Με αμείωτο ρυθμό συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις του οικονομικού επιτελείου με τους δανειστές για μέτρα-αντίμετρα και δημοσιονομικό, ενώ σήμερα ανοίγει και επίσημα το μέτωπο των αλλαγών στα εργασιακά.
Οι Βρυξέλλες έχουν κάνει ήδη σαφή προειδοποίηση ότι αν καθυστερήσουν λίγο ακόμη οι διαπραγματεύσεις στην Αθήνα, τότε χάνεται ο στόχος για τεχνική συμφωνία μέχρι και Eurogroup στις 20 του μήνα.
Την ίδια στιγμή τονίζουν ότι η συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση μεταφέρεται για τον Απρίλιο μαζί με τις αποφάσεις για πλεονάσματα και ποσοτική χαλάρωση μέσα στην προεκλογική περίοδο της Γαλλίας και μια Ολλανδία που δεν θα έχει ακόμη νέα Κυβέρνηση.
Παρόλα αυτά, και στην τρίτη συνάντηση που είχαν χθες ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος ο αναπληρωτής υπουργός, Γιώργος Χουλαράκης και η υπουργός Εργασίας, ‘Εφη Αχτσιόγλου με τους δανειστές μετά από δύο ημέρες τεχνικών συζητήσεων την Πέμπτη και την Παρασκευή που έγιναν για να συγκλίνουν οι δύο πλευρές η διαπραγμάτευση γύρισε στο σημείο «μηδέν».
Μετά από πέντε μέρες παραμονής των ομάδων των δανειστών στην Ελλάδα, το ΔΝΤ συνέχισε να ζητάει μέτρα 2% του ΑΕΠ για το 2019 από περικοπή του αφορολόγητου και των συντάξεων και να απορρίπτει τα περισσότερα από τα «αντισταθμιστικά» μέτρα που προτείνει η ελληνική πλευρά.
Η λύση για να αποφευχθεί μια επώδυνη ρήξη και για τις δύο πλευρές παραπέμφθηκε και πάλι στα τεχνικά κλιμάκια.
Τα συναρμόδια υπουργεία συνεχίζουν να προσπαθούν να μειώσουν τον λογαριασμό των μέτρων.
Οι επικεφαλής των ομάδων και η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα θα συναντηθούν εκ νέου τη Δευτέρα για να συζητήσουν τα ίδια θέματα.
Σήμερα, ξεκινά και η διαπραγμάτευση για τις αλλαγές που θα πρέπει να γίνουν στην αγορά.
Στο θέμα που θεωρούνταν το πιο δύσκολο της δεύτερης αξιολόγησης – μέχρι που μπήκαν στην μέση οι απαιτήσεις του ΔΝΤ – η ελληνική πλευρά διεκδικεί την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κλαδικό επίπεδο.
Οι δανειστές προσέρχονται σε διάλογο ζητώντας την αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10% και την κατάργηση της υπουργικής έγκρισης.
Το ΔΝΤ θέλει, ακόμη, αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και επαναφορά της ανταπεργίας, ενώ επιμένει ότι λόγω της υψηλής ανεργίας οι διαπραγματεύσεις για τον καθορισμό των μισθών πρέπει να γίνονται ελεύθερα (χωρίς κατώτερο όριο), αλλά σε επιχειρησιακό επίπεδο.