Μικροποσότητες αντικαταθλιπτικών καταλήγουν μέσω των αποχετευτικών συστημάτων σε ωκεανούς και άλλα υδρόβια οικοσυστήματα, επηρεάζοντας τη συμπεριφορά και τη βιολογία των οστρακόδερμων.
Οι επιστήμονες εκφράζουν έντονες ανησυχίες ότι κοινά φάρμακα, όπως αυτά που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης, καταλήγουν στις θάλασσες και τα ποτάμια μέσω των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι ακόμη και μικρές συγκεντρώσεις αυτών των φαρμακευτικών ουσιών προκαλούν αλλαγή του χρώματος και του μεγέθους αυτών των πλασμάτων, ενώ επηρεάζουν και την αναπαραγωγή τους.
«Υπάρχει ένας εντυπωσιακός κατάλογος συνταγογραφούμενων φαρμάκων, τα οποία περνούν από τον άνθρωπο στις μονάδες επεξεργασίας λυμάτων και καταλήγουν σε ρυάκια, εκβολές ποταμών ή τους ωκεανούς είτε μέσω του μεταβολισμού και της απέκκρισης, ή από τις τουαλέτες, όπου οι άνθρωποι πετούν συνήθως παλιά φάρμακα που έχουν λήξει» ανέφερε στη Daily Mail ο θαλάσσιος βιολόγος του πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ, Dr Alex Ford.
«Τα θαλάσσια ασπόνδυλα, όπως οι γαρίδες γίνονται πιο ενεργά και αυξάνεται η αχύτητα κίνησής τους, ενώ τα σαλιγκάρια του γλυκού νερού εμφανίζουν διαφοροποιημένη αναπαραγωγική διαδικασία, ενώ ορισμένα χάνουν την ικανότητά τους να προσκολλώνται σε επιφάνειες. Επιπλέον, μερικά είδη μαλακίων, όπως τα μύδια-ζέβρα παρακινούνται σε… αναπαραγωγή όταν εκτίθενται σε αντικαταθλιπτικά» πρόσθεσε ο ίδιος.
Σύμφωνα με τον επιστήμονα, οι αντικαταθλιπτικές ουσίες επηρεάζουν τις ορμόνες που υπάρχουν στον εγκέφαλο, όπως η σεροτονίνη, καθώς και πολλές βιολογικές λειτουργίες των ασπόνδυλων, οι οποίες ελέγχονται από την ορμόνη αυτή.
Ο Dr Ford υποστηρίζει, ότι η απελευθέρωση ανθρώπινων φαρμακευτικών σκευασμάτων στα υδάτινα οικοσυστήματα, αποτελεί περιβαλλοντικό πρόβλημα που θα έπρεπε να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τους αρμόδιους.
Τα αποτελέσματα της έρευνάς του δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Aquatic Toxicology.