Να ενισχυθεί η Ευρωζώνη ζητούν σε κοινό τους άρθρο που δημοσιεύθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές εφημερίδες, μεταξύ αυτών η Die Welt και η Le Figaro ο γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και ο γάλλος ομόλογός του Εμανουέλ Μακρόν.
«Τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσουμε εκ νέου την οικονομική και πολιτική συζήτηση και να επαναφέρουμε στην τάξη την ευρωζώνη. Και μάλιστα ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για μια Ένωση, στην οποία όλα τα κράτη θα βρουν τη θέση τους», επισημαίνουν οι δύο πολιτικοί.
«Η νομισματική ένωση πρέπει να αντιμετωπίσει μερικές προκλήσεις «ώστε το ευρώ να μπορέσει να εκπληρώσει την υπόσχεσή του για οικονομική ευημερία», εκτιμούν ο Γκάμπριελ και ο Μακρόν.
Η αντιμετώπιση των προκλήσεων αυτών είναι σημαντική «ώστε να αποφευχθεί η Ευρώπη να βυθιστεί περαιτέρω στον διχασμό και την δυσαρέσκεια», υπογραμμίζουν οι δύο υπουργοί, αναφερόμενοι στα υψηλά ποσοστά ανεργίας που καταγράφονται σε κάποιες χώρες της ΕΕ και στα αντιευρωπαϊκά κινήματα που κερδίζουν σε δημοτικότητα.
Τα εθνικά συμφέροντα και τα κοινά, ευρωπαϊκά συμφέροντα θα πρέπει να εναρμονιστούν, σημειώνουν ο Γκάμπριελ και ο Μακρόν.
Σύμφωνα με τον Μακρόν, η διατήρηση της ενότητας των χωρών μελών της ευρωζώνης πρέπει να στηριχθεί σε δύο πυλώνες: «Μια κοινή οικονομική αρχή και μηχανισμούς αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση κρίσεων με τα απαραίτητα μέσα για να λαμβάνουν γρήγορα βοήθεια οι χώρες που βρίσκονται σε δυσκολία».
Οι δύο υπουργοί ζητούν επίσης να μεταφερθούν στην ευρωζώνη δημοσιονομικές εξουσίες ώστε να μπορεί να βελτιωθεί η ικανότητά της να συμβάλλει στην οικονομική σταθερότητα. Επίσης κάνουν λόγο για ενίσχυση της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε τομείς όπως η τεχνολογία και η ενέργεια.
«Η δημιουργία αυτής της νέας δομής είναι αποφασιστικής σημασίας όχι μόνο για την αντιμετώπιση βραχυπρόθεσμων προκλήσεων, αλλά και για τη μακροπρόθεσμη διασφάλιση της πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας του ευρώ και της Ένωσης», υπογραμμίζουν.
Οι Μακρόν και Γκάμπριελ επισημαίνουν ότι πρέπει να φροντίσουμε ώστε να εξαλειφθεί η εντύπωση «ότι τα ευρωπαϊκά συμφέροντα δεν συνάδουν με τα εθνικά».
Καταλήγουν λέγοντας ότι οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν με τη δημιουργία «μιας Ένωσης αλληλεγγύης και, όπου είναι απαραίτητο, με τη διαφοροποίηση του επιπέδου ενσωμάτωσης. Η Γαλλία και η Γερμανία έχουν ευθύνη να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση διότι η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει», καταλήγουν.
