Γιατί η «Σέχτα Επαναστατών» επέλεξε ως στόχο της τον Σωκράτη Γκιόλια; Όπως κυνικά αναφέρεται στην προκήρυξη η απόφασή τους στηρίχτηκε στο «να τερματίσουμε την άθλια καριέρα αυτού του τύπου».
Κάνουν εκτενή αναφορά στη δημοσιογραφική πορεία του δημοσιογράφου, που ξεκίνησε από τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, στη σχέση του με τον ελληνικό αθλητισμό, στο «ρόλο» που διαδραμάτισε στο σκάνδαλο του ντόπινγκ και στη σχέση του με την Εκκλησία και τον Εφραίμ. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται ωστόσο στο blog troktiko, του οποίου διαχειριστής φέρεται να ήταν ο Σωκράτης Γκιόλιας και στο ρόλο που διαδραμάτισε από τον Δεκέμβρη του 2008 και τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου μέχρι τον θάνατο του 15χρονου Αφγανού στα Πατήσια.
«Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά που με την κίνηση μας απλώς τον ελαφρύνουμε», γράφουν τα μέλη της Σέχτας.
Διαβάστε το απόσπασμα όπου επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια:
«Ο Σωκράτης Γκιόλιας έκανε τις επιλογές του και εμείς τις δικές μας. Αυτός επέλεξε να ζήσει σαν τρωκτικό στο βασίλειο της λάσπης του άθλιου κύκλου του κι εμείς ως λύκοι έξω από την αγέλη.
Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν πραγματικά ο «ανυποψίαστος» και «αφύλακτος» Σωκράτης Γκιόλιας.
Από νωρίς μπασμένος στα κόλπα της δημοσιογραφικής πανούκλας θήτευσε για αρκετά χρόνια στο μετρ της δήθεν ανεξάρτητης «αποκαλυπτικής» δημοσιογραφίας Μάκη Τριανταφυλλόπουλο ως φίλος, συνεργάτης και αρχισυντάκτης των εκπομπών του. Παράλληλα διετέλεσε «στέλεχος» της νέας σχολής του ελληνικού πρωταθλητισμού. Του πρωταθλητισμού που είχε ειδίκευση στο παράνομο εμπόριο ντοπαΐνης (κολλητός του Χρήστου Τζέκου που ξέρει καλά από «σκόνες»), στα ντοπαρισμένα ρεκόρ (κουμπάρος με τον Κώστα Κεντέρη που του πρόσφερε δημοσιογραφική κάλυψη στο γνωστό «ατύχημα» που είχε με το άλλο αθλοπρεζάκι την Κατερίνα Θάνου) και φυσικά στο νταραβέρι αξιωμάτων- αποκατάστασης όλης της γνωστής πρωταθλητικής κλίκας είτε στα σώματα ασφαλείας είτε στον πολιτικό στίβο (φιλαράκι του αθλητή-βουλευτή Κώστα Κουκοδήμου, της αποτυχημένης υποψήφιας Πατουλίδου και άλλων). Ο καθένας φυσικά μπορεί να φανταστεί και τις κομπίνες όλων αυτών με πολύτιμο συνεργάτη τον Σωκράτη Γκιόλια στη εταιρεία με την επωνυμία ΣΕΓΑΣ που όλοι οι παραπάνω αποτελούσαν τις επιφανείς προσωπικότητές του. Ιδιαίτερα στην εποχή που μεσουρανούσε το «εθνικό όραμα» των ολυμπιακών αγώνων του 2004 στήθηκε στο ΣΕΓΑΣ το μεγάλο φαγοπότι τόσο με τις «χρυσές» χορηγίες και τις κρατικές επιχορηγήσεις όσο και των μυστικών οικονομικών συμφωνιών κάτω από το τραπέζι με μεγαλοεργολάβους και κατασκευαστικές εταιρείες.
Όμως ο «ανυποψίαστος» Σωκράτης Γκιόλιας ήταν πολυθεσίτης. Ο ίδιος ήταν γνωστός θρησκόληπτος τους κύκλους του και υπήρξε μόνιμος επισκέπτης-παράγοντας ακόμα μιας γνωστής εταιρείας. Ήταν έμπιστος συνεργάτης της Αθωνικής πολιτείας ενώ ταυτόχρονα η ρασοφόρος νυφίτσα Εφράιμ ήταν ο πνευματικός του. Γι’ αυτό όταν ξέσπασε το γνωστό σκάνδαλο των παπαδερών στο Βατοπέδι ο Γκιόλιας πάντα έμπαινε μπροστά ως ασπίδα προστασίας για να στηρίξει το παραμάγαζό τους.
Ο τύπος ήταν κυριολεκτικά με το σταυρό στο χέρι.
Από κει και πέρα ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η κυρίαρχη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέας δημοσιογραφίας.
