Η συμμετοχή της Ελλάδας και των άλλων υπερχρεωμένων κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας στη ζώνη του ευρώ είναι ιδιαίτερα ευεργετική για τις γερμανικές εξαγωγές, υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Μπλουμ, στρατηγικός αναλυτής της HSBC.

Κατηγορεί τους Γερμανούς για υποκρισία όταν υποστηρίζουν ότι μόνο προβλήματα τους δημιουργούν οι αδύναμες χώρες της ευρωζώνης.

Ο Μπλουμ υποστηρίζει ότι η πορεία του ευρώ και του ελβετικού φράγκου ήταν επί σειρά ετών παράλληλη στις διεθνείς αγορές. Η παράλληλη πορεία των δύο νομισμάτων διεκόπη απότομα πριν από 1,5 χρόνο όταν η ελληνική οικονομία πέρασε την είσοδο της κρίσης χρέους. Στις αρχές του 2009 η ισοτιμία του ελβετικού φράγκου ενισχύεται έναντι του ευρώ. Αυτό είχε ως συνέπεια τα γερμανικά προϊόντα να γίνουν φθηνότερα στις διεθνείς αγορές και να αυξηθούν κατακόρυφα οι εξαγωγές.

Αναφορά στη συγκεκριμένη προσέγγιση κάνει η Wall Street Journal. «Με δεδομένη τη στενή σχέση και την παρόμοια ισχύ και συμπεριφορά των οικονομιών της Ελβετίας και της Γερμανίας, θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι η κοινή πορεία του ελβετικού φράγκου και του ευρώ θα συνεχιζόταν. Η κρίση χρέους της Ελλάδας και των άλλων περιφερειακών οικονομιών της ευρωζώνης, ωστόσο, έχουν ανατρέψει αυτή τη συμπόρευση. Το ελβετικό φράγκο συνεχίζει την κούρσα του έναντι του δολαρίου, όχι όμως και το ευρώ», σημειώνει ο αναλυτής.

Αν δεν ξεσπούσε η κρίση χρέους της Ελλάδας, η ισοτιμία του ευρωπαϊκού νομίσματος έναντι του δολαρίου θα ήταν περίπου στο 1,78 δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι θα ήταν ανατιμημένο κατά 24%. Εάν πάλι η Γερμανία δεν ήταν στην ευρωζώνη το νόμισμα θα είχε υποχωρήσει στα 1,10 δολάρια, υπολογίζει στη μελέτη του ο Μπλουμ.

Εάν οι υπερχρεωμένες χώρες μετείχαν σε ένα νόμισμα χωρίς την παρουσία της Γερμανίας αυτό θα ισοδυναμούσε με καταστροφή, δεδομένου ότι η ισοτιμία θα ήταν στο 1,10 και θα κόστιζε πολύ ακριβά το πετρέλαιο και όσα προϊόντα αποτιμώνται σε δολάρια.

Δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς τα ευεργετικά οφέλη της ισχυρής Γερμανίας στο ενιαίο νόμισμα, αλλά αν η ισοτιμία του ευρώ είχε πιάσει τα 1,78 δολάρια και δεν ήταν κάτω από 1,45 δολάρια τότε τα γερμανικά προϊόντα θα ήταν λιγότερο ανταγωνιστικά. «Αν το νόμισμα της Γερμανίας δεν συνδεόταν κατά κάποιον τρόπο με εκείνο της Ελλάδας και τις ομοίους της, τα αρίστης ποιότητας γερμανικά προϊόντα στις ΗΠΑ ή οπουδήποτε αλλού θα ήταν κατά 25% ακριβότερα», τονίζει ο αναλυτής.

Επομένως, η συμμετοχή στο ευρώ έχει ευνοήσει τόσο τα ισχυρά κράτη όσο και τα αδύναμα. Είναι ένα νόμισμα «αμοιβαίας ωφέλειας», τονίζει ο Μπλουμ.