Η δυνατότητα αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους μετά τον Ιούλιο του 2013 – όπως προβλέπεται από τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της περασμένης Παρασκευής – απειλεί με κλείσιμο τις αγορές ομολόγων των περιφερειακών χωρών της Ευρωζώνης, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Financial Times.
Με τίτλο «Οι διαπραγματευτές ομολόγων είναι σκεπτικοί για τα σχέδια της Ευρωζώνης», το δημοσίευμα αναφέρει ότι η συγκεκριμένη απόφαση συνεπάγεται τη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στο κόστος ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης και ότι ήταν αυτή που οδήγησε στις χθεσινές ανακοινώσεις του οίκου Standard & Poor’s για υποβάθμιση του αξιόχρεου της Ελλάδας και της Πορτογαλίας.
Η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προβλέπει την αναδιάρθρωση, εφόσον το χρέος μίας χώρας που ζητήσει οικονομική βοήθεια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας δεν κριθεί ότι είναι φερέγγυο με βάση έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας σε συνεργασία με το ΔΝΤ. Η εφημερίδα σημειώνει ότι οι επενδυτές και οι αναλυτές θεωρούν την παραπάνω απόφαση ως μία από τις σημαντικότερες του Συμβουλίου, λόγω των προεκτάσεων που έχει για την περιφέρεια της Ευρωζώνης.
Ο επικεφαλής της διεύθυνσης σταθερού εισοδήματος της εταιρίας Evolution Securities κ. Γκάρι Τζένκινς δήλωσε ότι «η απόφαση μπορεί να σκοτώσει τις περιφερειακές αγορές ομολόγων».
Όλα τα ομόλογα που θα εκδίδονται από χώρες της Ευρωζώνης μετά τον Ιούλιο του 2013, θα έχουν ενσωματωμένες τις λεγόμενες ρήτρες συλλογικής δράσης (collective action clauses), οι οποίες θα δίνουν τη δυνατότητα σε μία πλειοψηφία των πιστωτών – πιθανόν θα είναι το 70% – να προκαλέσουν μία αναδιάρθρωση του χρέους.
Επίσης, ο ΕΜΣ θα έχει το καθεστώς προτιμώμενου επενδυτή σε σχέση με τους ιδιώτες επενδυτές και επομένως το προβάδισμα στην αποπληρωμή του χρέους σε περίπτωση αναδιάρθρωσης. Τα σχέδια αυτά είχαν ανακοινωθεί πρώτη φορά τον περασμένο Οκτώβριο, αλλά η οριστική συμφωνία της περασμένης Παρασκευής έκανε λιγότερο ελκυστικά τα ομόλογα της περιφέρειας της Ευρωζώνης.
Ο αναλυτής της εταιρίας RBC Capital Markets Νάιγκελ Ρέντελ αναφέρει ότι οι ρήτρες συλλογικής δράσης ήταν θετικές για τις αναπτυσσόμενες αγορές, επειδή έδιναν στους επενδυτές τη δυνατότητα μίας συντεταγμένης αναδιάρθρωσης χρέους, χωρίς το φόβο της εμπλοκής από μικρές μειοψηφίες πιστωτών. Σημειώνει, ωστόσο, ότι η συγκεκριμένη απόφαση της ΕΕ συνιστά οριστική στροφή από την υπόσχεση που είχε δοθεί στην αρχή της κρίσης ότι το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης θα αποφευχθεί με κάθε κόστος.
