Συγκλονισμένος είναι ο κόσμος από την απώλεια του Μανώλη Λιδάκη, με τον σπουδαίο τραγουδιστή να αφήνει την τελευταία του πνοή στην Κρήτη.
Ο 65χρονος καλλιτέχνης πρόσφατα μετακόμισε σε έναν φίλο του, ώστε να ηρεμήσει από προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τους προηγούμενους μήνες.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του neakriti.gr, ο καταξιωμένος ερμηνευτής βρέθηκε νεκρός σε κατάλυμα στις Κάτω Γούβες.
Ακολουθούν φωτογραφίες από το κατάλυμα όπου βρέθηκε νεκρός ο αγαπητός καλλιτέχνης:
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Δεκέμβριο, σε ανάρτησή του έγραφε: «Αγαπημένοι μου φίλοι και συνάνθρωποι, σήμερα έγινε το χειρουργείο. Έκανα τοπική αναισθησία και παρακολούθησα την αρθροπλαστική. Θέλω να ευχαριστήσω τον εξαιρετικό επιστήμονα Γεώργιο Κουβίδη, τα αδέλφια μου, Γιάννη και Χαρά, το προσωπικό του ΠΑΓΝΗ και τον υπουργό Υγείας. Έδειξε απίστευτο ενδιαφέρον. Ναι, καλά διαβάσατε, ετοιμάζομαι να επιστρέψω στην κανονικότητα. Να είστε καλά και να υγιαίνετε!».
Ποιος ήταν ο Μανώλης Λιδάκης
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1960 και άρχισε να ασχολείται με τη μουσική από πολύ νεαρή ηλικία. Στα εννέα του χρόνια άρχισε τις μουσικές του σπουδές στην κιθάρα, στα πνευστά και στη θεωρία της μουσικής. Από το 1970 έως το 1977, συμμετείχε στις φιλαρμονικές του Ηρακλείου παίζοντας ευφώνιο και τρομπέτα.
Το 1982, ανέβηκε στην Αθήνα, όπου πήρε μέρος στην τηλεοπτική εκπομπή «Να η Ευκαιρία», ενώ υπέγραψε και το πρώτο του συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. Από τότε ξεκίνησε επαγγελματικά το τραγούδι, ενώ παλαιότερα τραγουδούσε σε μικρές ταβέρνες, μπουάτ και μουσικά μαγαζιά, είτε στην Αθήνα και στην Κρήτη είτε μαζί με τον αδερφό του στις Σέρρες.
Το 1982, κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο «Μετά Από Σένα», του Γιώργου Κατσαρού, ενώ συμμετείχε στον δίσκο «Μίλα μου απλά» με την Ελένη Δήμου και τον Γιάννη Πάριο, στο «Ρεπορτάζ» του Γιάννη Μαρκόπουλου με τον Γιώργο Νταλάρα κ.ά.
Το 1988, υπογράφει συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρεία Sony Music, οπότε και αρχίζει να γίνεται περισσότερο γνωστός και δημοφιλής, ειδικά με τον δίσκο του «Ούτε που Ρώτησα» (1990). Τα επόμενα χρόνια, ακολουθεί πληθώρα συνεργασιών και κυκλοφορίες δίσκων με μεγάλη απήχηση στο κοινό, οι οποίοι τον καθιέρωσαν ως έναν εκπρόσωπο του λεγόμενου μοντέρνου έντεχνου και του λαϊκού ελληνικού τραγουδιού. Είχε καταπιαστεί και με την κρητική μουσική, διασκευάζοντας διάφορα παλιά ριζίτικα και άλλα κρητικά τραγούδια (π.χ. δίσκος «Κόκκινο Ακρογιάλι»). Ο ίδιος, επίσης, είχε δηλώσει ότι έχει επηρεαστεί από τραγουδιστές όπως ο Ξυλούρης, ο Μπαξεβάνης, ο Αηδονίδης, ο Καζαντζίδης, ο Μπιθικώτσης, αλλά και η Μοσχολιού, η Χαρούλα Αλεξίου και η Δήμητρα Γαλάνη.
Τον Ιούνιο του 2001, κυκλοφορεί το άλμπουμ «Υλικό Ονείρων», στο οποίο συνεργάζεται με τον Γιώργο Ανδρέου, τον Λάκη Λαζόπουλο, τον Κώστα Λειβαδά, τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Άλκη Αλκαίο. Το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο του στο άλμπουμ είναι ένα ντουέτο του Λιδάκη με την Ελένη Τσαλιγοπούλου (είχαν συνεργαστεί ξανά το 2002 σε μουσικές εμφανίσεις στη «Σφεντόνα»), εμπνευσμένο από την «Τρικυμία» του Σαίξπηρ.
Το 2007, συνεργάστηκε σε μουσικές εμφανίσεις με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αφιέρωμα στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι. Αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής ήταν ο δίσκος «4 Θεατρικοί Μύθοι», που περιλαμβάνει τη μουσική που έγραψε ο Χατζιδάκις για τον «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα, το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Καμπανέλλη, τον «Καπετάν Μιχάλη» του Νίκου Καζαντζάκη και τον «Κύκλο με την κιμωλία» του Μπρεχτ.
Το 2008, άλλαξε δισκογραφική εταιρεία και υπέγραψε συμβόλαιο με τη Legend. Την ίδια χρονιά, συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Μητροπάνο και τον Μπάμπη Στόκα στο «Κέντρο Αθηνών». Η τελευταία του δισκογραφική δουλειά κυκλοφόρησε στις αρχές του 2009, με τίτλο «Μη μου γκρεμίζεις το όνειρο», όπου συνεργάστηκε με τον Παντελή Θαλασσινό.