Με τη ραγδαία εξάπλωση του ίντερνετ και την ολοένα αυξανόμενη προτίμηση ιδιαίτερα των νέων για την ενημέρωσή τους από αυτό, δεν άργησε και η εκμετάλλευσή του από τα γνωστά λαμόγια της δημοσιογραφίας. Πέρα από τα επίσημα ειδησεογραφικά sites που συνήθως είναι ηλεκτρονική μορφή ήδη γνωστών εφημερίδων δημιουργήθηκαν και τα πρώτα ενημερωτικά blogs. Η αμεσότητα της ενημέρωσης που προσφέρουν ήταν το βασικό χαρακτηριστικό που τα ανέδειξε σε δημοφιλείς ιστοσελίδες. Αυτή η μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης αξιοποιήθηκε και από άτομα που ζούσαν σε απολυταρχικά καθεστώτα σαν προσπάθεια διάρρηξης της λογοκρισίας που επιβαλλόταν από την κυβέρνηση. Σε αντίθεση με τους παραπάνω ανθρώπους, η ίδια ανωνυμία εκμεταλλεύτηκε από συστημικούς δημοσιογράφους όπως ο Γκιόλιας, ο Παπαγιάννης κ.α, σαν μέσο εκβιασμού και συκοφάντησης για τη στήριξη συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων που τους χρηματοδοτούν. Η πράξη μας δεν έχει να κάνει με την εναντίωσή μας στην ανωνυμία των blogs καθώς αντιθέτως την προτάσσουμε και τη θεωρούμε απαραίτητη σαν ασπίδα προστασίας εχθρών του καθεστώτος και ως υγιή συνθήκη πραγματικά εναλλακτικών αυτοδιαχειριζόμενων μέσων ενημέρωσης. Ο Γκιόλιας το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν συγκαταλεγόταν στους εχθρούς του καθεστώτος αλλά ήταν το αφεντικό που κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του blog troktiko ασκώντας από αυτό τη συστημική προπαγάνδα του.
Ο Γκιόλιας πρώην συνεργάτης του «μαχητικού« Μάκη Τριανταφυλλόπουλου αλλά και άξιος συνεργάτης της δημοσιογραφικής σχολής Κωστόπουλου- Αναστασιάδη (απενοχοποίηση του σύγχρονου lifestyle με κίνητρο την οικονομική επιτυχία και τον νεοελληνικό τσαμπουκά) είχε αυτό που χρειαζόταν. Από τη μία η δημοσιογραφία της «κοινωνικής ευαισθησίας», των «αποκαλύψεων» και των «καταγγελιών» κι από την άλλη ο τσαμπουκάς στο σερβίρισμα, ένα κοκτέιλ θράσους, lifestyle με άποψη, σύγχρονου νεοσυντηρητισμού, ενός κρυμμένου (ή και φανερού) φασισμού, μιας δήθεν σάτιρας, όχι απλά απέναντι στην εξουσία αλλά κυρίως ενάντια σε αυτούς που δεν έχουν φωνή να απαντήσουν στη λάσπη που εξαπέλυε εναντίον τους.
Οι πιο πρόστυχες προσβολές και τα πιο συκοφαντικά ψέματα για το αντάρτικο πόλης μπήκαν στην πρώτη γραμμή των δημοσιευμάτων του troktikou. Μέχρι και ο αδελφός του Περικλής, ως διευθυντής της Prince Oliver, απάντησε προκλητικά και ειρωνικά παραφράζοντας τη συνθηματολογία της εξέγερσης του Δεκέμβρη σε μία ενέργεια εμπρησμού που είχε ως στόχο την εταιρεία του.
Το ίδιο το αφεντικό του troktikou είχε ορίσει τον εαυτό του δικαστή και απένειμε ποινές σε συλληφθέντες μέσα από το blog του. Μετά το διαζύγιο από τον μέντορά του Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, ο Γκιόλιας αυτόνομος πλέον και με την πιο ισχυρή θέση στη δημοσιογραφική blogόσφαιρα γίνεται ειδικός σύμβουλος του Δημήτρη Κοντομηνά, που συγκαταλέγεται στην οικονομική μαφία της Ελλάδας, γνωστός και από την εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Interamerican. Επίσης το τελευταίο διάστημα δούλευε ως γενικός διευθυντής του ραδιοσταθμού Θέμα radio του ξεφτιλισμένου χοντροκοιλαρά Θέμου Αναστασιάδη. Η απαρίθμηση των βρόμικων ιστοριών του δημοσιογραφικού σιναφιού όπως και οι εσωτερικές κόντρες μεγαλοδημοσιογράφων και εκδοτών με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τριπλέτα Θέμου-Γκιόλια-Κοντομηνά με το αδελφάτο Χατζηνικολάου-Τριανταφυλλόπουλου-Κουρή θα μπορούσαν να γεμίσουν πολλές σελίδες.
Ο δημοσιογραφικός κόσμος είναι ένας κουβάς γεμάτος σκατά που με την κίνηση μας απλώς τον ελαφρύνουμε».
