, που επιβεβαιώνει το δημοσίευμα, η πρώτη δουλειά που θα κάνει ένας Έλληνας, μόλις πατήσει το πόδι του εκεί, είναι να απασχοληθεί σε μία από τις 500 ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της καθαριότητας.

«Ακόμα και Έλληνες με πτυχίο τα βρίσκουν δύσκολα. Η μόνη ειδικότητα που έχει ζήτηση εδώ, είναι αυτή του γιατρού», λέει χαρακτηριστικά.

Τα στοιχεία για τον αριθμό των συμπατριωτών μας που πήραν τη μεγάλη απόφαση να μετοικίσουν στη Σουηδία, είναι χαρακτηριστικά: Το 2010 δούλευαν εκεί 438 Έλληνες, αριθμός που σχεδόν διπλασιάστηκε στους 774 ένα χρόνο αργότερα και σύμφωνα με τους μέχρι στιγμής υπολογισμούς αναμένεται να ξεπεράσουν τους 1.200 για το 2012.

Για όσους λοιπόν, σκέφτονται να ζήσουν το «Σκανδιναβικό Όνειρο», ίσως θα έπρεπε να το ξανασκεφτούν. «Αν δεν έχεις κάποιον γνωστό εδώ, καλύτερα να μείνεις στην Ελλάδα», λέει ο κύριος Χαϊδευτός.

«Ο μισθός για έναν ανειδίκευτο εργάτη είναι γύρω στα 1.400 ευρώ τον μήνα» και συνεχίζει τονίζοντας ότι «αν υπολογίσετε ότι το μέσο ενοίκιο για το δυάρι ξεκινάει από τα 700 και μπορεί να αγγίξει και τα 1.000 ευρώ, είναι ζήτημα αν αυτά που περισσεύουν αρκούν για τα έξοδα του μήνα».

Όπως χαρακτηριστικά μας είπε, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, συχνά οι Έλληνες πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης από Έλληνες, επειδή τους βρίσκουν στην ανάγκη. «Περισσότερο λυπάμαι, όταν βλέπω πολλούς συμπατριώτες μου, περίπου 40, να περιφέρονται άστεγοι, αναζητώντας ένα πιάτο φαγητό», λέει ο κ. Κομνηνός. Άστεγοι που όπως και πολλοί άλλοι κυνήγησαν τη ζωή τους στα χρώματα του κίτρινου και του μπλε.

Γιατί αν νομίζατε ότι χωρίς τις ανάλογες γνωριμίες θα τα καταφέρνατε άκοπα και ανεμπόδιστα, μάλλον κάνατε λάθος. Ακόμα κι αν αυτή η χώρα, λέγεται Σουηδία…