Η 11μελής Επιτροπή χρηματοπιστωτικής πολιτικής (FPC), που θέσπισε η Τράπεζα της Αγγλίας, θα πετύχει πιθανώς να μειώσει το κόστος μελλοντικών οικονομικών κρίσεων, σε καμία όμως περίπτωση δεν θα μπορέσει να τις αποτρέψει όλες, τόνισε το στέλεχος της κεντρικής τράπεζας Πολ Φίσερ που είναι και μέλος της FPC.
Ο Φίσερ, που μετέχει επίσης και στην Επιτροπή Νομισματικής Πολιτικής (MPC) της κεντρικής τράπεζας, προϊδέασε ταυτοχρόνως ότι η FPC στις μελλοντικές οικονομικές κρίσεις πιθανώς «θα αποτρέψει τα ισχυρά πλήγματα χωρίς εντούτοις να είναι στη θέση να επιταχύνει την έξοδο από την παρούσα».
Εντός του Μαρτίου, η FPC θα εισηγηθεί οριστικά στην κυβέρνηση Κάμερον, με ποιές αρμοδιότητες κρίνει ότι πρέπει να ενισχυθεί εκτελώντας την αποστολή της, αναφέρουν σήμερα καλά πληροφορημένες πηγές.
Ο Φίσερ έδωσε πάντως μια πρόγευση για το θέμα, μιλώντας στο πανεπιστήμιο του Ουόργουϊκ. «Ακριβώς όπως οι κεντρικοί τραπεζίτες αδυνατούν να καταργήσουν τον επιχειρηματικό κύκλο, οι χαράσσοντες χρηματοπιστωτική πολιτική αδυνατούν να παρέμβουν στον πιστωτικό κύκλο.
Συνεπώς, η ιδεατή μας συνεισφορά στην κατεύθυνση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας είναι να καταστήσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα ανθεκτικότερο, μειώνοντας αναλόγως την επίπτωση από τα πλήγματα, που ακριβώς τού επιφέρει η αστάθεια.
Άρα πρέπει με συμμετρία να μπορούμε να μειώνουμε τον όγκο πιστώσεων κατά την φάση υπερθέρμανσης της οικονομίας, αλλά και να επιβραδύνουμε το κλείσιμο της στρόφιγγας κατά τις περιόδους οικονομικής ύφεσης» επισήμανε στους φοιτητές ο Φίσερ.
«Στην πράξη, όμως, θα είναι δυσχερές να οδηγούμε τις τράπεζες είτε σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου είτε, έστω, σε επιμέρους αυξήσεις ποσοστών στο συνολικό κεφάλαιο, να αποκηρύσσουμε τον έλεγχο, όταν ενδεχομένως στις κρίσεις οι χρηματαγορές εστιάζουν νευρικά στις λιγότερο καλά κεφαλαιοποιημένες τράπεζες, γενικώς είναι ανεπαρκής έως σήμερα η προετοιμασία μιας εποπτείας στην πολιτική, που η Τράπεζα της Αγγλίας υλοποιεί.
Απ όσα προσωπικά γνωρίζω, λίγα είναι τα διαθέσιμα στη γραπτή θεωρία, για το πώς αντιμετωπίζεται το ‘σύνδρομο των επακόλουθων της μέθης’, όταν κάποτε τελειώνει ένα πάρτι…δηλαδή όταν διανύουμε μια κατάσταση, όπως ακριβώς είναι η σημερινή» συνόψισε ο ίδιος.
